don't love me!

hoofdstuk 1

Ambers pov

Daar sta ik weer. School nummer 5. Zullen ze me nu wel accepteren? Mama gaat boos worden als ze hoort dat ook op deze school het niet lukt. Ben nu verdomme 16 jaar en ik kan geeneens vrienden maken! Welkom in mijn leven.

Ik stap met een bokkend hart naar binnen. Al meteen ben ik verdwaald. Wooooow deze school is groot! Ik kijk rond totdat ik ineens een stem achter me hoor. ' heey ik ben kim. Ik ga je deze week helpen op school.' ik schud haar hand. Gelijk word ik vrolijk. Het gaat al binnen 5 minuten beter dan dat het ergens anders ooit is gegaan. 'aangenaam' zeg ik nettjes. Kim moet lachen. 'niet zo netjes doen! Kom op we zijn normale tieners. Dat nette gedoe kan je later altijd nog doen.' Bij die zin denk ik gelijk oooei ze had eens moeten weten hoe normaal ik ben... Maar ik laat niks merken en lach gewoon mee. 'oke daar heb je een punt!.' Zeg ik lachend. 'helaas moeten we nu wel naar de les' verbreek kim de stilte. Ik zucht. 'ja school. natuurlijk' zeg ik spottend. We lopen in schilpad tempo richting de klas. We kunnen helaas de les niet meer uitstellen. We moeten de klas in. Kim maakt de deur open en loopt al naar binnen. Als ze omkijkt ziet ze dat ik niet meer zo vrolijk ben.  Ze komt terug en doet de deur weer dicht. 'wat is er?' Vraagt ze lief. 'iedere keer als ik op een nieuwe school de klas in liep ging het al fout.' Ze kijkt me medelevend aan. 'dat gaat hier niet gebeuren. Ik blijf zeker heel deze week bij je en ik ga je voorstellen aan mijn vrienden. Die gaan je zeker weten aardig vinden!' Ik zucht en loop dan toch na enige twijfel naar binnen. En ja hoor. Gelijk alle ogen op mij gericht en hoor dat 2 jongens  over mij praten. ik kijk naar kim en die snapt wat ik bedoel. Dan doet kim iets wat  nog nooit iemand voor me gedaan heeft. 'waarom kijken jullie allemaal zo vreemd naar amber. Ze is ook gewoon een normaal meisje die naar school gaat. Netzoal ik en iedereen hier.' Ik kijk kim dankbaar aan. We gaan zitten op onze plekken. Gelukkig zit ik naast kim. De les gaat snel voorbij. We hebben tijdens de les gepraat over onszelf. Noujah gepraat.... We werden er bijna uitgestuurd omdat we niet aan het opletten waren. Dus gingen we het maar via briefjes doen.  Dan gaat de bel. We staan op en gooien het briefje in de prullenbak. Want niemand hoeft te weten wat we allemaal besproken hebben. We lopen gelijk door naar de volgend les. Als ik de klas inloop merk ik dat ik naar de wc moet. Ik mag van de leraar naar de wc. Als ik terug kom zie ik dat de plek naast kim al bezet is. Ze kijkt me aan en zegt dat ik voor haar moet komen zitten naast een stiekem best wel knappen jongen. 'hee' hij kijkt me aan en zegt me heey terug. 'ik ben nick' ik glimlach en pak mn spullen uit mijn tas.

De lessen gaan echt snel vandaag. Het is al pauze. Als ik met kim richting mijn kluisje loop zie ik dat nick naar me zwaait. Dus natuurlijk zwaai ik vrolijk terug. Nick moet lachen en loopt dan richting zijn vriendengroep. Als ik mijn kluisje dicht doe zie ik dat nick naar me toe loopt. 'hee amber' 'hee nick' zeg ik terug. en dan komt er een zin waar ik van schrik. 'je bent anders dan alle andere meiden uit de klas' ik schrik en denk gelijk bij mezelf, hoezo ben ik anders? Zou hij mijn geheim weten?