𝐉𝐔𝐍𝐆𝐊𝐎𝐎𝐊 İ𝐋𝐄 𝐇𝐀𝐘𝐀𝐋 𝐄𝐓 𝟏

BÖLÜM~30

Aşklarımmm seviyorum la sizi. Eveet geldik 30. Bölüme. Ne hissediyorsunuz? Bu bölüme yorum bırakabilirsiniz. Olaylar olaylar!! Olmayan olay yok. Bayan Sena kaçırıldı. Tae'nin kalbi de onunla birlikte gitti. Ve Bay Taehyung ağlamak, üzülmek yerine sert, azimli olmayı seçti. Hadi bakalım. O zaman onlara başarılar. İnşallah Sena kurtulur...Bu arada BTS'in dağılma olayı beni çok sarstı. Cidden ağlamaktan gözlerim ağırıyor. Beni en iyi A.R.M.Y anlar. Allah'tan kontrat imzalayıp bizi bırakmadılar. Bu bölüm birazda onunla ilgili. Teşekkürler Bangtan.
BTS×ARMY

Sena'nın ağzından...

Bir odadayım. Ve bir yatak...

Etrafımı sarıp sarmalayan kollar... Kafamı soluma çevirdiğimde gördüğüm ile kusmamak için kendimi zor tutuyorum.

Kim Woo! Bana sarılmış uyuyordu. Adi herif. Yaptığı o kadar eziyet vardı ki...

Vücudum sızım sızım sızlıyordu. Taehyung'u çok özlemiştim. Y/N ve Jungkook gibi aynı yatakta uyumasakta kalplerimiz birbirinde atıyordu.

Kim Woo'yu ittirdim.

Yataktan hızla kalktım.

Kapıya yöneldiğimde kollarımı soğuk eller kavramıştı.

"Şşşş. Daha buradasın güzelim. İşim bitince söz seni salacağım."dedi Kim Woo.

Beni bir sandalyeye oturturken çırpınıyordum.

"Bırak beni bok kafalı!"dedim an ağzımı soğuk elleri kapadı.

"Borok bono!"dedim boğuk boğuk.

"O kadar kolay değil."dedi beni bağlarken.

Tamami ile beni sandalyeye bağladığında odadan çıktı.

Elinde ilk yardım çantası ile geri geldi. Bana yaklaşıp hızla tişörtümün kol kısmını yırttı.

Bağırıyordum ama ağzım kapalı olduğu için beni umursamıyordu bile. Hoş açık olsa umursayacak mıydı ki?

Cebinden çakı çıkardı.

Çakıyı ağzına aldı. Üzerime eğildi ve kolonyayı oraya döktü. Kolumdan akan sıvıyı umursamadım.

Ve ağzındaki çakıyı tenime bastırdığında bedenime anında yayılan müthiş acıyla çığlık attım. Tenimde özgürlüğünü ilan eden kanım süzülürken çığlıklarımın ardı arkası kesilmiyordu.
Birkaç kez daha tenimde kaydırdıktan sonra bıçağı yere attı. Ardından ilk yardım çantasını aldı. İçinde iğne vr ipliği aldı ve duraksadı.

"Aaa, ne tesadüf. Morfinimiz kalmamış. Neyse o zaman bende morfinsiz dikerim."dedi ve aynen açık olan bıçak yarama iğneyi batırıp dikmeye başladı. Canım feci şekilde acırken bağırıyordum da.

Diktikten sonra eşyaları alıp odadan çıktı.

Fakat tam kucağımda unuttuğu bıçağı fark ettim.

Ellerimle kaçış biletimi kavradım. İplere sürtüp iplerden kısa sürede kurtuldum.

Sonra ayaklarımı açtım. Ağzımı da açtım ve kapıya yöneldim.