Escaping Away From Him [Short Stories #2]

Kabanata 7

HINDI niya mawari kung na tama bang puntahan niya ang mga investors kuno sa meeting room. Pero wala naman siyang choice kundi ang harapin ang mga ito. Nasa tapat na siya ng pinto at nasa likod naman niya si Valid. Huminga muna siya ng malalim bago ito buksan. Ayaw niyang may pumapasok sa opisina niya maliban sa importanteng tao sa buhay niya kaya kahit anong meeting man ay sa meeting room niya pinapapunta.

Nang makapasok siya sa meeting room ay sinadya niyang burahin ang lahat ng emosyon sa mukha niya. She stared at the investors pero laking gulat niya ng makita sampung kalalakihan ang nakaupo roon. At hindi niya maiitatanggi na may itsura ang mga ito. Nag-uumapaw ang kagwapuhan ng mga ito.

"What can I do for you?" Tanong niya na hindi man lang umupo sa swivel chair niya. Nang walang nagsalita ay agad siyang napairap. She's wearing a casual dress and heels but you will never see her with a coloring book face in short hindi siya mahilig sa makakapal na make up. Kaya nakapagtataka at titig na titig ang mga ito.

"Meeting adj--." She was cut off with a husly voice that make her shiver.

"Not yet my lady." Tinignan niya ang nagsalita at walang emosyong sinalubong ang titig nito.

"I'm asking you what do you want. I waste 1 minute for waiting to your answer. And I don't usually waste any minute when I'm in this room. Sorry but I have a lot to do Mr. I don't know who you are. You can now all leave this building thanks for the effort in riding and using the elevator and wasting your gasoline. And I don't give a damn to all of you. So don't waste my fucking time." Mabilis siyang naglakad palabas at hindi na pinansin ang pagnganga ng mga ito sa mga sinabi niya.

Marahas na pinakawalan niya ang kanina niya pang pinipigilang paghinga. Damn it. She don't want to be rude to them but that man irritates here so damn much. Kaya hindi na niya napigilang pagsabihan ng ganun ang mga yun. Mabilis niyang nilisan ang room na iyon at bahala na si Valid sa mga yun.

NAKANGANGA parin ang siyam na lalaki at sabay na tumingin kay Aleg.

"Wow your woman is incredible. I mean I'm not that rude but she just-just wow."

"You're Rude Wynter." Sinamaan naman ni Wynter ang kakambal niya.

"Really Wynstan you're my twin but your against me?" Napailing na lang siya sa magkambal.

"What is your plan?" Tanong sakanya ni Zygmunt. Same with Wynter and Wynstan, Zyg also has a twin Zeer. They have a long names so he usually call them by their nickname.

"Sue her?" Walang emosyong sagot niya. Napailing na lang ang mga kaibigan niya.

"You're out of your mind Aleg. We came here because we want to be one of the shareholders not to be one of your pawn to win her back." Wala ring emosyong sagot sa kanya ni Zticus his long time best buddy. Will puro childhood Bestfriend niya ang mga ito.

"Tsk. As if you're not in my shoes." Napaiwas ito ng tingin. He know that he's also hiding something from his girl will all of them has that kind of things. Hiding something that can change everything.

"But Aleg it's not right to banned her from entering her own farm." Ivanov said to him.

"Yeah she still can get her things there. You might have bought it but she still has the right." Segunda naman ni Emerch.

"She's hiding something from me and I want to know what is it. You know me what I want I will find a way to own it." Napailing na lang ang ibang kasama niya na naroon sa silid na iyon.

"Okay we're here for you. But we won't say we're one call away but you can count on us." Sabi naman ni Strom sakanya.

"Thanks." Tatayo na sana siya ng magtanong sa kanya si Ryan.

"By the way I didn't see Troy this day? Where is he?" Napangisi na lang siya.

"Enjoying his meal." Nangunot ang mga noo nito pero base narin sa ngiti niya mukhang nakuha ng mga ito ang punto niya at sabay na napailing. They doesn't care about what Troy's into. They're best of friend that's why they will accept him.

Sabay silang umalis sa building ni Dame pero may mga plano ng unti-unting nabubuo sa utak niya. He'll comeback tomorrow.

NAPASUNTOK na lang sa mesa si Dawn dahil sa inis na nararamdaman niya. Hindi man lang niya kayang takutin ang mokong na iyon.

Simula kahapon ay hindi na siya pinatulog ng maayos ng pestesng impaktong yun. And until now she can't contact the twins and she's worried sick. Habang si Troy naman hindi niya alam kung nasan na iyon pero alam niya namang hindi nito pababayaan ang sekretarya niya. Damn that bastard sana makalakad pa ang sekretarya niya.

"Ma'am Dame someone want to talk to you privately." Dahil sa kakaisip niya ay sinabi niya na lang rito na papasukin ito sa opisina dahil wala siyang ganang maglakad ngayon patugo sa meeting room.

Narinig niya ang pagbukas at sara ng pinto pero nanatiling pikit ang mata niya. Nang hindi ito magsalita at ng maramdaman ang pagkaasiwa ay walang atubiling iminulat niya ang kanyang mga mata.

Her eyes landed on a masculine man. Her heart skip a beat when their eyes meet. Agad siyang nag-iwas ng tingin rito lalo na ng maramdaman niya ang kakaibang pakiramdam at ayaw niya iyon.

"What do you want? And can you stop pestering me." Ngumisi ito at sumandal sa gilid ng desk niya  at matiim siyang tinignan.

"I thought you won't run away from me Dame?" Nakangisi nitong sambit.

"I'm not running away from you." Walang emosyon niyang sagot rito.

"You're not running huh." Tumayo ito ng tuwid at lumapit sa kanya. Pinihit nito paharap ang inuupuan niya kaya magkaharap na silang dalawa then Aleg slowly cut a long distance to their faces that made them almost kiss.

"Because your pushing me away. Nah your escaping to me." Then an evil smile strech in his lips.

"I won't let you escape away from me. One moment of blaming myself for not fighting for you is enough. And I will never ever forget that damn thing." Parang kinapos ng hininga si Dame sa bawat salitang lumabas sa bibig nito. Before she can say something their lips combined.