Ο Χαμένος Βασιλιάς των Βρικολάκων

Κεφάλαιο 3

Ο Γουίλ ποια δεν μπορούσε να αντιδράσει ήθελε να κάνει κάτι για να εξαφανιστεί από εκεί.
Τόσο κοντά που βρίσκονταν η άγνωστη γυναίκα παρατήρησε πως οι κυνόδοντες της ήταν πιο μεγάλη από τι θα έπρεπε για κάθε άνθρωπο. Ο Γουίλ ένιωθε σαν χαζός εκεί όπου στέκονταν μπροστά της και δεν έκανε τίποτα παρά μόνο να την κοιτάει και να σκέφτεται τι πρέπει να κάνει. Τελικά κατάφερε να πει.
      << Τι είσαι;>>
Η γυναίκα είχε να αρχίζει να γελάει λες και της είπε ένα πετυχημένο αστείο
    <<Τι είμαι; Ότι είσαι και εσύ.>>
    <<Δεν νομίζω πως κατάλαβες,εγώ είμαι άνθρωπος και δεν πιστεύω πως και εσύ είσαι.>>
    <<Καλά κάνεις, γιατί όντως δεν είμαι αλλά ούτε εσύ είσαι, αυτός όμως είναι.>>

Η γυναίκα έδειξε τον άνθρωπο που ήταν κάτω στο πάτωμα.
 
    <<Τέλος πάντων υπάρχει ένας άνθρωπος εδώ κοντά οποίος τον βρει πρώτος τον απολαμβάνει μόνος του.>>
    << Ευχαριστώ δεν θα πάρω δεν είμαι κανίβαλος.>>
   

Για μια στιγμή απλά κοιτούσαν ο ένας τον άλλον με απορία. Δεν ξέρανε γιατί δεν υπήρχε συνεννόηση μεταξύ τους.
Η σιωπή σταματήσει όταν η Νικόλ έκανε ένα βήμα για να ρίξει μια ματιά αν ήταν καλά ο Γουίλ, όμως κακός που κουνήθηκε η άγνωστη γυναίκα την άκουσε και το τελευταίο δευτερόλεπτο βρίσκονταν δίπλα της με το ένα χέρι στο λαιμό της.