Κεφάλαιο 1

84 5 0
                                    

Η ώρα είχε φτάσει σχεδόν εννιά είχε κανονίσει να βγούνε βόλτα ο Γουίλ μαζί με την Νικόλ για να γιορτάσουν τα γενέθλια του. Κλείνοντας τον υπολογιστή πήρε μαζί του τα μια ζακέτα, τα κλειδιά και το κινητό του και κατευθύνθηκε προς το σπίτι της Νικόλ.
Έφτασε σε δέκα λεπτά αφού εμένα κοντά μεταξύ τους, βγήκε από το αμάξι και πήγε προς την πόρτα πριν προλάβει να χτυπήσει τρίτη φορά η Νικόλ είχε είδη ανοίξει την πόρτα. Φορούσε ένα μπορτο φουστάνι που της έφτανε μέχρι τα γόνατα και της νέες μπαλαρίνες όπου τις είχε αγοράσει ο Γουίλ για τα δεκαταόγδα γενέθλια της.
      <<Χρόνια σου πολλά Γουίλ!!>>
      << Σε ευχαριστώ πολύ.>>

Αγκαλιάστηκαν και η Νικόλ του έδωσε το δώρο ήταν κάτι νέα αθλητικά αφού τα δικά του τα είχε χαλάσει.
     <<Σε ευχαριστώ, είσαι έτοιμη σήμερα θα καλό περάσουμε!>>
Η Νικόλ γέλασε και είπε.
    << Αχχ ναι τώρα είσαι επίσημος ενήλικας και δεν χρειάζεται να γυρνάς νωρίς σπιτάκι σου ώστε να μην έχεις παράπονα από τους γονείς σου.>>
   <<Χαχαχαχχ!!!! Πολύ αστείο>>
Αφού πήρε ένα τσαντάκι με τα απαραίτητα και μια ζακέτα πήγαν στο αμάξι και κατευθυνθήκαν προς το αγαπημένο τους φαστ φονταδικο.
Κάτσαν τουλάχιστον μέχρι της έντεκα στο φάστ φουνταδικο τρώγοντας και πίνοντας τα αγαπημένα τους, μόλις θα τελείωναν θα κατευθύνοντουσαν στο πάρκο όπου είχαν συναντηθεί για πρώτη φορά.
Στο πάρκο έφτασαν πέντε λεπτά πριν τα μεσάνυχτα εκεί περπάτησαν και μιλάγανε για όλα αυτά χρόνια που έχουν περάσει μαζί και το τι θα γίνει στο μέλλον.

    

Ο Χαμένος Βασιλιάς των Βρικολάκων Where stories live. Discover now