Bölüm 13 _ Roma Yakınları

133 9 2
                                    

Cristopher hemen ok sadağına (okların koyulduğu uzunca sepet ) uzanmış ve bir oku yayına yerleştirmişti bile. Ahmet ise pelerininin yanında duran kısa kılıcını alıp beklemeye başlamıştı. Hışırtılar bir anda kesilmişti sanki. Ahmet yavaşça sağa doğru ilerleyerek kendince düşmanını çembere alacaktı. Tam bir adım attı ki başka bir ok Cristopher’ın sağ bacağına isabet etti. Ahmet kısa bir tereddütten sonra okun geldiği tarafa doğru koşmaya başladı. İçinde oldukları ağaçlık on metre ötede bir uçurumla bitiyordu. Aşağıda kayalara çarpan dalgaların sesi buradan bile duyuluyordu. “Neredesin ha, sıkıysa karşıma çık!“ Ahmet hızla Cristopher ’in yanına döndü. Adam ayağını bir bez parçasıyla bağlamıştı bile. Tam bu sırada at sesleri duymaya başladılar. Sesler giderek yaklaşıyordu ama seri seslerden atın hızlı gittiği anlaşılıyordu. Yani toprak yolu kullanan atlı onlardan en az elli metre uzaktan geçip gidecekti muhakkak. Güneş’in son ışıkları ağaçların üzerine düşerken at sesleri birden kesildi. Şimdi sadece kişneyen hayvan, yeri eşeliyor olmalıydı. “Gidelim buradan“ dedi Ahmet. “Ali bizi bulur. Burası pek tekin değil.“

OKYANUSUN ÖTESİNEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin