[DLM]-vhope

DLM•07

[BTS-House Of Cards]

"Taehyung, şimdi nasılsın?! Doktor!! O iyi mi??!!" Doktor yanı başında başını aşağı yukarı salladığında ne olduğunu çözmeye çalıştı Taehyung. Hoseok onun için çok endişelenmişti.

"İyi olacak. Şu anda muhtemelen şokta ve ne olduğunu çözmeye çalışıyor. Onu yalnız bırakmayın. Kısa bir süreliğine ne olduğunu hatırlayamayacak. Geçmiş olsun." Doktor onları odada yalnız bırakınca Hoseok burnunu çekip, dolmuş gözlerini sildi ve Taehyung'un yatağın üzerindeki soğuk ellerini kendi elleri arasına aldı. Taehyung gözlerini açarak ona döndü ve elini çekti.

"Kimsin? Nerdeyim?!" Ancak Hoseok'un gözlerinddn birer damla daha yaş firar etti.

"Taehyung-shii, benim. Hoseok. Beni nasıl hatırlamazsın?"

"Seni tanımıyorum. Neden buradayım?" Hoseok ayağa kalktı ve sevdiği adamın alnına bir öpücük kondurdu.

"Hatırlamazsan ben kahrolurum TaeTae. Çabuk iyileş." Dudaklarını ayırıp Taehyung'un alnına düşmüş saçlarını geriye çekti. O sırada Taehyung acıyla bağırarak elini başına götürdü.

Ve daha sonra her şey anılarına doluştu...

•
•
•

Hoseok-shii.

Ben o gün seni unutmuştum, ne acı dolu bir gündü. Ben iyileşmek için bunu yapmıştım. Sen de bana destek olnuştun.

İşe yaramıştı sevgilim.

Ben düzelmiştim. Ve o günler sanırım en iyi, en dolu günlerimizdi.

Bana o günlerde sevdiğini söylemiştin, çok sevdiğini... Ne harikaydı. O his, o mutluluk.

Hastaneden çıktığımızda bana birçok şeyi tekrar göstermiştin. Artık her şeye farklı bakıyordum. Renkler bile daha anlamlıydı. Yemekler daha lezzetliydi. Hatta bazen beraber dans ediyorduk.

Hoseok bugün aklıma takıldı. Bana dediğin şey: Hatırlamazsan ben kahrolurum TaeTae...

Pekala, şimdi hiç düşünmüyor musun? Sen geri dönmezsen beni kahrolurum Hoseok. Bazen bencil olduğunu düşünüyorum. Eğer beni düşünseydin dönerdin çünkü. Sensizliğe dayanamayacağımı bilirdin. Şimdi ise çaresizce etrafıma bakınıyorum.

Artık işe gitmeyi bıraktım. Çünkü çoğu şeyi yapamıyorum. Akşama doğru Seokjin hyung geldi. Yüzünde endişeyi gördüm Hoseok.

Ateşlenmiştim. Aceleyle ateşimi düşürmeye uğraşırken ağlıyordu...

Neler diyordu biliyor musun?

"Hoseok neden böyle bir şey yaptın? Bizi bırakıp gittin de ne oldu? Sevdiğin adam ne halde görüyor musun? Yerinde rahatça yatıyorsun Hoseok, ama o her gün acı içinde. Mutlu musun? O senin Taehyung'ın. Çok büyüdü. Şimdi ise seni arıyor. İnanabiliyor musun? O nefes almayı bırakalı çok olmuş sevgilisini sağlığı bozulana kadar arıyor..."

●

●

●

●
●
●
(Okuduğum kitabın finali kötü bitti ve ben hala etkisinden çıkamadım.  Wooouuhhh!!
Umarım bu bölümde bir şeyler tahmin edebilmişsinizdir.
Bunları gece okuyorsanız: İYİ GECELER!!!♥♥)

"a.r.m.y"

[Umarım BTS şu an mutludur. Umarım her zaman mutlu olurlar ve yine umarım kimse onları üzemez.]