Κεφάλαιο 10

30 4 0
                                    

Η Νικόλ έφτασε στην βιβλιοθήκη αλλά  ακόμα δεν είχε έρθει κάνεις πήγε προς το γραφείο όπου είχε εκεί έκατσε στην καρέκλα και άρχισε να χαζεύει τα χαρτιά και οτιδήποτε άλλο υπήρχε εκεί πάνω.

Μετα απο λίγο εμφανίστηκε η Άντζελα μέσα από την βιβλιοθήκη όπου ήταν πίσω από την Νικόλ δεν την άκουσε.

  <<Τι κάνεις στην καρέκλα μου ;>>
 
  << Αααααααα!! Από που βγήκες εσύ;
Οοοο... Συγγνώμη δεν το ξερά,
Εεε ορίστε.>>

  << Χαχαχαχαχα...! Σιγά καλέ πλάκα κάνω κάτσε βολευψου. Ο Γουιλ δεν ήρθε ακόμα;>>

  <<Όχι από ότι φαίνεται και περίμενα ότι θα ήσασταν και οι δύο εδώ και απλά τώρα θα μου φωνάζατε επειδή άργησα αλλά τι ωραία ήρθα πρώτη άρα μπορώ να ρωτήσω πρώτον γιατι δεν ήσουν είδη στην εδώ αφού μας είπες να σε συναντήσουμε εδώ και δεύτερον γιατί.... .>>

Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την πρόταση της γιατί μέσα στην βιβλιοθήκη μπήκε ο Γουιλ και η Νικόλ απλά άρχισε να ταιριάζει μαζί με το ωραίο κραγιόν της που είχε αποφασίσει να φορέσει.

Ο Γουιλ είχε μπει μέσα στη  βιβλιοθήκη κρατώντας στον ώμο του την μπλούζα όπου δεν του έκανε.
Και από την στιγμή που είδε την Νικόλ κατάλαβε ότι είχε αργήσει.

  << Συγγνώμη που άργησα. Είχα κάποια θεματάκια με την μπλούζα.>>

Έπιασε την μπλούζα από τον ώμο του και την τέντωσε μπροστά του δείχνοντας ότι ήταν μικρή.

  << Και επίσης είδα κάτι κουλά οράματα.>>

Η Άντζελα πήρε το σοβαρό της βλέμμα με την τελευταία πρόταση όπου ξεστόμισε ο Γουιλ.

  << Τι είδους οράματα;>> ρώτησε η Άντζελα.

  << Μετα απο λίγο όπου χαζεψα το δωμάτιο άργησε να με κυρίαρχη ένας πόνος μετά είδα φωτιές, γυναίκες άντρες  παιδιά να τρέχουν και τους άκουγα να φωνάζουν για βοήθεια και στο τέλος ένας άντρας να κατεύθυνετε προς εμένα και μάλλον να με αρπάζει.>>

  << Θυμάσαι πως ήταν εμφανισιακά ο άντρας;>>

Κατευθύνθηκε προς την πολυθρονα όπου ήταν στην άλλη μεριά του γραφείου έκατσε και άρχισε να περιγραφή.

  << Ήταν ψηλός μαυρομαλλίς γεροδεμένος τα ρούχα του είχα  σκίστη και φαίνονταν ταλαιπωρημένος επίσης κρατούσε κάτι σαν όπλο και  τα μάτια του ήταν  σαν  χρυσά αλλά δεν ειμαι και πολυ σίγουρος επειδή τα παρατήρησα μόνο όταν ήρθε κατά πάνω μου.>>

Μόλις τελείωσε την περιγραφή του ο Γουιλ η Άντζελα χαμήλωσε το πρόσωπο της ώστε να μην δει κανείς από τους δύο τους το δάκρυ που κύλησε.

Ο Χαμένος Βασιλιάς των Βρικολάκων Where stories live. Discover now