Dia Donna - kerst special

Zeven

007

Donna had afgelopen weekend nog een dag met Carel doorgebracht, en vandaag zou Louise naar Nederland komen. Donna zou een groot deel van de week bij Louise slapen, die verbleef in het Jaz hotel in Amsterdam zuid, die naast de Ziggo Dome. Deze week zou Nicki Minaj daar op treden, dat was Donna's kerstcadeau voor Louise. Louise was die hard Nicki Minaj fan, en Donna had ontzettend goede kaartjes kunnen regelen.

'Hoe laat moet je hier weg?' Kathy kwam naast Donna op de bank zitten, de hele familie was al thuis. Met z'n alle zaten ze in de woonkamer.

Donna keek op haar horloge, het was nu vier uur, en Louise zou rond half zes landen. Met de auto was het een kwartiertje naar Schiphol. 'Rond vijf ga ik hier weg, hoezo?'

'Gewoon,' Kathy haalde haar schouders op en richte zich weer op haar telefoon, ze zag dat haar zus aan het tinderen was. Donna had het nooit gedaan, ze geloofde er niet zo veel in. Nu ook de situatie met Carel, ze had over zulk soort dingen helemaal niet meer nagedacht.

'Met wie ga jij kerst cadeautjes inkopen?' Vroeg Donna, Kathy's aandacht was gelijk bij haar zus.

'Misschien met Lisa,' Kathy dacht even goed na. 'Maar wat doen we als budget dit jaar?'

Donna haalde haar schouders op, ze deed niet aan budget, als ze ergens het geld echt voor over had vond ze het ook de moeite om te kopen. Maar ze snapte Kathy's standpunt ook, die studeerde en werkte hooguit twee keer per week. In tegenstelling tot Donna, die bijna elke dag werkte. 'Gewoon, doe wat je kan missen zou ik zeggen.'

'Nee,' Kathy stribbelde gelijk tegen. 'Niet zo'n prachtig maar duur palet van Anastasia of zo hoor.' Voor Donna was de hint duidelijk genoeg, zo kon ze Kathy's cadeau ook weer van de checklist af strepen.

'Ik ga er van door!' Donna griste nog haar sleutelbos van tafel.

'Doei lieverd, heb een leuke week!' Zei haar moeder Karin, terwijl ze op stond om Donna een knuffel te geven. Donna had haar familie uiteraard verteld over dit weekje "uit".

'Doei pap,' Donna gaf haar vader snel een high-five, en ging daarna de deur uit. Ook mocht ze de auto lenen deze week, haar familie had er twee, dus de oude Land Rover was een weekje van Donna.

Met Nicky Minaj op om alvast in de stemming te komen, was Donna onderweg naar Schiphol. Eigenlijk had ze normaal niet zo veel met dit soort muziek, maar stiekem vond Donna het eigenlijk wel leuk.
Ze parkeerde de auto, en volgde de borden naar de aankomsthal. Niet veel later stond ze voor de juiste gate, Louises vlucht was gelukkig al geland. Donna hoefde dan ook niet lang te wachten, of Louise kwam al vanachter de borden vandaan. Louise zag haar gelijk staan, en kwam enthousiast naar Donna toe.

Nadat ze elkaar hadden begroet moest Donna nog al lachen om Louise. 'Three suitcases, jeez Louise.'

'Nou ja, ik heb dit allemaal nodig!' Lachte Louise, in het Engels.

'Wat voor muziek wil je?' Vroeg Donna aan Louise, ze zaten in de auto en Donna reed richting de uitgang.

'Well,' begon Louise, terwijl ze haar telefoon in de aanslag hielt. 'Ik wil kerstmuziek! Daar heb ik al de hele dag zin in.'

Donna moest lachen om haar gekke Deense vriendin, 'ga je gang.' Niet veel later klonk Underneath the Tree, van Kelly Clarkson. De meiden zongen hard mee, en de rit was zo voor bij.

