BÖĞÜRTLEN KOKULU ÇOCUK

"Onu durdurmak öyle kolay mıydı?"

Multimedya:Mina

-

“Ben..engelleyemedim Mina,zorla girdi.”

Gerçekten korkmuş gibi çıkıyordu sesi Hazal’ın.Çağıl uyandığını belirten mırıltılar çıkardığında korkma vakti bana gelmişti.Uykulu gözlerini bana çevirdiğinde miğdemde boşluk hissettim.Korku muydu,bilmiyordum.Tek bildiğim onu uykulu görmek her kızın hakkıydı.

Hızlıca doğrulup üstüme yürümeye başladı.

“Nerdesin lan sen?Telefonlarımı niye açmıyorsun!”

Hazal üstüme yürüyen Çağıl’ı durdurmaya çalışıyordu.Ama uykulu gözlerinin yerini ateş püsküren gözler almıştı,onu durdurmak öyle kolay mıydı?

“Ben..Sessize alm-“

“Sana ben arayınca açıcaksın diye defalarca uyarmadım mı aptal!?” dedi kükrercesine.Korkuttuğu,azarladığı yetmiyordu bir de aptal damgası vurmuştu.Onu odadan kovmak istiyordum,gözümden akan yaşı aldırmadan.Kıpırdayamadım,korkunun da verdiği uyuşuklukla gözlerim karardı.

-

-OTEL REVİRİ-

Gözümü açtığımda küçük beyaz dolu bir odada , başımda doktor vardı.Serum takılıydı kolumda.Olanlar aklıma geldi,ondan korkup bayılacak kız mıydım?Gece bunun hesabını kendimden soracaktım.

Yarı açık olan kapıdan gelen sese baktım,Çağıl telefonla konuşuyordu.Beni bayıltmıştı,ve orda telefonla mı konuşuyordu? Ah,şaka gibi çocuktu.

Babasıyla konuştuğunu anlamam çok zor olmamıştı.

“Baba-bir dur bağırma! İyi diyorum sana!” dedikten sonra biraz daha dinleyip sinirle telefonu cebine attı.Odadan içeri girdi.Tek kelime bile etmeden beni kucakladı.

Öyle güçsüzdüm ki,gözüm kapanacak kadar uykum vardı.”Bırak beni” diye mırıldanabildim odama giden koridorda.Göz ucuyla bile bakmadı.Odama geldiğinde yatağıma yatırdı ve üstümü örttü.Meraklı bakışları olan Hazalla sonra ilgilenecektim.Şuan tek yapacağım kendimi uykuya bırakmaktı…