DLM•2

211 31 1
                                    

T.shii. 6. Yşa tm gçr v alsi on br.
[(Kitap boyu Don't Leave Me'yi dinleyebilirsiniz.)
Don't Leave Me/Love Is Not Over]

"Taehyung-shii, eğer yemek yemezsen sana nasıl yardımcı olabilirim?"

"Yemek yemek istemiyorum!"

"Beni üzüyorsun TaeTae." Taehyung kaşları çatık halde Hoseok'a baktı. 'TaeTae mi?' diye düşündü. Her seferinde Taehyun-shii, onu dinlemedinde ise TaeTae diyordu Hoseok. Bundan hoşlanmamıştı.

"Bana öyle seslenme!" diye kollarını önünde birleştirdi Taehyung. "Sinirlerimi bozuyorsun." Hoseok ses çıkarmadan güldü.

"Ama ben böyle seslenmeyi seviyorum."

"Ben sevmiyorum!"



"Taehyung-shii"
Bana böyle seslenirdin Hoseok. Ama şimdi düşünüyorum da TaeTae demeni bile özlüyorum.

O zamanlar anlamıyordum. Seni, ilgini...

Şimdi hepsini hatırlıyorum.

Bugün tek başıma dışarı çıktım. Ve özenli giyinerek çıktım. Belki sokakta seni bulurum diye. Eğer birkaç yıl önce olsaydı üzerimde rengi solmuş kahverengi bir tişörtle, oldukça yıpranmış lacivert eşofmanım olurdu. Ama duş aldım, beyaz tişörtle, siyah deri pantolon ve deri ceket giydim. Parfüm de sıktım.

Yolda yürürken dik yürüdüm.

Bana bakan birkaç kişiye dikkat ettim bugün. Eskiden olsa üstüme, yüzüme ve kıyafetlerime iğrenerek bakarlardı. Ancak bu sefer hayranlıkla baktılar.

İşte o zaman üzerime 'bu beden Jung Hoseok'a aittir' yazısı asmak istedim çünkü gerçekten çok utandım.

Tabii şu anda beni görenler Kim Taehyung'u görüyorlar. Kim Taehyung.

Eskiden ise özürlü Taehyung olurdum. Herkesin benden iğrendiği, pis Taehyung. Ailesi bile ona bakmadı.

Şimdi kimse beni tanıyamıyor.

Küçüklüğümü geçirdiğim mahalleye gittim ve bana eskiden beni her gördüğünde acıyarak küçük sütlü şekerlerden veren tayzenin yanına uğradım. Ona sarıldım. Oldukça yaşlanmıştı ve beni tanımadı. Ona Taehyung olduğumu, iyileştiğimi söyledim. Bana verdiği şekerler için teşekkür ettim. Çünkü belki de beni görebilen tek kişi oydu.

Bana önce inanamadı Hoseok. Ama sonra elimi sıktı ve hayatımda başarılı olmam için dua etti.

Hoseok sen bana ikinci olarak saygıyı öğretmiştin. Ve ben de şimdi bunu yapmaya çalışıyorum.

Seni aramaya devam ediyorum ve...öğreniyorum.

[DLM]-vhopeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin