Bu senin ve Jungkook'un öyküsü...
Sen cidden koyu bir ARMY'sin ve onların Türkiye'ye gelmesini çok istiyorsun. Bunun adına bir elinde telefonun Twitter'da takılıyorsun. O an BigHit'in açıklaması ile BTS'in Türkiye'ye geleceğini öğreniyorsun. Hızla b...
O oradaydı. Şarkı söylüyordu ama gözleri kıpır kıpırdı.
Devamlı ön taraflarda gezdiriyordu gözlerini.
Seni arıyordu...
Koştun ve sıranı aldın.
En önde durunca sıra çoktan geçmişti. Tae söylüyordu.
Sen hemen önde durdun ve nefeslerini düzenledin.
Aniden "Jeon Jungkook BTS!"diye bağırdın. Elini korede kalp anlamına gelen işareti yaptın.
Jungkook irkilerek sana baktı ve yüzünde gerçekten içten bir gülümseme belirdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Gülüşünü düşünün.)
Seni gördü. Sen ona destek amaçlı göz kırpınca sıra ona geldi ve en önde diz çöküp söylemeye başladı. Sana bakıyordu. Tam gözlerinin içine.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sen kafanı önüne eğdin. Ve kendi dilinde mal mal sırıtmaya başladın.
Sonra gözlerini ona çevirdiğinde sana göz kırptı.
Konserde deli gibi dans etmiştin.
Sonunda konser alanından çıkmaya yakınken o gece gördüğün takım elbiseli adam yine gelmişti yanına.
"Y/N siz misiniz?"
"Evet buyrun."
"Bay Jungkook sizi odasında bekliyor."
Yine aynı şey olmuştu. Ve olmaya devam ediyordu.
Hazır mıydın tekrar onunla konuşmaya?
Ürkek adamlarla adamı takip ettin.
Sonunda yine aynı odaya girdin.
Adam çıktı ve kapıyı kapattı.
Jungkook arkası dönük bir şekildeydi.
Seni fark etmiş olacak ki önünü döndü.
"Neden geç kaldın?"diye sordu hafif tebessümle.
Bir adım yaklaştı.
"Kitap okuyordum. Biraz fazla okumuşum gecikmişim."
Nedense açıklama yapma gereği hissetmiştin.
Ona bakamıyordun. Onun cazibesi altında ezileceğinden korkuyordun. O kadar güzeldi ki...
"Kafanı kaldır lütfen."dedi yumuşak bir ses tonu ile.
O sırada bir şey fark ettin.
O Türkçe konuşuyordu!
İyi ama nerden öğrenmişti?
Aniden kafanı kaldırdın.
"S-siz Türkçe konuşuyorsunuz?"dedin şaşkınlığını gizleyemeyerek.
O gülümsemesini sıkmaya başladı.
"Evet."dedi mükemmel dişlerini göstererek.
"İyi ama nereden-"
Sözünü kesmişti.
"Ben buraya gelmeden önce profesyonel eğitim aldım. Diğer üyeler istemediler. Bu yüzden bir tek ben biliyorum."
"Ne güzel."diyebildin sadece.
Jungkook bir şeyler söylemek ister gibiydi.
"Ne demek istiyorsunuz?"dedin anlayarak.
O da pes eder gibi,
"Ben gidiyorum Y/N."dedi. Senden bir tepki bekler gibi gözlerine bakıyordu.
Hayır istemiyordun gitmesini.
Bir rüya gibi geçmişti 2 gün.
"N-ne?"dedin şaşkınlığın içine hafif üzgünlük serpiştirerek.
"Türkiye'de ki süremiz doldu."
"İmza günü?, Türkiye'yi gezmek?"
"Aslında aklımızda vardı böyle bir tur. Ama gitmemiz gerektiği söylendi. Farklı yerlerde tekrar konsere çıkacağız."dedi ve elini arka cebine attı.
Boş boş bakıyordun. Fakat çok acayip bir şekilde gözlerin dolmuştu.
Ellerinle yüzünü kamufle etmeye çalıştın.
Evet gözyaşların akıyordu. Ve bunu Jk'un görmesini istemiyordun.
"Ağlama lütfen."dedi. Anlamıştı.
Gözlerini silip,
"Yok iyiyim."dedin özür diler gibi.
Elinde ufak bir kart vardı. Üzerinde Jk'un imzası vardı.
"Bu benim kartım. Burada numaram var. Bunu sana vereceğim. Ama bana bir söz ver."
"Nedir?"diye sordun. Resmi olmaya çalışıyordun.
"Bu numarayı senden başkası bilmeyecek."
"Biliyorsun etrafta oppacılar çok."dedi.
Kartı sana uzattı.
Yavaşça eline aldın.
"Teşekkürler."
"Eve gidince bana mesaj at."dedi kaşlarını çatarak.
"T-tamam. O halde sizde uçağa bindiğinizde bana mesaj atın."diye sözleştiniz.
Bu bölüm kısa oldu. Yoğun istek üzerine merakınızı gidermek amacı ile atmış olduğum bir bölümdü. Ben bu bölümü çok isteyen GnayBozkurt3'a ithaf ediyorum.
