EPİSODE 1

323 23 9
                                    


Yağmurlu bir güne uyanmak kadar güzeli yoktu benim hayatımda.
Yağmura aşığım denilebilir de zaten aşık olucak birini bulacak vaktimde yok yine bu güzel havada okula gitmek zorundaydım. Yataktan yavaşça doğrulup dışarıya baktım. Çoğu insan yağmurdan kaçıyordu. Bir kitapta okumuştum.

" Yağmur bütün insanların ruhlarında ki kötülüğü temizlediği için yağmurdan kaçarlar çünkü çoğu insan kötü olmayı seçer " diyordu.

Güzel bir sözdü benim için çok anlamlıydı, derin bir anlam taşıyordu.
Üzerimi giyinmek için yataktan kalkıp her zamanki yerinde hazır bekleyen kıyafetlerimi giydim ve çantamı hazırladım. Cidden gozlerim azıcık daha uyuyalım diye yalvarırcasına kapanıyordu.
Zar zor evden çıkıp yola koyuldum.
Şeffaf şemsiyem tüm gökyüzünü bana sunuyordu. Şemsiye altından gökyüzünü izlemek bir harikaydı. Diye düşünürken birine çarptım ama öyle böyle değil çocuğun her şeyi ıslak yere dağıldı.

Hemen yerdekileri toplamasına yardım ederek ;
- Afedersiniz cidden isteyerek olmadı özür dilerim.
Diyerek çocuğa yalvarır bakışlara bakıyordum çünkü her şeyi sırılsıklam olmuştu. O ise bana gulumserek ;
- Sorun değil ama önüne bakman gerekli yoksa düsebilirsin bunlar çokta önemli değil yeni bir dans kursu açıldı onun afişlerini dağıtıyordum yenisini alırım ben. Dedi

Dans kursu mu keşke bende dans edebilseydim diye içimden geçirmedim degil. Yerden her şeyi toplayıp kalktığım sırada çocuk belki gelmek istersin diyerek bana biraz ıslanmış bir afiş verip koşarak gitti.

Bu gün diğer günlerden farklıydı.

Okula geç kalmamıştım tam vaktinde yetişmiştim. Cam kenarındaki sırama oturup o çocuğu bir kaç dakikalığına düşündüm çok nazik ve iyi biri gibi görünüyordu, sadece öyle görünüyor da olabilirdi.

Acaba seni bir daha yağmurlu bir günde görebilecek miyim?

RAİNY DAY [ Jİ-SUNG ]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin