THE TWO LEGENDARY PRINCESS AND THE SEVEN ANGELS [Legend II] [EDITING]

CHAPTER 6: ABOUT AGARTHA

SHANEA’S POV

Kinalikot niya ng kinalikot ang laptop tapos ay iniharap niya ito sa amin. Mukhang marami s’yang nalalaman sa Agartha. I never thought that we would encounter someone like her at the same time that she’s different from us. It seems that she’s more special than the others.

Pero paano’ng hindi niya nakikita si Anghelo gayong kauri naman niya ang anghel na ‘yon?

May pinakita s’yang image ng isang napakalaking Hole. Base sa nakikita ko. Galing ‘to sa earth. Sa North pole p’wede ding sa South pole. Dahil kahit paano ay nakapag-aral naman ako ng about science.

“Ito ay tinatawa na block hole. Base sa nakikita niyo ito ay malaki. Bago pa man matapos ang world war II, connected rin ito sa Mammoth Cave sa Kentucky kung saan ay napakahaba ng tunnels at hanggang ngayon ‘di pa rin nararating ang pinakadulo. Dahil sa haba nito takot na rin ang iilan na pumasok dahil baka gumuho ito,” paliwanag ni Shan.

Nakakatakot nga naman kasing pumasok sa tunnel.

“It’s look like familiar to me?” Tumingin kami kay Aling Eya.

“Paano mo nasabi?” tanong ni Miko

Pigil na tawa ni Shasha. “Iyan ‘yong viral ngayon ‘di ba? Paano mo nasabi ah! ah! Paano mo nasabi ah!” kantang sayaw ni Shin.

“Shit—este Shin. Manahimik ka muna.” Pagpapahinto sa kaniya ni Nanami.

Pati ako hindi mapigilang matawa buset!

“Hindi ko matandaan pero pamilyar talaga.”

“Okay, balik tayo sa topic. Sa Pyramids of Giza sa Egypt na kung saan sinasabi ng lahat na doon ay may nakalibing na Paroah o Mommy. Ang pyramid na iyon ay isa ding Ancient Power Plant.”

“Ancient Power Plant?” kuryos na sabi ni Kira.

“Ito ay gumagamit ng Acquifer na nakakapag-produce ng energy waves mula sa tubig sa ilalim ng disyerto at kaya nitong magbigay ng kuryente paak’yat sa mismong pyramid.”

“Lalong gumugulo ang utak ko,” naguguluhan na sabi ni Nanami.

“Kung ang ordinaryong tao ay hindi ito nakikita. Marahil makita niyo ito.” Pinakita niya ang picture ng isang pyramid.

Nakita ko ang bumabalot na kung anong power dito. Nakapalibot ang electricity waves nito outside at talagang hindi makikita ng simpleng tao lang. It looks like that, this pyramid is just a pyramid. Walang sinong makakaalam na may ganito pala sa disyerto.

“Nakakapag-produce siya ng electicity under the sand. Dahil mainit do’n kaya naman ang electicity ay lalong nadadagdagan. Hindi ito harmless katulad ng signal ng radio o ng cellphone mo, o kahit pa ng internet.” Tumango ang lahat bilang pag-iintindi.

“May free energy source pala bakit tayo nagbabayad ng kuryente?” tanong naman ni Black.

“Wow?” mangha ni Ara.

“Why?”

“Once in a blue moon kung magsalita,” saad naman ni Mika.

“Ayos lang ‘yan, tol. Nakakasama nga lang dahil nakakapanis ng laway,” sabi ni Shin sabay punas sa labi niya.

“Eiw!” sabi naman ni Shan.

“Back to the topic,” seryosong sabi naman ni Kier.

“Sa panahon ngayon pera ang umiikot sa mundo at hindi ang buhay ng tao. Kaya sa panahon ngayon kung wala kang pera manigas ka,” sabi naman ni Kira.

“Tama. Punyetang pera ‘yan. Sino nag-imbento n’yan? Mapatay nga.” Sang-ayon naman ni Nanami.

“Matagal na s’yang patay gusto mo sumunod ka na,” seryosong sabi ni Ara.

“Sabay na tayo para masaya,” tugon ni Kambal kay Ara.

Pareho silang dalawa ang tumawa. Sariling joke nila ‘yon h’wag natin pakialaman. Tumingin kami sa isa’t-isa tapos ay nagkibit balikat na lang. Nagdidiwang ang mga ugat ni Nanami nyan h’wag n’yong guluhin.

“Enough. There’s nothing funny with that shitting jokes of both of you.” Napatigil sila ng umentrada si Kiero.

Waw naman this man. Nakakaloka ng lamang loob.

“Kung gusto n’yong pasukin ang hollow earth at makarating sa Agartha o sa german at Asgart kinakailangan n’yong ihanda ang mga sarili n’yo sa mga magnetic waves, eco waves, electricity waves o kung ano’ng p’wedeng mangyari.”

“Ow~ mamatay tayo ng sabay-sabay… yes!” sabi ni Shin.

“Gago! Paano ‘yong anak mo!” singhal ni Shasha.

“E’di mauna kayo sunod kami,” sagot niya kaya naman biglang gumana ang kamay ni Shasha at binatukan si Shin.

“Isa kang SHIT!” sabat ni Miko.

