don't love me!

hoofdstuk 13

Ambers pov.

Het busje stopt. ondertussen vanuit een telefoon gesprek weet ik dat zn naam buster is. Hij denkt toch niet dat ik nu mee ga werken? Natuurlijk ben ik niet zo stom! Ik ga flink tegenwerken. Ik begin al een bezetene te bonken tegen alles waar ik bij in de buurt kom. Dat gaat gemakkelijker door mn krachten. Jah ik ben een vampier met verborgen krachten. Niemand weet wat voor krachten ik heb, weet ik zelf ook niet. Ik leer ze kennen doordat ik ze ondek en gebruik. *bonk bonk bonk bonk* "jah kom al rustig rustig aan man!" Hoor ik vanuit buiten. Ik voel me steeds kwader worden. Zoveel woede heb ik nog nooit gevoeld. Met een hard geluid waar ik van schrik gaat de schuifdeur van het busje. Ik word aan mn handen vooruit geduwd naar binnen toe. Na een paar stappen gezet te hebben begin ik als een bezeteme rond te springen en tegen teb werken.

Ik ben door een of ander magische rede los van het touw dat om me polsen zat. Ik zie dat buster schrikt. Zelf had ik dit ook niet verwacht. Ik ren als een gek de hoek om. Ik merk dat buster dicht achter me aan zit dus ga de eerste mogelijke deur in.

al een tijdje heb ik niks meer van buster gemerkt en neem ik tijd om te kijken in wat voor een kamer ik zit. Het is nogal donker dus ik zie niet heel veel. "amber?" Hoor ik een kapotte stem. Ik schrik. Maar al snel barst ik in tranen uit. "kim!" Kim komt op me af gerent en knuffeld me. "Kim gaat het?" Is het eerste wat ik vraag als ik kim wit zie wegtrekken. "am-mm-ber j-je ogen zijn" "shit! Ik leg het allemaal uit als we uit dit gekkenhuis zijn. Beloofd" onderbreek ik haar. Tijdens onze knuffel knalt de deur open en begint kom te huilen. "alsjeblieft ik deed niks. Alsjeblieft" smeekt ze en huilt nog harder. Er gaat een jongen beschermend voor haar staan. Buster kijkt geeneens hun richting op maar blijft mij strak aankijken. "jullie zijn voor later. Ik kom voor dit eigenwijs vampiertje" snauwt buster. In mijm ooghoeken zie ik kim schrikken. "amber? Hoezo zei hij net dat jij een vampier bent? Amber..... godverdomme!" Snikt kim. Ik kan niets meer doen dan dodelijk naar buster kijken. "hier ga je spijt van krijgen!" Hijg ik door de woede. " Iris geloofde me al niet toen ik vol bleef hoiddn dat jij een  geheim had. Door jouw heeft ze me het huis uitgezet met de rede" even is hij stil "met godverdomme de reden dat ze dacht dat ik gek was in mn hoofd. Ze dacht dat ik dan je broer en jouw wat aan zou doen." Schreeuwt buster. Even wachten ben jij mijn vader? "Ben jij mijn echte vader?" Vraag ik zacht.  "Je hebt nooit gezegd dat ik een zus had" klinkt er een jongens stem vanuit de hoek. De jongen die kim beschermde. "ben jij mijn broer?" Ik kijk naar de jongen. "geef nu eens godverdomme antwoord man. Ben jij mijn echte vader en heb ik een broer?" Schreeuw ik naar buster.