Dia Donna - kerst special

Vijf

OO5

Carel had er op gestaan om de jurk voor Donna te kopen. Even had ze tegengestribbeld, maar ze had zich gerealiseerd dat ze de jongen niet van gedachten kon brengen. Een aantal dagen waren voorbij gestreken, en Donna zou Carel morgen weer zien. Vandaag was een relaxte dag, ze zou rond elf koffie gaan drinken met Demi, de rest van de dag had ze vrij en s'avonds was ze ingepland voor de bediening.

Gefocust op haar make up, zong Donna zachtjes mee met "Culo" van bizzey. Haar zang kunsten werden tevergeefs weer verstoord. Tot Donna's verrassing was het niet Louise of Demi die haar meestal belde, maar het was Carel.

'Hee Carel, wat is er?' Vroeg Donna, nog steeds een beetje verrast.

'Hee Donna,' Carel klonk een beetje hees, waarschijnlijk was hij pas net wakker. 'Wat doe je vandaag?'

'Niks bijzonders, hoezo?' Donna wilde weten waar Carel op doelde, hij deed zo mysterieus.

'Gewoon,' zei Carel, alsof er niks was. 'Onze wedstrijd van het weekend was afgelast, dus ze hebben besloten de training ook af te lassen. Maar ik voel me nog al slecht, dus eigenlijk heb ik er geen problemen mee.'

'Aha,' zei Donna, terwijl ze het overgebleven restje mascara van boven haar oog weghaalde. 'En nu? Wat ga je doen vandaag dan.'

'Geen idee,' Carel onderbrak zichzelf omdat hij hard moest hoesten. 'Een beetje gamen, veel thee drinken en zorgen dat ik fit wordt.'

'Ik wil wel op ziekenbezoek komen? Als je dat leuk vindt.' Vroeg Donna zachtjes, ze had er niet eens bij nagedacht of de woorden hadden haar mond al verlaten.

Carels mondhoeken krulde omhoog, wat Donna niet kon zien. 'Gezellig, hoe laat kan je komen?'

'Na de lunch? Een uurtje of half 2?

xxx

'Deem, twee keer raden wie ik vanmiddag weer zie.' Donna en Demi zaten nog maar net, de twee hadden al zulke gesprekken, het leek alsof ze elkaar twee maanden niet hadden gezien.

'Nou hè,' Demi zette bedenkelijk haar vinger onder haar kin en speelde het spel mee. 'Carel misschien?'

'Dat je dat in één keer hebt geraden!' Lachte Donna die een slok veel te hete thee nam.

'Oké ten eerste, we gaan ook lunchen want mijn eerste uur gaat niet meer door.' Bracht Demi het nieuws dat Donna goed in de oren klonk. 'Maar ook, komt Louise naar Nederland?'

'Ja klopt, hoe weet je dat? Heeft ze het al op instagram gezet of zo?' Als bevestiging dat Donna goed had gegokt, kreeg ze een knikje van Demi. Donna baalde van de band tussen Demi en Louise. Het leek altijd wel alsof Demi het nooit zo goed kon hebben als Louise er was. Louise vond Demi altijd wel aardig maar trok zich er niks van aan wat ze dacht, Louise kon dan ook altijd flink volwassen spelen voor haar leeftijd.

'Deem, ik weet dat jullie het niet zo goed met elkaar kunnen vinden, maar het is wel mijn baan.'

Demi knikte afwezig, 'Don, je hebt drie banen, doe is normaal.' Demi roerde met haar lepeltje de honing door haar thee. 'Als je volgende week ook maar enigszins oog hebt voor mij, oké?'

Donna glimlachte, 'je bent mijn allerbeste vriendin! Jij blijft op nummer één.'

Na het lunchen was Donna richting Carel gegaan, ze stond al voor de deur en belde aan.

'Haai..' een oudere jongen deed de deur voor Donna open en bekeek haar aandacht.

'Hoi,' stamelde Donna wat onhandig, wat ze altijd was. 'Ik kom voor Carel,'

'Ca!' Riep de jongen naar boven. 'Kom vooral binnen trouwens,' Carel had nog steeds niet gereageerd. 'Ik weet eigenlijk wel zeker dat hij ligt te slapen, de trap op en dan de eerste kamer links.' Glimlachte de jongen.

Donna glimlachte terug en bedankte hem, daarna ging ze de trap op. Ze klopte met haar knokkels op de deur, maar er was nog steeds geen reactie. Voorzichtig deed ze de deur open, waar ze inderdaad Carel aantrof. Hij lag heel lief te slapen, en had waarschijnlijk niet door dat ze er was. Het was ontzettend warm op de kamer, en er hing een muffe sfeer. Donna ging op het randje van het bed zitten en haalde haar hand zachtjes door Carels haar. Ze voelde dat zijn voorhoofd super heet was, dat vond ze niet gek, het was hartstikke benauwd hier. Ze stond op en liep naar het raam, die zette ze een klein stukje open en ze zette de verwarming wat lager, aangezien die keihard stond te loeien.

'Huh? Is het al zo laat?' Donna draaide zich om en zag dat Carel wakker was geworden. Hij zag er slaperig uit en zijn haar zat alle kanten op. Hij lachte zachtjes, 'heb je lekker het raam open gezet?'

Zo moest Donna weer om hem lachen, 'ja weet je hoe warm het hier was!' Verdedigde ze zichzelf, terwijl ze weer naast Carel op bed ging zitten.

Carel ging wat rechter op zitten, 'kom er maar bij hoor.' Donna liet zich dat geen twee keer zeggen, en kroop naast Carel onder de dekens.

'Getsie wat ben je koud!' Carel schrok toen Donna's hand zijn arm aanraakte.

'Alsof ik dat leuk vind,' Donna trok een pruillipje en zette haar puppy ogen op.

Carel grinnikte, 'je bent me er één'

Na eindeloos gepraat en gediscussieerd te hebben over welke film ze gingen kijken, waren de twee niet meer toegekomen aan een film. Ze waren in slaap gevallen en lagen nu al een uurtje te slapen, en Carel was de eerste die wakker werd. Donna lag opgekruld tegen hem aan, een beetje weggestopt onder de dekens. Wat vond hij het meisje leuk, haar persoonlijkheid, hoe ze was. Nadat Carel gekeken had hoe ze lag te slapen, en even op zijn telefoon had gezeten werd Donna ook wakker.

Slaperig wreef ze in haar ogen, 'huh hebben we geslapen?' Carel vond dat ze er aandoenlijk uitzag.

'Eventjes,' glimlachte hij. 'We moeten eigenlijk nog wel wat gaan doen hoor.'

'Ja?' Donna rekte zich uit, maar legde vervolgens haar hoofd weer op Carel's borst. Haar ene arm lag nog om zijn middel geslagen en de ander had ze nog bij haar gezicht. 'Pff, wat een lekker middagdutje, ik zou er zo nog een uurtje aan vast kunnen plakken.'