•The WeIrd LovEr• (დასრულებული)

🍂🐿16🐿🍂

-რა სისულელეებს ამბობ გესმის მაინც ?ჩემ დას ძალიან უყვარხარ.
-რაიცი რომ ვუყვარვარ?
-ვხვდები, ასეთი არასდროს მინახავს.
-მაინც არ დავბრუნდები სეულში ცოტახნით დასვენება მჭირდება .
-საქმე გიხმობს, რომ არ წამოხვიდე ქუქის ვთხოვ და ახუტებული წაგიყვანთ აქედან.
-შემეშვით.
-გთხოვ მომისმინე, შენ გამო ჩემი და ახლა ტირის.
-ჰმ?
-რაც გაიგე.
-თავი დაანებე ქუქი მას არ უყვარს სუზი, რომ უყვარდეს ყველაფერს გააკეთებდა რომ მას არ ეტირა.
-სად არის?
-შენთან ლაპარაკი უნდა თუ წინააღმდეგი არ ხარ დავურეკავ.
-მე არ დაველაპარაკები.
-მაინც დავურეკავ.
ტელეფონი ამოვიღე და სუზის დავურეკე, ქუქი კი თესკენ წავიდა ოთახში, მეც გავყევი და სამივე ითახში ვიჯექით და ველოდებოდით როდის გვიპასუხებდა.
-ჰობი?? კარგადაა?-ნამტირალები ხმით იკითხა ტელეფონიდან სუზიმ და ცრემლები სწრაფად შეიმშრალა.
-ჰობი, ტელეფონი მომეცი.-თემ გამომართვა მე კი ქუქი ოთახიდან გამოვიყვანე და გამეღიმა თეს სუზისადმი სიყვარულზე.
••••••••••••••••
-იტირე.
-თე მაპატიე, ჩემი ბრალი არ იყო, გთხოვ აღარ განმეორდება კარგად ხარ?

-არ უნდა გეტირა.
-თე, მაპატიე, ყველაფერს აგიხსნი.
-გისმენ სუზი, ოღონდ ცრემლები მოიწმინდე.
-აჰჰ.. ხო ახ..ხლავე. ის სუჰო იყო. სუჰო რამდენიმ კვირა ქალაქში არ იყო, ჩვენზე რომ გაიგო მას შემდეგ და .. და ჩამოვიდა და მითხრა რომ არ შეუძლია მეტის გაძლება დ ამისი უნდა გავხდე. მერე მაკოცა მე გეფიცები ვეწინააღმდეგებოდი.
-ჰომ გითხარი რომ ეგ ბიჭი შენს თავს წამართმევდა.
-არა თე მე ისევ შენი ვარ, გთხოვ ამას ნუ მიკეთებ ძალიან მტკენ გულს .
-თავს ნუ იდანაშაულებ.
-სახლში დაბრუნდი თე, და თუ ჩემი ნახვა არ გინდა გავქრები შენი ცხოვრებიდან რამენაირად.
-არ მინდა რომ გაქრე.
-ანუ?
-მიყვარხარ.
-თეე, მეც მიყვარხარ, მალე დაბრუნდიი.
-ვერ დაგპირდები რომ სუჰოს არ მოვკლავ .
-აჰჰ დაბრუნდი ბარტყო და მაგაზე ვისაუბროთ.
-ცრემლები არ დამანახო.
-ახლა ბიჭები შემოვარდებიან ოთახში და დროებით, ისინიც დარდობენ შენზე .
-ტაეე, სად ჯანდაბაში გაქრი?(ჯინი)
-ჩამოდი შენ სახლში, და მოგხედავ(მონი)
-სად დაბოდიალობ რა უბედურებაა.(ჯიმინი)
-დაანებეთ თავი ჩამოვა და ვცემოთ(შუგა)
-ჩემ ბიჭს არავინ არ დაადებს ხელს(სუზი)-ეს სიტყვები რომ გავიგონე ღიმილი ვერ შევიკავე და გული მეგონა საგულედან ამოვარდებოდა.
  მალე დაამთავრეს ბიჭებმა ჩემი ლანძღვა და მეც გავუთიშე და  სახლისკენ წავედით.
"""""""""""""""""""""""
ახლა ვწევარ სუზის გვერდით საწოლზე და გულში მჭიდროდ ვიკრავ, ისე რომ დარწმუნებული ვარ სუნთქვა უჭირს.
-ასე აღარ მაეჭვიანო.
-აღარ გაეჭვიანებ, ასე აღარ შემაშინო.
-არ შეგაშინებ, მხოლოდ მე მეკუთვნი.
-შენც, მხოლოდ მე მეკუთვნი. არ გამომპარვია ფანებს როგორი თვალებით უყურებდი, ვირო.
-ჰა? კარგი რა ხომ იცი როგორც მიყვარს ფანები, ისე თითქოს ყველა ჩემი დები და ძმები არიან.
-ჰო ყველას ეგრე არ უყვარხარ.
-მათ ისე ვუყვარვარ როგორც ფანი, დარწმუნებული ვარ არც ისე ბევრია ისეთი ვისაც რეალურ ცხოვრებაში ჩემთან შეხვედრა და დაოჯახება უნდა.
-შენ სოციალურ ქსელებს არ ამოწმებ?
-რას გულისხმობ.
-არაფერს თე, დავიძინოთ.
-ჩემ ფანებს შეურაწყოფა არ მიაყენო კარგი? ცოტა არ იყოს მწყინს.
-კარგი ჰო მაპატიე.