Hindi namin mapigilan ang hindi matawa. “Iyong crust natin dito sa surface pababa sa ilalim umaabot lang ng 800+ miles deep. Iyong crust sa surface ng earth ay 400×400 miles down papunta sa crust ng surface nila sa loob na hati naman sa center of gravity. I don’t know kung gaano kalaki at lawak ito mula sa hollow earth. Pero, t’yak ako na malawak ito at may mga civilization inside of it. Ang pagkakaalala ko ay mas malaki ang Agartha.”

I looked at my phone. Baka sakaling may makuha din akong kaalaman about this shitting Agartha. This thing made my brain so crazy. After kong mag-search I saw the hollow hole in the top of the earth. Itinapat ko ito sa kanila. Hindi ko alam kung tama ang sasabihin ko.

“Base sa itsura ng hollow hole there’s a heavy gravity inside of it. T’saka look at this, there’s a pressure of fire. Ibig sabihin kung papasok tayo sa butas na ito. Maaaring hilain tayo nito pababa at magkakaroon ng heat reaction to our bodies. Kung susumahin ang body heat natin sa body heat ng normal na tao. Mas malakas ang body heat ng katawan natin dahil elementalist tayo,” paliwanag ko at tumango si Shan bilang sang-ayon.

“Tama—base sa nakikita ko at naririnig ko sa iniyo. There’s a possibility na mas malakas ang gravity ng mundo nila sa mundo natin. Kung titignan nyo kasi ang hollow hole mukhang mabigat na gravity ito,” saas naman ni Kira.

“Hindi ko alam na makikinig kayo ng science,” biglang singit ni Nanami.

“Ikaw lang naman ang hindi nakikinig kay, Ma’am Santos noon. Tulaley ka lagi e,” saad ni Kira.

“Ow? Sige kayo na matalino ako na bobo. Ge go,” nakangusong sabi ni Nanami na akala ko talaga inapi naming lahat.

“Look at this, this is a planetary wall which is our land. This one is center of gravity. Kaya malaki ang t’sansang mas malakas ang gravity nila sa ‘tin,” paliwanag ni Shasha.

“The possibility that the earth is Hollow, and that it can be accessed through the North and South poles, and that secret civilization flourish within it, has spurred the imagination of people through centuries,” dugtong naman ni Shan.

Naiintidihan ko na. Pero bakit no’ng una walang ganitong topic about this Agartha? Pero paano kaya nila nalaman ang Agartha e, wala pang technologies noon? Maybe it is believed to be a race of supermen and superwomen who occasionally come to the surface to oversee the development of the human race. It is possible if they have a superpowers right? Ang haba ng usapan na ‘to. T’saka p’wede naman kaming mag-topic about this kahit na naglalakbay kami.

Gumawa ako ng sarili kong higaan o mapupuwestuhan. I’m tired of this.

Puro na lang Agartha, pagkain naman d’yan oh! Please lang. Gutom na ang prinsesang nakaupo sa malambot na tasa. Joke lang syempre.

“There’s a huge Ocean beneath the surface of our planet. Hindi ito makikita dahil nasa pinakailalim ito ng karagatan. I don’t know where pero ‘yon din ang nagsu-supply ng water in their world. So, we’re sharing our natures with them without knowing it,” dagdag na sabi naman ni Mika.

Ano kayang mangyayari kung maililigtas namin ang mundong ‘to?

I have some interest with this world. Gusto kong i-try ang mga bagong uso sa mundong ito. S’yempre kailangan kasama mga kaibigan ko. Med’yo hindi ko na sila naririnig dahil para bang nababangag ako at tila wala ako sa wisyo. Tumingin ako sa kapatid ko at pakiramdam ko ay pati siya nararamdaman iyon.

What’s going on?

“Nanami? Shanea! Taika ano’ng nangayayari?” nagpa-panic na sabi Nila Shasha.

Lumapit sa ‘kin si Kiero. I can’t move my body even my eyes and also I can’t breath. Para bang nahuhulog ako mula sa mataas na building. I felt the weight of my body, and that’s why my heart was skip-beating. Halata ang pag-aalala sa mukha nila Kiero.

Kambal ko—ano’ng nangyayari sa ating dalawa?

Unti-unti ko nang naipipikit ang mata ko na hinihigop pati ang katawan at kaluluwa ko pahiwalay sa katawan ko.

Is this Astral Projection? Pero bakit parang nakakapatay ‘ata ng tao?

Hindi ko na alam ang gagawin gayong bumibigat na talaga ang aking katawan. Unti-unti kong nilalabanan pero sad’yang malakas ito. Nang ipikit ko na ang aking mata ay nakita ko ang napakalawak na kalawakan. Mula dito ay nakikita ko ang mundong napakaganda kung titignan. Ang daming bituin at para bang may ipinapahiwatig ang mga ito sa akin.

Ang pagkakaalam ko’y bawat constellation ng mga bituin ay may kahulugan ngunit ano naman ‘yon?

Unti-unting nagliliwanag ng mga bituin at gumuguhit ang pigura ng isang babaing may pakpak at dalawang babae na may mahabang buhok at mukhang makapangyarihan.

“Ano ang kahulugan ng mga ‘yan?” Tanong ko sa aking isipan.

Nakita ko si kambal. Kung anong p’westo ko siya ring p’westo niya. Marahil may tanong din sa kaniyang isipan. Ngunit ang pigura na ‘to ay parang isang puzzle na hindi ko alam kung paano i-solve.