𝐉𝐔𝐍𝐆𝐊𝐎𝐎𝐊 İ𝐋𝐄 𝐇𝐀𝐘𝐀𝐋 𝐄𝐓 𝟏

BÖLÜM~4

Kapı çalınca telefonu elinden bıraktın ve kapıya gittin.

Gelen kişi Sena'ydı.

Kapıda karşıladın ve içeri geçtiniz.

"Ee knk napıyordun?"diye soran Sena'ya kaydı gözlerin.

"Twt'daydım. Ve Jungkook'un attığı resime baktım. Çok tatlı."dedin.

"Ya kanka biliyor musun? Senden şanslısı yok valla. Kızım Jungkook bizzat çağırmış seni konserine."dedi senin yanına oturarak.

"Ya biliyorum ama... Anlamıyorum koskoca Jungkook beni bizzat konserine davet ediyor. Bir yandan heyecan bir yandan da farklı bir his kapladı içimi."diye döküldün Sena'ya.

Sena bunu anlamışçasına senin elini tuttu,

"Şöyle düşün.. o çok sevdiğin biasın seni konserine davet etti ve seni diğerlerinden ayrı kıldı. Ve sen çok şanslı bir A.R.M.Y'sin. O yüzden bunları takma kafana. Sen yarın olacakları düşün."dedi ve öpücük attı.

Tabii sende bu yufka yürekli şahsiyetin pozitif anlayışına karşılık ona sarıldın.

İkinizinde yüzlerinizde bir tebessüm belirdi.

Onu seviyordun. Sana şartlar ne olursa olsun varlığını ve sevgisini hissettiriyordu.

Kankana bir şeyler hazırlayıp getirdin. Koyu bir sohbetin ardından onu kapıdan geçirdin.

Yine yalnızdın ve annenler daha gelmemişti. Annenlere mesaj attın.

Y/N:Anne ne zaman geleceksiniz? Evde yalnızım.

Deyip odana gittin.

Can sıkıntısından patlıyordun.

Acaba annen neden hastaneye gitmişti. Hemde annenin sesi de gayet iyi geliyordu.

Her neyse dedin ve eline bir kitap aldın.

Onu okumaya başladın.

   ~~~~

Kitap okumaktan sıkılınca eline telefonunu alacakken kapı çaldı.

Kapıya oflaya oflaya gittin ve açtın. Karşında annenler vardı.

"Hoşgeldiniz."dedin tebessüm ederek.

"Hoşbulduk kızım."dedi baban.

Annenleri içeri aldın ve sofra kurmaya başladın.

Annen ve baban içeride oturuyordu.

Sende ısıttığın yemekleri tabağa koydun.

İçeri annenleri çağırmaya gittin.

"Anne, baba sofra hazır mutfağa gelebilirsiniz."dedin kapının kenarında dururken.

"Gel kızım gel."dedi baban eliyle işaret ederken.

İkisinin de ağzı kulaklarındaydı.

"Hayırdır pek mutlusunuz?"dedin merak ederek.

İçeri annenlerin oturduğu koltuğun karşısında ki koltuğa oturdun.

"Kızım bizim sana söylememiz gereken bir şey var."dedi annen gözlerini babana çevirirken.

"Artık söyleyeceksiniz inşallah."dedin bıkkınlıkla.

"Kızım..."

"Anne?"

"Ben.."

"Sen?"

"Hamileyim."

"Hamilesin."dedin dalgınlıkla.

Sonra afalladın ve kendine geldin.