hoofdstuk 8

167 13 1
                                    

Kims pov.

Ik heb nog nooit zoveel pijn gehad. De man die me vanmiddag ook pijn deed kwam net naar binnen. Hij zag dat mn handen los waren. Toen hij zag dat ook  mn voeten los waren flipte hij. Hij begon me allemaal te schoppen en te slaan. In mn buik tegen me hoofd.. Eigenlijk overal op mn lichaam. Gelukkig kwam... Weet zijn naam eigenlijk helemaal niet... Binnen. Hij zag wat er gebeurde en kwam voor me op. Met 2 nadelen.

1.nu is hij bond en blauw...

2.nu gaan ze hem ook gevangen houden en martelen.

Hij zegt dat het niet erg is als hij mij maar niks meer  aandoet. Dat vond ik vreemd toen hij dat zei. Ik weet nu wel dat de man die mij martelde buster heet.

Een van de ontvoerders pov.

Ik heb een joggingbroek en een t-shirt voor haar gepakt en ga nu terug. Als ik in de gang loop zie ik dat de deur openstaat. Ik ren als en gek naar de deur. Als ze maar niet is ontsnapt! Als ik bij de deur aankom zie ik dat buster haar tegen de muur geeft geduwd en haar weer pijn doet. "BUSTER! WAT DOE JE NOU. ZE GEEFT AL GENOEG PIJN DOOR JOUW!" floept eruit. Buster kijkt me nu heel boos aan. "wat wil je nou? En onschuldig meisje pijn doen en haar leven verzieken. En ik weet de rede niet eens! Ik werk niet langer meer voor jouw. Je kan erin stikken!" Zeg ik. Buster gaat nu helemaal door het lint en komt op me afgelopen.  Ik verzet me naar al gauw krijg ik een naar de andere klap.

Nu zit ik aan de andere kant van de kamer. "hee gaat het een beetje?" Vraag ik zo zelfverzekerd mogelijk. "het gaat wel. Waarom kwam je voor me op?" Vraagt ze gelijk terug. Moet ik eerlijk zijn?

don't love me!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu