•The WeIrd LovEr• (დასრულებული)

😩აიშშ.. ეს ყველგან რატოა?(2)😩

-აქამდე რატო არ ვიცოდი თუ და გყავდა?
-იმიტორო ამერიკაში იყო, სწავლობდა.. რა გჭირდათ დღეს, პირველად შეხვდით ერთმანეთს და კინაღამ მოკალით ერთმანეთი.
-გიჟია, ისე დარბოდა დერეფანში, მერე მომვარდა და ქუქი სად ვნახოო, მეც რა უნდა მეფიქრა? მეგონა რო გიჟი ფანი იყო და შენი მოტაცება უნდოდა, ასეთი რამეები ხო ყოველდღე ხდება..
-კაი ჰო დამშვიდდი.
——————

-ბექი? სახლში ხარ?-კარი ვიღაც მოხუცმა ქალმა გამიღო და შემიპატიჟა.სახლის თვალიერება დავიწყე რომ ბავშვობის მეგობარი მეპოვნა.
-ბექიონ?
-მკვდარი ვარ.. არ შემაწუხოთ.
-ვაიმეე ჩემი უჟმურიიი.-კარი შევაღე და საწოლზე დაწოლილი ბექიონი დავინახე რომელიც ჭერს იყო მიშტერებული. გავექანე და თავზე დავახტი.
-აიშშ.. ვინ ჯანდაბა ხა.. სუზიიიიი, როდის ჩამოხვედიი? ჩემი პატარა სუზი.-მკლავები მომხვია.
-მომენატრე ვიროო.
-მეც მომენატრე. აქ რას აკეთებ?
-შენ სანახავად მოვედი, დღეს ჩამოვედი და ვერ მოვითმინე. შენ რა გჭირს არ ჩანხარ კარგ ხასიათზე.

-მერე მოგიყვები.. ახლა შენ მომიყევი როგორ ხარ? კარგი იყო ამერიკაში? ძალიან გენატრებოდით?
-ძანმაგარი იყო, მაგრამ სულ მენატრებოდიიით.
-გინდა შენ საყვარელ კაფეში წავიდეთ, თან სუჰოსაც დავურეკავ, ადრე მაგას ძან მოწონდი.
-ბექიი, ეგ ძალიან ადრე იყო. აჰჰ ყველანი ძალიან მომენატრეთ.
-როგორი გაზრდილი ხარ, ადრე მხრამდე ძლივს მწვდებოდიი.
-ჰოო აბა რა .
-ჩვენ გავდივართ და არავინ შემაწუხოთ თუ ვინმე არ კვდებით.
-ასე რატომ უხეშობ ბექი? რახდება?
-არაფერიდაიკიდე, დაჯე წავიდეთ.
მანქანაში ჩავჯექი, მძღოლის გვერდით ადგილზე, საჭესთან თვითონ დაჯდა და თან ესემსს წერდა. მთელი სიჩქარით მიაქროლებდა მანქანას.
-ჰეი, ცოტა ნელა.
-კარგი ჰო ნუ გეშინია. სუჰო მალე იქ იქნება, რომ მივწერე ისე გაუხარდა შენი ჩამოსვლა ალბათ ხტუნვა დაიწყო.
მალე მივედით ჩემს კაფესთან რომლის წინაც უკვე ასვეტილი იყო სუჰო პირბადით. მანქანიდან გადმოვედი და ჩემკენ ჩქარი ნაბიჯით წამოვიდა თან იკრიჭებოდა, მთელი ძალით ჩამეხუტა. ესეც მომნატრებია.