Our Baby

❦ 15 ❦

Jimin

Yavaşça Woozi'nin odasına ilerledim. Şu sıralar Woozi çok rahatsızlanıyordu ve bu bizi korkutuyordu. Tabii Yoongi de korkuyordur diye düşünüyorum. Şu an yanımızda değildi çünkü seyahati vardı.

Odaya girdiğimde 'Baba~' diyerek mızıldanıyordu. Titrekçe soludum ve incinmemesine dikkat ederek kucakladım.

"Bebeğim.."

Omzuma yatırıp pışpışlarken mızmızlanmaya devam ediyordu. Ateşine baktığımda normal olması beni korkutmuştu. Ateşi de yoktu ki. Nesi olabilir di ?

"Ba...ba..."

Yutkundum ve saçlarından öptüm. Anlamıyordum , nesi vardı ?

"B-bebeğim neyin var ?"

Woozi sessiz kalarak kafasını omzumdan çekti ve göğsüme gömdü. Bir süre sonra nefes alışı düzene girince uyuduğunu anladım ve sıkıntıyla soludum. Cidden ne olduğunu anlamıyorum.

Yavaşça kendi odama girdim ve Woozi'yi Yoongi'nin tarafına yatırdım. Düşmemesi için açık olan kenara yastıklar dizdim ve bağdaş kurarak oturdum. Yoongi'yi aramalıydım.

Telefon uzun bir süre çaldıktan sonra açıldı fakat duymayı beklediğim fazlasıyla yorgundu.

"Bebeğim ?"

"Yoonie ? Neyin var ?"

"~derince solur~
Toplantılarımı tamamen bitirmek için erkene aldım. En kısa sürede yanınızda olmak istiyorum."

Gülümsedim. Bizi özlemişti.

"Kendini bu kadar yorma. Dikkat et kendine~"

"Merak etme ediyorum kkk. Ama yine de aklım sizde. Nasılsınız ?"

"Woozi biraz tuhaf. Ağlıyor , kucaklıyorum , sokuluyor ve susuyor. Bunların hepsi geceleri oluyor."

"Korkuyor olabilir ? Ateşi yok dimi ?"

"I-ıh. Ateşi yok iyi. Sanırım korkuyor...Yoonie. Seni özledim."

"Hmm...öyle mi ? Beni özledin mi ?"

"Evet hemde çok fazla. Sen ?"

"Tch. Özlemedim."

Kaşlarım çatıldı. Ne demek özlemedim ? Ben burda özlemimden yanarken , kusura bakmasın , o da özlemek zorunda !

"Özlemedin öyle mi ? Pekala."

"H-hey ! Şaka yapıyorum. Bende seni özledim Jiminie."

Sessiz kaldım. Ben sessiz kalınca o konuşmaya devam etti. Beni özlemişmiş , şaka yapmışmış , sinirlenince sevimliymişmişim. Bana ne.

"Kapatıyorum."

"Jimin yah !"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Jin