Hayaller Sen

Yeni Hayatım!

"Kendine iyi bak Derin! seni çok seviyorum"

Borayı ilk defa böyle görüyordum Buradan bir çırpıda taşınabiliceğimin,herşeyi tek seferde silip atabileceğimi sanmıyordum zaten,ama buradan gitmek zorundaydım annem ve benim için en iyisi buydu!

Uçağa bindiğimde Boranın yüzüne son kez baktım ve gözümden akan gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim,Sonumuz böylemi olucaktı?

Babamdan nefret ediyordum,

'Annemi başka bir kadınla aldatmıştı'

Ve ilk defa anladım 'yaşarken ölmek' dediklerinin ne olduğunu. Hayatım berbattı,Boradan başka kimsem yoktu ve artık oda çok uzağımdaydı,Buradan taşınmayı annem istiyordu onca yaşadıklarımıza rağmen onu geri çeviremezdim tabi ki hiçbirşey demedim Kabul ettim.

Henüz daha Hiçbirşey için geç değildi bende Liseye yeni başlıyordum.Hep merak etmişimdir lise hayatını, arkadaş ortamlarını.. Hayatımda hiç doğru düzgün arkadaşım olmadı ortaokul hayatımda.

Evet! Psikolojikman çökmüş bi yapıya sahiptim herkez mutluyken ben hep karamsardım,umutsuzdum.

Ailemden hiç destek almadım.Babamı zaten görüyorumda denmezdi herşey şu 3 ay içinde gerçekleşti iş seyahati diye gittiğinde bizde babama süpriz yapmak için aynı otele gitmiştik.

Doğum günüydü  ilk defa annemle kutlamak istemiştik.Ve karşılaştığımız manzara..Annem ve benim daha çok çökmeme sebep oldu. O olaydan sonra Annem ve babam ayrıldı.Babam ayrılır ayrılmaz o kadınla evlendi.Ne bekliyordumki zaten!

Hayatımda artık babam yoktu annemde bizi geçindirmek için kendine işleri adadı ve uzun uğraşlar sonucu İzmire tahinini aldırdı.İlk başlarda her gece ağladım, annemde farksız değildi tabii.

İnsan nasıl inanabilir hayat arkadaşının böyle birşey yapabileceğine ona da hak veriyorum biraz rahatlamaya ve artık bu yaşananları unutulmaya hakkı var..Ama peki benim Hayatım ne olucak Bora? Onca anı? başarabilecekmiyim? sanmıyorum ama Zorundayım.

Annem için kendim için bunu başarmak zorundayım! Borayı çok özleyeceğim..ama bu bir son değil Bu bir başlangıç sanırım.