Kanina pa ako nakaupo sa kama ko. Mga 30mins ago nagising ako sa sobrang liwanag. Tanghali na pala. As in 1pm na. Di pa din ako makapaniwala na ako, Marian "Ian" Winterfold, ay girlfriend na ni Luis Justin Nueves.
Himiga uli ako. Tulala. Niyakap ko ang unan ko at saka nag sinked in as akin ang lahat.
Ahhh!!!!!!!!!!
Foot steps...
"Ian! What happens?" ang bilis pala tumakbo ni mommy. Nasa likod nya si Tito Rhalf at Caleb.
"Mommy, may boyfriend na ako!" shocked pa din ako. Ang bilis ng mga pangyayari. After namin sumayaw pumunta kami sa buffet table na magkahawak kamay. Now KO pang napansin na ever since nagkakilala kami ni Justin lagi syang ganito. Gentleman.
"My gosh mommy, now pa lang nagsink in sa akin na sinagot ko si Justin kagabi." Nakangiti lang si Mommy at niyakap ako.
"Dalaga ka na talaga anak. I'm so happy for you." sabay titig nya sa akin. "But always keep in mind na studies muna. Don't go too fast okay. Ayoko pang maging Lola ha." sabay kindat.
"Mom!" tawa lang sya pati si Tito Rhalf.
"Justin is a good man. I know his family. I'm happy that you pick him." sabay senyas na lalabas na sya ng room ko kasama si Caleb na umiiling lang at natatawa.
"Why don't you fix yourself anak." sinusuklay pa ni mommy buhok ko gamit kamay nya. Gustong gusto kong ginagawa nya yun.
"But why, wala naman akong lakad today."
"Kasi po anjan sa baba ang boyfriend nyo miss Ian. Kanina pa naghihintay na magising ka." tumayo na saya habang nakatawa.
"Mom! Bakit di mo agad sinabi? OMG! Narinig nya akong sumigaw?"
Tumango lang siya at sinara na ang pinto ng kwarto ko. OMG! Ano na lang sasabihin nya, na I'm too excited na bf ko na sya? Or super kilig ako? Nakakahiya! T_T Pwede bang kainin muna ako ng sahig ngayon.
Nagshower lang ako ng mabilis at nagbihis bago bumababa. Lalo namang nakakahiya kung gabihin na syang maghintay sa akin.
"Hi," tipid kong bati kay Justin na kasalukuyang kausap ni Caleb sa sala. Tumayo agad sya at lumapit sa akin.
"Hi princess," hinalikan nya ako sa cheeks. "I hope you sleep well."
Nginitian ko lang sya at tumango. Umupo kami sa sala ng nakaholding hands. Nakahalata naman si Caleb at nagexcuse na para umalis.
"Sorry ha, kanina ka pa ata naghihitay." Sumandal ako sa balikat nya. Kumportable talaga ako sa pag lean sa balikat nya.
"It's okay, di ko naman sinabi na pupunta ako. Is it okay if we go out tonight? If it is okay lang naman."
"Saan naman tayo pupunta?" mas gusto ko sana dito lang kami sa bahay dahil napagod talaga ako kagabi at feeling ko puyat na puyat pa ako.
"I know medyo drain ka pa after the party last night, kaya I'm thinking of somewhere na medyo cozy lang para di ka mastress." niyakap nya ako at sinuklay ang buhok ko.
"Okay, sana lang wag tayo pagabi. Tama ka medyo nadrain nga ako kagabi." Hay... Sarap ng feeling. ^_^
Pumunta kami ng park, holding hands at tahimik na naglalakad. Pinaupo nya ako sa isa sa mga bench don.
"Please wait here. I'll be back soon." At tumakbo sya pabalik ng kotse. Mukhang may plano nanaman ito.
After a minute bumalik na sya at nakangiti.
"This is for you, starting today maguumpisa na akong manligaw sa girlfriend ko." inabot nya sa akin ang isang bouquet of red roses sa akin at isang box ng chocolate. "I really don't know how it is done kaya nagsearch ako sa goggle ng best way to court a girl at yan ang number one, di man unique but it is really from my heart."
"Thank you, I appreciated it but you know you don't really have to do this all. I want the real you. Thank you again."
Sa ganung paraan nagstart ang relationship namin. Hindi nagbago ang pagiging caring nya at sweet. everything seems to be perfect. Pero alam naman natin na walang "perfect" sa mundo.
"Nandito ako para kunin ang apo ko." sabi ni Don Franko pag bukas pa lang ng pinto.
BINABASA MO ANG
YOU'RE SO BLIND TO SEE
Teen FictionLooking for something and not knowing it is only on the tip of your nose. That is how our dear Ian so blind searching everywhere except in front of her. this story is published before but in unknown reason got deleted in my create folder making it g...