Mektup Kadınım( BİTTİ )

3

1 hafta. Yine aynı geçen bir hafta. Ama sanırım ufak bir farklılık vardı. Arda gece gündüz ne yapabileceğini düşünüyordu. Buna hayatında daha çok önem vermeye başlamıştı. Bunun bir sebebi de 1 haftadır her gün gelen mektuplardı. Hepsini içindeki en güzel duygularla açıyordu. Her birini ayrı bir heyecanla ayrı bir ruh haliyle okuyordu. Okudukça içi ferahlatıyordu ya da sadece öyle hissediyordu. Kadın her mektup yollayayışında içinde aşk ile ilgili şiirler yolluyordu. Edebiyattan çok fazla anlamıyordu Arda ama hissediyordu. Şiirlerin dizelerindeki aşkı duyguyu hissediyordu. Ve bu yüzden Arda hiç görmediği bu kadına gün geçtikçe bağlanıyordu. Fakat tabiki de elinden hiç bir şey gelmiyordu. Çünkü hala bir isim,bir soyisim ya da adres yoktu. Hiç bir bilgi yoktu.
Ama Arda'nın bir yerden başlaması gerekiyordu. Ve buna postacıyla başlayacaktı. Posta her gün saat 4 te gelirdi. Peki Arda işten kaçta çıkıyordu. 5'te. Aslında bu bazen değişiyordu. Bazen arabalarla uğraşması uzun sürüyordu bazen kısa. En geç 8'de çıkardı. Erken çıktığı günlerde olurdu. Ama yaz mevsimi olmasıyla birlikte yoğunlukta artıyordu. Erken çıkmak için her şeyi ama her şeyi yaptı. Çok hızlı çalıştı ama son dakika bir şeyler çıkıyordu her zaman.
Böyle günleri geçti Arda'nın. Temmuzun sonlarına doğru yavaş yavaş yoğunlukta azalmaya başladı. Arda bunu fark eder etmez daha hızlı çalıştı ve sonunda saat 3'te çıkmayı başardı.
Arabaya atladığı gibi evine gitti. Çok heyecanlanmıştı. Elleri titriyordu. Anahtarı 3 kere yere düşürdükten sonra kapıyı açtı içeri girdi. Bir sandalye kapıp dışarı çıktı ve oturmaya başladı. Çok açtı daha postacını gelmesine 1 saat vardı ama riske atamazdı. 1 saat heyecanı asla durmaksızın bekledi. Ve sonunda postacı yaklaştı. Arda yüzüne kocaman bir gülümseme takınıp ayağa kalktı. Ve sanki zaman geçmiyordu. Postacının ona doğru adım atması ona 1 saat gibi geldi
Ama sonunda postacıyla karşı karşıyaydılar. Ama bir sorun vardı. Mavi zarf ortada yoktu.