Życie w pigułkach

fortuna

Zlotowłosa niewiasto, gdzie się chcesz ukrywać?
Podobno od dzisiaj już jesteśmy dorośli
Ale zgoda... Ten jeden raz rzućmy znów kośćmi
Niech wraz z kartami los zaczną przewidywać

Słychać głos. "Droga panienko, wszystko Fortunie
Oddajesz i liczysz na jej sprawiedliwy sąd
Przejdziesz swą próbę i zostaniesz wnet wolną
Gdy fałszywy skarb swój zostawisz w okupie"

I pierścionek nasz wieczysty dała spokojnie
Jak matka pocieszająca płaczące dziecko
I odeszła. Wolna od swego przeznaczenia

Zostawiając serce z głodu konające
Które jedynie bije rozpaczliwie łaknąc
Zaznać jakiegokolwiek ciepła pocieszenia