hoofdstuk 16

134 15 1
                                    

Kims pov.

Ik hoor gesnik. Help! Ik kan niet bewegen! Wat is dit nou weer. Ik probeer zo hard als ik kan mn ogen te openen maar het lukt echt niet. Oke.... Misschien kan ik wel zuchten! Ik adem zo diep mogelijk in en adem zo hard mogelijk uit. Jah jah! Het lukt! Ik probeer het nog een keer. Ineens voel ik dat iemand mijn hand vast heeft. Ik voel! Ik probeer  mijn hand te bewegen maar het lukt nogsteeds niet. Oke misschien m'm vingers. Ineens voel ik een rare tinteling in mn hoofd.

Ambers pov.

De moeder van amber zit nu al 4uur huilend aan kims bed. Ik heb medelijden met de moeder maar ook met robbert. Ineens staat ze op en loopt vanuit het niets de kamer uit. Na een tijdje ga ik bij kim zitten. Ik kan me niet inhouden en barst in tranen uit. "het komt goed amber. Denk aan wat je tegen mij hebt gezegd. Kim is sterk" zegt robbert. Ik kijk naar robbert en bedenk me dat huilen nu geen zin meer heeft. Ik moet sterk blijven. Voor kim! Maar ook zeker voor robbert. "amber?" Hoor ik de zachte stem van robbert door de kamer gaan. "robbert gaat het?" "amber help! Misselijk en moe haal een dokter snel!"  Ik druk op de rode spoed knop en binnen een minuut staat er een dokter bij het bed. Robbert is lijk maar ook echt lijk wit. "ik neem hem even mee." Zegt ze dokter na een paar testje.

Busters pov.

Ik zit al 3 weken in de cel. Ik word helemaal gek hier! Ik moet hier weg!

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Sep 12, 2014 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

don't love me!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu