Play The Game (COMPLETED)

Chapter 05

#PTG05 Chapter 05

"Good morning," I greeted silently dahil nasa library ako ng med. I immediately saw Jax's frown. True to what he said, wala ngang tao dito! Weird. Saan nag-aaral iyong mga med students? 

"Sinusundan mo ba ako?" tanong niya habang seryosong naka-tingin sa akin. He was reading a book. Criminal Procedures. Ang galing niya. Ito nga na first year pa lang ako feeling ko mamamatay na ako, paano pa kaya siya?

I shook my head. "No. Puno na sa law lib," I sheepishly answered. I didn't even know kung may tao ba sa law lib. When he said before na dito siya nag-aaral, I made it my personal mission para pumunta sa school nang maaga. I wanted to study with him! Kahit ganito lang na nasa iisang row kami ng tables, okay na okay na ako doon.

"It's 7am."

"So? Early birds ang law students," I argued. But I knew Jax could see through my lies. Bakit ba kasi pinapahirapan niya ang sarili niya? Bakit hindi niya na lang tanggapin na crush ko siya?

Jax just shook his head, and returned to what he was doing. Nagpanggap ako na naglabas din ng libro, but truth was, I was watching his every move. I was watching as he highlighted some words and wrote notes on the side of the book. Ang ganda ng sulat niya. Ang unfair! Wala bang flaws ang lalaki na 'to bukod sa pagiging anemic niya?

"Stop watching me."

"Who's watching who?" nagdedeny na sabi ko habang kunwari nagbabasa ako ng Constitution.

He clicked his tongue before bringing back his attention to his book. Dahil ayoko naman na makaabala sa pag-aaral niya, nag-aral na lang din ako. I was deep in reading the Constitution nang maalala ko iyong tanong sa CrimLaw subject ko. I was deeply bothered dahil hindi nagsabi iyong prof ng answer sa amin.

"Jax," mahinang sabi ko.

"What?" he answered, already frowning.

"Can I ask a question?"

"You're already asking."

"Sungit," I whispered, but he only rolled his eyes. Grabe siya talaga. "Wag na nga."

Binalik ko iyong atensyon ko sa binabasa ko. Ang sungit talaga ni Jax. Masama bang magtanong? Sabi ni Joey magaling daw si Jax. Never bumagsak. Never nagkaroon ng pangit na recit. Ayaw man lang magshare ng blessing.

"What?" bigla niyang tanong.

Tumingin ako sa kanya. "Wala."

"Ano nga?" tanong niya ulit.

"Susungitan mo lang ako."

He eyed me. His jaw clenched a little. Mukhang napipikon na siya sa akin. Wala pa nga akong ginagawa, napipikon na siya! Paano pa kapag nag-effort talaga ako na ubusin ang pasensya niya?

"I just want to ask... about Crim Law... if it's okay..." I carefully said.

"Ano nga 'yung tanong?" he repeated.

I repeated the scenario that Atty. Mercado gave me. Kahit ako na iyong nagnanarrate, nahilo pa rin ako sa dami ng letters na involved. Ganito ba talaga magtanong dito sa law school? Kasi feeling ko more than the question, sa letters pa lang hilo na ako.

"...so, what's the proximate cause?" I asked.

Kinuha ni Jax iyong notebook niya. I looked at the brand. 'Yan din bibilin ko for next sem.

"This is X," he said, then he began to draw on his notebook. Gumawa pa siya ng diagram para makita ko iyong connection nung mga letters. He carefully explained the scenario plus the concept. "Do you understand?" he asked when he was done.