Our Baby

❦ 5 ❦

Jimin

Gözlerimi yavaşça açtığımda tuhaf hissediyordum. Tüm gece boyunca hiç uyanmamıştım. Bebek sesi yoktu , onu seven Hoseok'un sesi yoktu. Yeni yeni kavradığım detaylarla hızla doğruldum fakat bu acı bir inleyişle tekrar yatmak zorunda bıraktı.

"Jimin ! Ne yapıyorsun ?!"-HS

"H-hyung ! Oğlum nerde ?!"

Hoseok hyung yutkunarak bana yaklaştı ve saçlarımı okşadı. O an hastane odamda ki minik beşiğin boş olduğunu da gördüm.

"J-jimin...Yoongi...onu götürdü..."

"N-ne ? Ya-yalan söyleme ! GETİR OĞLUMU BANA !"

Çığlıklar ve gözyaşları arasında ancak bunları söyleyebilmiştim. Hissettiklerimi , düşündüklerimi söylemeye gücüm yoktu. Ben oğlumu istiyordum !

"Jimin yapma lütfen !"

"Ne-ne yapmayayım ?! OĞLUMU İSTİYORUM ! SÖYLE YOONGİ'ye GETİRSİN OĞLUMU !"

Hoseok hyung kalkmaya çalıştığımda beni kolaylıkla yatırdı ve hemşirelere haber verdi. Bir nevi kriz geçiriyordum sanırım ha ?

Yapılan sakinleştirici ile uykuya dalarken tek düşündüğüm şey oğlumun sevimli yüzüydü...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Yoongi

"Sen vicdansızın tekisin !"-Jn

"Hyung ne saçmalıyorsun ?! Zaten istemiyordu oğlumu ! Bende alıp geldim !"

"Sen ne anlarsın ki Yoongi ?! Belki o an her şey değişti ?! Oğlunu kucağına aldığında belkide benimsedi ?!"

"Saçmalıyorsun. Herneyse. Woozi uyanacak."

Beşiğe yaklaşarak uyuyan bebeğimin üstünü dikkatlice örttüm. Şu an Jimin'in yokluğundan habersizdi. Umarım geçirdikleri bir gecede ona bağlanmamıştır. Yoksa işim çok zorlaşacaktı.

Bir de Jin hyungun dedikleri. Eğer Jimin ,imkansızda olsa, Woozi'yi benimseyip sahiplenmişse başım dertteydi. Ona güvenemezdim. Bebeğime kötü bakabilirdi.

"Evet. Evet ona kötü bakabilir. Nasıl güveneyim ha ?"

"Gerizekalı mısın ? O Woozi'ye senden bin kat iyi bakar. Onun işe gitmesine gerek yok , zaten kafesinden gelen bir kazancı var ama senin şirkete gitmen gerek. O sürede Woozi'ye ne olacak ? Hayır ben bakarım. Asla da rahatsız olmam ama Woozi ailesinin değil , amcasının ellerinde büyür."

"Hyung yapma...belki de Jimin istemiyor ha ? Endişelenme. Uygun bir bakıcı bulacağım."

"Aish Yoongi...ne desem boş senin için."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Jimin

"Ye şunu Jimin !"-Hs

"İstemiyorum dedim."

"Jimin iki haftadır doğru dürüst yemek yemiyorsun ! Ye artık şunu !"

"Nasıl yiyeyim ?! Bebeğimin özlemini çekiyorum ! Canım yanıyor ama anlamıyorsunuz ! O ne haldedir ? Yemek yedi mi ? Beni özledi mi ? Canı yanıyor mu ? Yoongi şerefsizi ona iyi bakıyor mu ? Altı temiz mi ? Benim tüm gün aklımda bunlar dönerken yemek yememi isteme !"

Ağlıyordum...belkide dokuz ay boyunca yaptığım pisliklerin bir şekilde karşılığıydı bu ama...çekeceğim ceza oğlumla ilgi olmamalıydı. Bu beni öldürüyordu her geçen gün.

"Ji-jimin...ba-bak...eğer yemeğini yersen seni Woozi'nin yanına götürürüm..."

Oğluma isim koymuştu. Benden habersiz , benim düşüncelerime ters olarak Woozi koymuştu. Dert değildi. Yeter ki oğlumu göreyim.

"Ci-ciddi misin hyung ? Dalga mı geçiyorsun yoksa ha ?"

"Hayır ! Hayır bak şimdi Yoongi'yi arayayım ve haber vereyim ha ?"

"Ara. Hemen."

Hoseok hyung derince soluyarak telefonunu eline aldı. Parmakları tuşlarda gezinirken bir süre sonra Yoongi'nin sesi duyuldu.

"Hoseok hyung ?"-Yg

"Yoongi merhaba-"

"Oğlum iyi mi diye sor ! ~fısıltı~"

"Woozi nasıl ? İyi mi ?"-Hs

"İyi ama tuhaf. Son bir kaç gündür nedensizce ağlıyor. Bu ilk günlerdede böyleydi. Bir kaç güne eski haline döner sanırım."-Yg

Bir hastalığımı vardı ki ? Yoksa canını yakan bir şey ? Belkide alerjisi vardı ?

"Ah anlıyorum...senden istediğim bir şey var."-Hs

"Dinliyorum hyung."-Yg

"Konu Jimin...Yoongi o iyi değil."-Hs

"Ne ? Neden ? Ve benimle ilgisi ne ?"

"O...o Woozi'yi istiyor Yoongi. Sen onu alıp gittiğin günden beri durumu kötü. Yemek yemiyor , sakimleştirici verilmezse uyumuyor , dışarı çıkmıyor. Korkuyoruz..."-Hs

Hoseok hyung asla bunları yanımda konuşmazdı. Ama amacı benim kendime verdiğim zararları yüzüme çarpmaktı.

"O-oh..."-Yg

Bir süre sessizlik...yutkunma sesi...başka bir adamın Yoongi'ye ettiği lanet ve hakaretler.

"Hyung sus ! Hoseok hyung...yarın gelin."-Yg

"Yarın olmaz ! Yarın olmaz , yarın çok geç !"

Ve bir hıçkırık. Biri benimdi , bir de tanımadığım adamın.

"Yoongi yarın olmaz. Eğer Jimin yemeğini yiyip duş alırsa bu gün geliyoruz."-Hs

"Peki...k-kapamam gerek."

Hoseok hyung telefonu kenara koyarak yemek tepsisini kucağıma koydu.

"Eğer yemezsen Woozi'yi göremezsin."-Hs

"Ta-tamam ! Tamam yiyorum !"

Hızlı hızlı yemeğimi yerken bir kaç kez boğulma tehlikesi atlatmıştım ama umrumda değildi. Oğlumu görecektim sonuçta. İki haftanın sonunda nihayet görecektim.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Lise neden bu kadar zor :(
Derslerimin ve projelerimin yoğunluğu yüzünden haftada bir kez bölüm atabiliyorum ama normalde okunmasa bile canım istediği için atardım 🤷🏻‍♀️

Bu bölümü bile zor zaman bulup yazıyorum :(