Escaping Away From Him [Short Stories #2]

Kabanata 10

AFTER all this years he showed up again. He enter her world again. She regret everything, she regret that she give him a chance to stay again in her life. She give him a chance to ruin everything.

"Damn it!" Mabilis na nagsikilos ang mga kasambahay niya ng itapon niya ang wine glass sa sahig.

"Ma'am Daw--" Hindi na natapos ng kasambahay ang sasabihin ng tinignan niya ito ng masama na nagpatigil rito.

"Leave me alone." Malamig niyang sabi rito. Mabilis na nagsialis ang mga kasambahay. Napabuntong hininga na lamang siya ng mapagtantong nasigawan niya ang mga ito.

This is the first time na nasigawan niya ang mga kasambahay nila. She never tried to yell at them because she respect them the way her adopted parents respect them. Napaupo na lang sa swivel chair at napahawak sa sentido. Namomoblema pa nga siya sa pesteng lalaking iyon ngayon naman namomoblema narin siya sa bahay.

Tatayo na sana siya ng tumunog ang kanyang cellphone. She hurriedly pick up the phone and answer it.

"What do you want Troy?" She ask coldly. Naglakad siya patungo sa veranda ng kanyang opisina. She's been her since last night. She can't sleep in her room because she's missing someone.

"We have a problem. I told you Dawn that he's a monster and you turned down his deal and now his getting back about it.." Napaisip siya sa sinabi nito.

"What do you mean?" Narinig niyang napabuntong hininga si Troy sa kabilang linya.

"What I mean is that your company is at risk." Parang bombang sumabog iyon sakanyang pandinig.

"W-what are you saying! He can't do that! Kompanya ko iyon wala siyang karapatan na kunin iyon mula sa akin!" Wala siyang karapatan na kunin ang kompanya niya. Wala kinamumuhian niya ito. Ayaw niya rito hindi ba iyon malinaw sa binata. Hindi ba malinaw na ayaw niyang magkaroon ng koneksyon muli rito.

Pabagsak na ibinaba niya ang cellphone at marahas na napabuntong hininga. Narinig niya ang pagbukas ng pinto kaya tinignan niya ang kung sino mn ang taong pumasok doon. Pero laking gulat niya ng makitang ang taong pinaguusapan nila Troy ang nakita niya.

May pilyong ngiti ang nakapaskil rito. She try to compose herself but she fail. Pure anger run through her vines as she glared at the man infront of her.

"What the fuck do you want!" It's not a question but a statement. Narinig niya ang lamig na pagtawa nito.

"You know that I don't need things from you but only you. Remember what I've told you. I will do anything for you to be mine again. And I don't break promises." Napatiim bagang na lang siya.

"Ha-ha-ha nagpapatawa ka ba? You don't break promises because you left them. At sa tingin mo maaangkin mo ulit ako sa ginagawa mo. Mas pinapakita mo lang na dapat akong lumayo sayo at ayawan ka." Nakita niya ang pagtagis ng bagang nito at lumapit sakanya. Ilang distansya lang ang agwat nila dahil narin sa mesa but because he's taller than her he manage to lean on her to make there face distance a bit shorter.

"Do you think that it will affect me. Sorry Baby it won't because you're destined to mine and not to someone else understand." Halos pigilan niya ang hininga niya ng sakupin nito ang labi niya. Nang matauhan ay agad siyang dumistasya rito na parang napapaso.

"How dare you to kiss me!" Ilang beses niyang pinunasan ang labi sa mismong harapan nito. She know him alam niyang ayaw nitong pinupunasan niya ang labi niya sa tuwing nakakatanggap ng halik mula rito.

"Damn it Dame. Don't wipe your lips!" Ma-awtoridad nitong sabi sakanya.

"What? You don't care, you don't own me. And I will never be yours." Nakita niya ang pagdilim ng itsura niya. She try to talk but she's bother of him. Hindi ito nakatingin sakanya. His looking behind her. Pero salamin na iyon katapat iyon ng harden niya.

