Bi Hayli

103 8 1
                                    

Ertesi sabah okula gittigimde sirama oturmam ve kalkmam bir olmustu. Nedeni ise masamin uzerine birakilan elim buyuklugundeki tarantulaydi. Nasil gormemistim ben bu dana gibi seyi??!!!!! Hemen kosede oturan kiza gozum kaydi. Evvet tam tahmin ettigim gibi. Kıs kıs guluyordu. Bunu o yapmisti degil mi? Hemen yanina gittim ve "Seninle biraz konusabilirmiyiz" diye sordum. Bunu soylememin ardindan tum ekip ayaga kalkmaya yeltendi. "YALNİZ" diye ekledim ve hepsi oturdu. Kiz beni takip etti. (Bu arada tarantula ne durumda bilmiyorum:-))

Okulda toprak ve agaclardan olusan genelde sevgililerin gizli takilma yeri olan ama nedense her defasinda hocalarin geldigi bir yer vardi. Kizi oraya goturdum. Cunku ders saatleri oldugu icin kimse cikmaya cesaret edememisti. Benden baska... Kiza dondum ve "Adin ne?" dedim. "Gamze" dedi "ve senden nefret ediyorum" kismini da eklemeyi unutmadi.

- Ama neden? Daha yeni tanistik.

- Sen onu kulahima anlat.

Ve cekti gitti.

Bir saniye...

O ne demekti simdi? Daha yeni tanismadiysak nerden taniyordum onlari? Cok da fazla sorgulamadan sinifa dondum ve hocaya burnum kanadigi icin lavaboda oldugumu soyledim. (Caktirmayin, cok dogal yalan soylerim.) Sirama oturdum ve yine oturmamla kalkmam bir olmustu. Ama bu seferkinin nedeni bir tarantula degil bir insandi. Benim yanima kimse oturmazdi hemde hic kimse. Cunku herkes yanimdaki siranin lanetli oldugunu dusunurdu. Neden bilmiyorum ama sanirim yanima oturan ilk ve son iki arkadasimin ikisinin de pencereden atlayarak bacagini kirmasi yuzunden. Tabi insan yaninda bir insan gorunce sasiriyor ister istemez. Neyse, ben sirama oturdum ve bacagini kirmak istemiyorsan yanimdan kalk dedim,cunku hayatimdan gayet memnundum.

"Kalkmayacagim"dedi. Aslina bakarsaniz cesaretine hayran kalmistim. "Buraya oturmamaliydin" diyerek ona tum hikayeyi eksiksiz hatta fazlali anlattim ama bana yine "İstedigin seyi soyle, ben burada oturacagim ve mezun olana kadar da kalkmayacagim" dedi. "Ama sinifta bir suru bos sira var" dedim oyuncagi elinden alinmis bir bebek edasiyla. "İnat degilmi kardesim,kalkmiyorum" dedi. "Tamam o zaman,olacaklardan ben sorumlu degilim" dedim ve yonumu dondum.(Bu arada hocayi takan kim:-D) Bu cocuk cidden adami sinir ediyordu. İc sesimle "bu cocuk" diye hitap edince adini sormayi unuttugumu fark ettim. "Bu arada adin ne?"diye sordum ve sorduguma soracagima pisman oldum. Bu soruyu sorar sormaz "tabi gordun yakişikli cocugu,konusmadan duramiyorsun" bakisiyla bakti. Sonra da "Madem o kadar istiyosun, al sana cevap" gibisinden "Adim Tufan" dedi.

- Ben de Sema.

- Tanistigimiza memnun oldum Sema hanim.

- (Bi daha benimle bu sekilde konusursan gozunu mor bil olm, bakisi attiktan sonra) Ben de, diye cevap verdim ve onume dondum. Bu cocuk beni bi hayli zorlayacakti anlasilan.

first loveHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin