Arda sonunda varmıştı. Kadının yaşadığı şehre. Ama bu uzun yolculuk onu yormuştu. Bir otele gidip yerleşti. Yaklaşık 1-2 saat uyudu. Sonra kalktı üstünü giyindi. Son kez aynada yüzünü yıkadı ve arabaya doğru yol aldı. Tam arabaya binecekken durdu. Mektupları otel odasında unutmuştu. Koştu mavi kutuya koyduğu mavi zarfları aldı. Çok fazla mektup olmuştu. Tekrar aşağıya indi. Arabasına bindi. Giderken düşündü. Niye bu kadar bağlanmıştı bu kadına. Hiç görmemişti.
Ama kadının dizelerine aşıktı,
yazısına aşıktı,
şiirlerine aşıktı,
zarflarıma aşıktı falan filan aşıktı bunu biliyordu ilk deda başına geliyordu ama biliyordu. Daha fazla düşünürde heyecandan kafayı yiyecekti. Neyseki eve varmıştı artık. Arabadan indi. Bina karşısında duruyordu. Yavaş adımlarla kapıdan geçti. Sanki bayılacaktı. Bayılmaması gerekiyordu. Asansöre bindi. 5'e bastı. Asansör yukarı yavaş yavaş çıktı. Sonunda durdu. 5. Katta. Arda yürüdü. Kadının kapısına doğru. Kapının önündeydi. Mektup kadını kapının önündeydi. Kadın onu birden görünce şaşıracaktı belki. Belki koşup sarılacaktı kendisine. Bunun cevabını 10 saniye sonra belli olacaktı.
10
9
8
7
6
5
4
3
2
1
0
Kapının zilini çaldı. Kapı açıldı. Karşısındaydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mektup Kadınım( BİTTİ )
RomanceŞöyle düşünün: Bu mektup o kadar güzeldi ki bunu okuyupta gözleri dolmayan insan olamaz. İçindeki şiirlere bakıpta duygulanmayan bir insan olamaz. Bu öyle bir mektupki, Bu o kadar güzel bir mektup ki 1 kere okuyupta bırakan olamaz. Bu öyle bir me...