'Trouwens, heb je al iets geregeld voor vrijdagavond?' Vroeg Donna aan Louise, terwijl ze de muziek iets zachter zette.

Louise knikte, 'ik heb best wel vroeg in de avond een etentje, daarna nog niks.' Donna keek Louise met een grijns aan. 'Nee!' Begon Louise lachend. 'Ik ga echt niet uit, ik moet die volgende ochtend super vroeg vliegen! En aangezien we de vorige keer nog net niet in de sloot beland zijn.'

'Nee rustig maar,' kalmeerde Donna haar vriendin. 'Ik heb eerst een etentje met een vriend, daarna is de after borrel. Ik wilde vragen, of je daar mee naar toe wou?'

Louise knikte, 'gezellig! Wat voor vriend?' Louise trok haar wenkbrauwen en gaf Donna een knipoog. Dit zorgde er voor dat Donna knal en knal rood werd, waar Louise op doelde, het was nou eenmaal waar.

'Ja, hij heet Carel, en er is nog niks.' Donna besefte zich dat het zo eigenlijk heel stom klonk.

'Nóg niks, nee.'

'Hier de sleutel, mijn collega helpt u met de koffers. Een fijn verblijf toegewenst!' Zei de vrouw achter de balie terwijl ze Louise de sleutel overhandigde. Louise had nog hard om Donna gelachen, zelf had Louise misschien wel drie koffers mee, maar ondertussen sjouwde Donna ook gewoon met twee koffers.

'Woensdagavond gaan we samen gezellig iets doen, toch?' Vroeg Donna, aan de niets door hebbende Louise.

'Klopt, hoezo?' Louise keek haar nieuwsgierig aan.

'Gewoon,' nonchalant haalde Donna haar schouders op. 'Ik heb al ergens gereserveerd, dus je zorgt maar dat er niks meer tussenkomt!' Loog Donna half. Ze had wel ergens in een restaurant gereserveerd, maar de verrassing was meer dat ze naar de Ziggo Dome zouden gaan.

'Wauw, wat een mooie kamer!' Zei Louise enthousiast terwijl ze haar koffers neer had gezet. Het was dan ook de off beat suite, daar had Louise opgestaan. Dit was het enagrootste type kamer en Louise vond dat de twee dat nodig hadden. Donna had met een kamer de helft hiervan ook prima gevonden, maar een probleem had ze er niet mee.

Donna was nog een beetje overdonderd, toen Louise de gordijnen open schoof. 'Wat een leuk uitzicht, over voetbalvelden!'

'Voetbalvelden?' Een beetje verward keek Donna Louise aan, terwijl ze op bed lag.

'Ja kom maar kijken, het is echt zo.'

Donna stond op en nieuwsgierig keek ze uit het raam, 'hee, dat is het trainingscomplex van Ajax!'

'Ajax?' Louise dacht even goed na, ze had de naam wel vaker horen vallen. 'Oh van je vriend! Van de borrel op vrijdag?'

Donna knikte, ze begon te stralen als ze alleen maar aan Carel dacht. Louise deelde mee dat ze ging douche, om zichzelf nog even op te frissen. Donna besloot Carel een berichtje te sturen.

Donna: moet jij is raden waar ik uitzicht op heb in dit hotel
Carel: geen idee, op wat?
Donna: jouw trainingsvelden!
Carel: oh echt? Dan moet je van de week maar is langs komen dan ;)

'En jij appt zeker met Carel?' Louise kwam met een handdoek op haar hoofd de kamer binnen lopen.

Donna giechelde nog na, 'misschien, hoe weet je dat?'

'Omdat het overduidelijk is hoe gelukkig die jongen je maakt.' Zei Louise, met een gigantische grijns op haar gezicht.

'Nou ja!' Lachte Donna terwijl ze een kussen richting Louise gooide.

'Het is toch echt zo!' Lachte Louise schouderophalend.