first love

FİNAL

Her zamanki gibi sabah yine uyandim. O gun de okul vardi ama ders islenmeyecekti. Yani formalite icabi okula gidiyorduk. Sivil gitmek serbestti. Ben de uzerime bir t-shirt ve kotumu giymistim. İcine telefonumu ve cuzdanimi koydugum cantayi koluma taktim ve kahvalti etmeden evden ciktim. Midem kahvaltiyi kaldiracak durumda degildi. Yavas yavas okula dogru gidiyordum ki arkamdan birinin geldigini hissettim.

- Gunaydin Sema

- Gunaydin Kerem

- Dun geceki baloda bir seyler yasamissin sanirim.

- Evet, biraz sorun yasadim.

- Nedenini ogrenmek ister misin?

- Bir de soruyorsun. Tabikiii!!!

- Anlatiyorum o zaman dikkatli dinle.

- Tamam.

- Dun Hakan‘in sana diyecegi sey Tufan‘in da benim de pek hosumuza gitmedi acikcasi. Bu yuzden adamlarimi tam zamaninda yolladigima cok mutlu oldum.

- O gelen senin adamlarin miydi? Beni nereye goturuyorlardi peki?

- Benim yanima. Hakan‘in sana soyleyemedigi seyi soyleyecektim sana.

Bir an tuylerim urperdi.

- Devam et, dedim.

- Ama sen onlari atlatmissin. Seni fazla hafife almisim sanirim. Sonra bana caddeye dogru kostugunu soylediler adamlarim. Caddede ne yapabilecegini dusundum ama bir sey bulamadim. Sonra aklima dank etti Tufan‘in caddede oldugu. Tufan seni alana kadar Hakan‘a karsi onunla birlikte calisiyorduk ama o an anlasma bozuldu ve tekrar dusman olduk. Sanirim sen de onun arabasina binip gittin, degil mi?

- E... Evet.

- Sonuc olarak ucumuz de senden hoslaniyoruz, tabi en cok da ben.

- Bunlar gecici duygular biliyorsun degil mi?

- Gecici mi? Hayir, ben hicbir zaman boyle dusunmedim.

Oflayarak hizlandim ve okula vardigimi farkettigimde bahceden iceri atladim resmen. Sinifa girdim. Bu okulda son gunlerimizi yasiyorduk ve belki de arkadaslarimizi bir daha goremeyecektik, bu yuzden kimseyi uzmek ya da kimseyle küs ayrilmak istemiyordum. Okula varinca zaten ders islemedigimiz icin ilk ders Hakan‘i aldim yanima ve onunla konustum. İkinci ders Tufan‘i aldim yanima ve onunla konustum. Ucuncu ders ise Kerem‘le konustum. Kisaca ben artik bir rehberlik hocasi ciragiydim. Ne yapacagim hakkinda en ufak bir fikrim bile yoktu. Ama sanirim kararimi vermistim...

∞

∞

∞

Sabah uyandim ve okula gittim. Okul dediysem lise sondan bahsetmiyorum. Universite sondan bahsediyorum. Mezuniyete az kalmisti. Ama ben evlenmistim biliyor musunuz? Hem de kimle: Tufan. Pek de sasirtici bir sey olmadi degil mi? Ben de oyle dusunuyorum. Ama onunla mutluydum ama degil mi?!

∞

∞

∞

∞

- Evet cocuklaaarr! Bugunluk bu kadar ani yeter degil mi?

- Evet babaanneeeee!!!

- Tamam o zaman herkes yataklarina...

Evet yanlis duymadiniz, ben su an babaanneyim ve hala cok sevgili kocamla beraberim. Tami tamina 5 tane torunumuz var ve hepsini birbirinden cok seviyoruz. Benden kendilerine anilarimi anlatmami istediler ve ben de yaptim. Neden mi? Onlari surekli hatirlamak cok guzel de ondan. Bir dahaki anida belki gorusuruz, tabi anlatmama yetisebilirseniz...

Haydi Kalın Sağlıcakla!!!