Titignan niya sana kung ano man ang tinitigan nito pero napatingin na lang siya sa papalayong bulto ng binata. Kunot noong tinitigan niya ang pinto.

"What's wrong with him?" Napailing na lang siya. Ilang minuto siyang nagpalipas ng oras sa loob ng kanyang opisina ng mapagdesisyonan niyang puntahan ang farm. Alam niyang hindi siya makakapasok doon pero kailangan niyang puntahan ang mga taong nandun.

Mabilis niyang kinuha ang susi ng kotse niya at mabilis na naglakad papunta sa garahe. But before she can press the button of her car her phone ring.

"What the hell. Ang daming kung natanggap na tawag ngayong araw." Marahas na sinuklay niya ang kanyang buhok ng makitang si Devon iyon. At last nagparamdam rin ang bruha.

"What do yo--" nabitin sa ere ang dapat niyang sasabihin ng magsalita ito ng mga bagay na kinakatakutan niyang mangyari.

SHE'S driving too fast. Alam niyang may susunod na pulis sa kanya. But she doesn't care at all. Gusto lang niyang makapunta agad sa farm.

When Devon tell her that his planning to make the people live there leave the farm village kumulo na agad ang dugo niya. Akala niya na hindi nito paalisin ang mga tao roon pero bakit ito ngayon nangingialam.

Nang makarating ay agad siyang dumaan sa secret way niya rito sa farm. Nang makitang wala pang nakakakita nito daan dahil wala pang harang ay mabilis niyang menaneho ang sasakyan niya at pinark ito sa bahay niya doon. Nang makalabas siya ay nakita niyang may mga nakauniporme na mga tao ang papunta sa deriksyon niya.

Mabilis siyang pumasok sa bahay niya at nilock ito. Hindi sila makakapasok hangga't hindi nito gagamitan ng bomba ang pinto. Mabilis siyang pumunta sa ikalawang palapag.

"Dark! Light!" Malakas niyang sigaw. Nakita niyang lumabas si Marie sa pinto ng kwarto ng mga bata.

"Ma'am." May bahid na pag-aalala. Parang lumukob ang takot sa buong pagkatao niya.

"Where are they?" Nakita niyang napatungo ito. Nanlamig siya dahil narin sa ginawang pagtungo nito.

"N-nasaan sila Marie?" Hindi pwedeng mawala sakanya ang mga bata.

"Damn it! Answer me Marie where is my fucking Sons!" Nakita niyang paiyak na ito.

"K-kinuha p-po sila ni S-sir.Aleg ang sabi po niya kung g-gusto niyo pong makuha ang mga bata kailangan niyo raw po siyang puntahan. Siya po mismo ang nakaalam na anak niyong dalawa sina Dark and Light." Di makapaniwalang napatitig siya rito.

"H-how?" Nanghihinang napasandal siya sa dingding.

"N-nagkasakit po kasi si Dark ng mga panahong pinagbawalan po kayong pumasok rito. Nang makita niya pong nahihirapang huminga si Dark ay agaran niya na po itong kinuha at dinala sa ospital. Nagka-dengue po si Dark at kailangan niya pong masalinan ng dugo. Kaya nagbulontaryo po si Sir.Aleg at doon nga po niya na laman na anak niya po si Dark. At pina-dna test niya rin si Light. Pasensya na po ma'am." Hindi siya makapaniwalang sa loob ng limang taon malalaman rin nito ang tinatago niyang biyaya na nagmula sa binata.

"Na saan sila ngayon?" Kahit na nanghihina siya ay mas pinili niya paring magtanong rito. She need to get them away from him. Hindi niya kayang mawala'y sakanyang mga supling.

"Nasa lugar raw po kung saan kayo unang nagkita ni Sir. Aleg, Ma'am."

In that place. Sa dami-dami ng lugar doon pa nito napiling pumunta damn it.