RAİNY DAY [ Jİ-SUNG ]

EPİSODE 3

Binanın çatısından aşağıya bacaklarımı  sarkıtmış insanları ve telaşlarını izliyordum. Kulaklıklarım da her zaman sevdiğim bir melodi yavaşça tüm bedenime yayılıyordu.
Şunu fark ettim insanlar açgözlü onlara sevginizi verirseniz kesinlikle daha fazlasını istiyordu.

- Bu kadar önemli ne düşünüyorsun?

Ses ile hızlıca arkamı döndüm.
Beni korkttun dedim ve gülümsedim. Sorusunu tekrarladı yavaşça sonuna da özel mi diye ekledi.
Beni düşünüyordu. Hala hava soğuktu.

Ve biz çatıda aşağıya düşmeyi ya da atılmayı bekliyor gibiydik...

İkimizin de yaraları vardı bu çok belliydi.
Kısık bir sesle;
- İnsanlar neden hep daha fazlasını ister?

Diye sordum. Bu soruyu beklemiyordu galiba oda yanıma yakın bir yere oturdu ve;

- Bilmem. Hayat benden çok şey istedi. Bence insanlar değil. Hayat fazla bencil ya da açgözlü sen hangisini demek istersen. Diyerek kafasını gökyüzüne kaldırdı.
Yağmur başlayacak gibi görünüyor içeri girsek iyi olacağını söyledi ve yavaşça kalktı. Benim de kalkmama yardım ederken elimi tuttu.
Şaşkınca;
- Ellerin buz gibi olmuş daha önce içeri girmen gerekiyordu hasta olma sakın !
Diyerek beni uyarmaya çalışıyordu. Bu hali içten içe beni gülümsetiyordu da.

Şunu fark ettim birbirimize iyi geliyorduk.

Yavaşça merdivenleri inip dans salonunun önünde büyük bir iç çektim ve içeri girdim içerde tek bir kız ve Jisung dahil üç erkek vardı. Onlara utanarakta olsa selam verdim. Ji-sung gülümseyerek beni izliyordu.
Kız yanıma gelip;
- Ah tatlım çok utangaçsın bizim sınıfa düştüğün için şanslısın biz dörtlü olarak hep dans ediyorduk ama Ji-sung' un ısrarı ile beşli olmaya karar verdik. Diyerek göz kırptı.

Ji-sung kafasını sallıyordu Hayır anlamında ama diğerleri gülüyordu. Kızın adı Young soon'muş. Ona dönerek adının anlamının harika olduğunu söyledim o bana şaşkın bakarken "sonsuz ferahlık" olduğunu söylediğimde de aynıydı. Küçük bir gülümsemeden sonra diğerlerinin adını da öğrendim. Felix, Hyunjin onlar muhteşem dans ediyordu.

Bense ilk gün sadece kenarda oturdum ve günümü sadece Jisung' izlerek bitirmiştim. Çıkışta dörtlü beni evime bıraktı.

Sürekli gülüyorlardı ve mutlulardı.
Biri hariç...
Çok buruk gülüyor az konuşuyor ve sadece onlar soru sorduğunda konuşuyordu. Ama benim yanımdayken soruları genellikle o soruyor ve susan taraf bendim.
Ona yardımcı olmak istiyordum.
Ama ölmüş olan ruhum ve unutulmuş bedenim ile bunu yapmak mümkün olabilir mi bilmiyorum.

Olabilir mi?