Rozdział 1

2.3K 74 69
                                    

Hej! Nazywam się Nicole Smith.Mam 15 lat. Jestem średniego wzrostu. Moje włosy są brązowe a oczy zielone. Jestem wysportowana. Najszybsza z całej szkoły, wiem skromna jestem. Niestety w nauce nie idzie mi już tak dobrze jak na w-f. Moja mama jest biznesmenką. Pracuje w firmie Star and Company. Zarabia kupe pieniędzy, dlatego mieszkam w dwupiętrowym nowoczesnym domku jednorodzinnym. Ojciec. O ojcu nie mam nic do powiedzenia. Mimo, że moje relacje z mamą są beznadziejne opowiadała mi, że jak byłam mała to tata nas zostawił. Chciałabym żeby z nami był. Z mamą codziennie się kłóce o wszystko. Na szczęście wraca około 20 do domu. Z domu do szkoły mam 2 przystanki. Chodze do 3b w gimnazjum.

***

Jest juz styczeń. Zaczyna sie drugi semestr w szkole. O 6:30 zadzwonił mi budzik. Niechętnie wstałam i podeszłam do szafy by wybrać jakieś ubrania do szkoły. Jak chcecie wiedzieć to mój pokój nie jest jakiś piękny. Szare ściany, na środku pokoju szary dywan do tego białe meble. Wziełam niebieską krótką bluzkę, czarne jeansy i czarną bluzę z kapturem. Bluza rozpinana. Udałam się do łazienki. Przebrałam się, lekko umalowałam (nie lubie mocnego makijażu) i z rozpuszczonymi włosami zeszłam po schodach do kuchni. Jakaś karteczka leżała na stole. Musiałam wyjść wcześniej. Będę o 21,nie czekaj na mnie z kolacją. -Mama. Jej chociaż się z nią o nic od samego rana nie pokłóce. Zjadłam tosty wypiłam herbatę, pozmywałam po sobie i usłyszałam pukanie do drzwi. To była moja przyjaciółka Megan i jej brat bliźniak Federico.Obydwoje byli wysocy, mieli blond włosy i niebieskie oczy. Mama zgineła w wypadku samochodowym, więc mieszkają z tatą. Przywitaliśmy sie. Założyłam czarne huaracze. Kierowaliśmy się w stronę szkoły.

- Hej widzę, że dziś w dobrym humorze? -zapytała.

- Tak mama wcześnie wyszła. -odpowiedziałam

Przez całą drogę do szkoły rozmiawialiśmy. Gdy dotarliśmy na teren szkoły tam czekła na nas Kathrin. Kathrin jest przyjazną osóbką, poznaliśmy ją w 1 gimnazjum. Z Megan i Fede znam się od podstawówki. Jest troszkę ode mnie wyższa, ma blond włosy i szarę oczy. To nasza przyjaciółka, chociaż ja i Megan wiemy, że Kathrin podoba sie Fede, a Fede podoba sie Kathrin.Wisać to na kilometr. Zapytałam:

- Idziemy? - w odpowiedzi wszyscy ruszyliśmy.

Zapomnienie - Nico Di AngeloOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz