HERŞEYİ BIRAKIP GİTMEK Mİ?
" Ne? Başka yere taşınmak mı? Doğduğum yerden ayrılmaktan mı bahsediyosunuz tam olarak? '' diye sordum annemle babama. Böyle bişey olmasının imkanı yoktu. Benim burda kurulu bi hayatım,içine kapalı biri olsamda 4-5 tane arkadaşım vardı.17 yaşıma gelmiştim ama bana hala küçük bir çocukmuşum gibi davranıyorlardı.
''Evet. Tam olarak ondan bahsediyoruz Mina.'' dedi babam. Babam kendini beğenmişin tekiydi. Kendi çıkarlarından başka birşeyi düşünmüyordu.Babam dışarda göründüğü gibi sevecen bir insan değildi. Evde başka biri dışarıda başka biri oluyordu. Babamı bu yüzden sevmiyordum.
Annemin konuşmasıyla düşüncelerim dağıldı.Annem kanserdi. Elimden geldiğince annemi üzmemeye dikkat ediyordum ama ben ne kadar önemsesem de babam bi o kadar anneme kötü davranıyordu.
''Kızım, inan bana herşey daha güzel olacak. Orada da yeni arkadaşlar edineceksin hem oraya taşınmamız buradaki arkadaşlarını görmene engel değil ki.'' dedi annem.
Hiçbirşey söylemeden odama çıktım. Odamda mavi renginin tonları hakimdi, odamı seviyordum. Yarın eşyalar kutulara yerleştirilecek,ve 1 hafta içerisinde artık buradaki yaşantım sona erecekti.
Yatağıma uzanıp elime kitabımı alıp okumaya başladım.Kendimi kitap karakterlerinin yerine koyarken bu düşüncelerim kendini sessizce derin bir ukuya bıraktı.
Merhaba arkadaslaar , biz bu hikayeyi 2 kişi yazıyoruz, umarım beğenmişsinizdir. biz kim miyiz? içinizden birileri..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BÖĞÜRTLEN KOKULU ÇOCUK
Novela Juvenil-Arkadaslar hikayemiz yeni olabilir ama duzenli sekilde yeni bolum ekliyoruz. Cok az bolumleri var diye okumamazlik yapiyor olabilirsiniz ama yeni hikayelere de sans vermek gerekmez mi? - 17 yaşındaki Mina ailesi tarafından çocuk gibi görülenlerdend...
