Crystal snow

kimsin sen?

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfen.💕💕💕 sizleri seviyorum.💜💜💜

Cümlesini bitirmesine izin vermeden elindeki dosyayi Jimin'in yüzüne çarptı. Dosyanın uç kısmı yüzünü çizerken kan damlacığı yüzünde bir çizgi gibi belirmişti.
Hiçbir şey demeden direk odasına girip kapıyı kilitledi. Jimin yere düşen dosyadaki fotoğrafları alıp ayağa kalktı. Arkadan onları izleyen Minji gülümsereyek

-Bu iş bu kadar!

■■■■■

Yer : Jimin'in odası

Toplantının ardından Jimin'in babası odasına sinirli bir şekilde girdi.
Masanın önünde koltuğa oturup gözleri kızarık oğluna şaşkın bir ifade ile baktı. Biraz sinirli ama biraz da şaşkınlık içeren ses tonu ile;

-Neler oluyor Jimin? Ben senin için çabalarken toplantıyı bir anda terketmen ne demek?

Jimin kendini konuşacak kadar güçlü hissetmiyordu o yüzden sadece susarak babasını dinledi.
Babası konuşmaya devam ederek;

- Bak oğlum, hastanede ki hisselerimizi bu toplantıda artırdık artırdık. Yoksa bir daha bu fırsat elimize geçmez. Bu yüzden hastanede çalışanların büyük bir oy çoğunluğunu almak zorundayız. Bu yüzden senin seçilebilir bir doktor olman gerekiyor. Toplantılardan kaçarak ya da gereksiz şeylerin peşinde koşarak bir yere varamazsın.

Jimin güçsüz bir ses tonu titreyen bir ses tonuna dönüşerek

-B-ba-ba...

Dong-hyun : Neyin var senin?

Jimin gözünden akan yaşı elinin tersi ile sildi. Hiçbir şey olmamış gibi davranarak

-Ba-başım ağrıyor ondan dolayı çıkmak zorunda kaldım.

Dong-hyun : Bunu akşam evde detaylı konuşalım Jimin.

•••••••

Dilara toplantı sonrası ellerini beyaz önlüğünün cebine koyarak yavaş yavaş yürüyordu. O kadar karmakarışıkdı ki her şey bir anlam dahi veremiyordu. Cebindeki kağıdı hissederek eline aldı. Üzerinde yazan numaraya bakıyordu sadece anlamsız bakışları ile. Jungkook neden böyle davranıyordu? Ama bu sorusuna verebilecek hiçbir cevabı yoktu. Elinde ki kağıdı bir kaç şekilde yırtarak önünde olan çöp kutusuna attı.

●●●●

Yer : Nisa'nın odası

Daha önce gelen bir hastasının test sonuçlarını incelerken kapının çalması ile buna ara verdi.

-Buyrun.

Jin hem utangaç hemde mutlu gülümsemesini yüzünde barındırarak önünde ki koltuğa oturdu.
Nisa ne için geldiğini anlasa da bilmiyormuş gibi yaparak yüzüne anlamsız bakışlar ile baktı.
Jin ses tonunu ayarlarken gülümsemeye devam ediyordu.

-Sana dün bir soru sormuştum.. eğer hatırlarsan..

Nisa elindeki kalemi bırakıp tamamıyla Jin'e odaklandı.

-Hatırlıyorum..

Jin : o zaman bir cevabı olmalı değil mi?

Nisa: Evet.

Jin büyük bir heyecan ile Nisa'ya bakmaya başladı.

- Cevabın..?

Nisa: B-ben..

Kapının çalması ile yarım kalan cevabın sinirini bozmaması için ellerini birbirine ovuşturdu, heyecanını ancak bu şekilde durdurabilirdi. Kapının açılması ile gerginliği iyice artmıştı. Namjoon içeri başını uzatması ile birlikte endişeli bir tavırla;