I can not really imagine kung paano nagawa ng lolo ko sa akin ito. Isa na yata ako sa malas na tao na nabubuhay sa mundo.
"Hija, do this favor for me, for us."
Para sa lolo ko ang dali dali lang ng hinihiling nya. Kung pwede lang pumili ng pamilya ginawa ko na.
"Pap! How could you make that silly deal with them!? I am not crazy to say yes to that. Please Pap, ayoko talaga."
Naiiyak na ako sa sama ng loob. How can he expect me to marry someone I dont even know?! And for what? Para maisalba ang hacienda namin?
"Its final, Ian! You dont have any choice. When you turn 18 the wedding will set in."
Lumabas na sya sa room ko. What can I do? Mukhang seryoso talaga si lolo. Ayoko!
Isa lang ang naiisip ko na paraan. Ang lumayas dito. Im sure mom will be happy to accept me, sya naman ang may gusto dati pa na iwan ko na si lolo at tumira kasama nya sa Manila.
Iempake ko na ang mga damit ko at bukas na bukas aalis na ako dito.
I press send. At inoff ko na ang phone ko.
BINABASA MO ANG
YOU'RE SO BLIND TO SEE
Teen FictionLooking for something and not knowing it is only on the tip of your nose. That is how our dear Ian so blind searching everywhere except in front of her. this story is published before but in unknown reason got deleted in my create folder making it g...