Mafyanın Kızı

2. Bölüm

Şimdi sıçtım. 😨😨😰😰
   Abim kapının önüne geldi. Yağız'ı arabadan indirdi ve yumruklamaya başladı.Bense şok olmuş vaziyette onları izliyordum. Burak yanıma  geldi.
   "Sana bir şey yaptı mı?" dedi. Cevap veremedim. Bağırarak:
  "Defne bana bak sana bir şey yaptı mı?"dedi.
   "Ha-hayır."
  "Emin misin bak korkma biz varız. "
  "Hayır Burak eve bıraktı sadece".
Abim hala Yağız'ı yumrukluyordu. Tam yanlarına gidip onları ayıracakken Yağız 'noluyo lan' deyip. abime yumruk attı. Ve kavga ettiler. En son Burak söylediklerime inanmış olacak ki gidip onları ayırdı.
  Abim hemen yanıma geldi.
   "Salak mısın? Naptın çocuğa?"
  "Bu kim lan?Nerdesin sen bu saate kadar. Arıyorum açmıyorsun?"
   "Evet ilk sorundan başlıyorum. Bu çocuğu tanımıyorum. Yani adı Yağız başka bir şey bilmiyorum hakkında.Babamın evinden çıktıktan sonra sahile indim. Telefonum da sessizdeydi. "
  "Peki saat 1'e kadar sahilde ne bok yedin?"
Oha saat 1 mi olmuş?
   "Saatin farkında değildim. "
Abim yüzümü avuçlarının içine aldı.
  "Defne bak bir şey yaptı mı?"
   "Ya hayır. Hadi eve gidelim. Üşüdüm. " dedim. Yağız'ın yanına gittim.
   "Ee çok teşekkür ederim eve bıraktığın için. Abim içinde kusura bakma. " dedim. O da gülümsedi ve "sorun değil" dedi.
  Abim yanımıza geldi.
  "Sende gel istersen bu saatte çıkma yola. "
  İlk Yağız kabul etmedi. Ama abim ısrar edince geldi.
   Kapıyı açtım ve salona geçtim. Ve bizimkileri Yağız'a tanıtmaya başladım. Aslında gerek yoktu ama işte kimse konuşmayınca yapacak bir şey olmadığı için tanıştırayım dedim.
    Abimden başladım.
   "Bu Mert." Mert araya girdi ve abisiyim dedi ve elini uzattı. Ben gözlerimi devirirken onlar tokalaştılar.
   Sonra "buda Burak. Çocukluk arkadaşım. "
Burak elini uzattı bende abisiyim dedi. Ve güldüler.
Tam Alya'yı tanıtacaktım ki yokluğunu fark ettim.
  "Alya nerede?"
  "Lavaboda"
    Lavaboya gittim yoktu kesin yine benim odamdakine gitmiştir.
  Odaya gittim ve Alya yatağın üzerinde bacak bacak üstüne atmış oturuyodu.
    "Napıyosun burada. Gelsene. "
    "Sen bi gel bence. Bu yakışıklı kim?"
"Sonra anlatırım Alya. Hadi gel ayıp olcak. " dedim ve "abime" diye ekledim. Alya abime aşıktı. Ama abim bunun farkında değil. Neyse içeri geçtik. Alya elini Yağız'a uzattı ve
"Alya" dedi. Onunlada el sıkıştılar falan ve ben aç mısınız? diye sordum. Hepsi de açmış lan. Benim evimde bir şey yokki. Yarın alışverişe çıkçaktık Alyayla. Mert'e seslendim kapıdan.
  "Mert bi dakika gelsene" dedim ve mutfağa ilerledim.
'"Noldu?"dedi. "Evde bir şey yok dolap bomboş. Bir şeyler sipariş et bari."dedim.
  Tamam tam telefonu eline almıştı ki
"Gel biz bi dışarı çıkalım" dedi.
  "Salak mısın? Misafirimiz var. "
  "Burak burda hadi gel."dedi. Mert, Burak'a haber vermeye giderken bende çantamı ve ceketimi aldım. Babam yüzünden yanağımda iz kalmıştı. Bende saçımla kapatmaya çalışıyordum. Yine saçımı düzelttim. Dışarı çıktık. Biraz yürüdük. Yürümeye devam ederken Mert
     "Sana bir şey yaptı değil mi?" Ahhhhhh yine aynı konu.
       "Mert çocuğu öldürecektin pişman olman gerekmez mi?"
   "Yağız'dan bahsetmiyorum babamdan bahsediyorum.  "
   "Hayır bir şey yapmadı sadece beni birlikte yaşamaya ikna etmeye çalıştı." dedim.
   Mert tam ağzını açıp bir şey söyleyecekti ki
    "Hadi eve gidelim"dedim ama daha sonra dışarıda kalmak istediğimden Mert'e döndüm ve
     "Aslında hava güzel Burak'ı arasana gelsinler"dedim. Mert Burak'ı aradı. Bizde dominosa gittik. Pizza uğruna çıktığımız bu yolda amacımızdan asla vazgeçmedik ve işte Dominostayız:)
    Burakları kapının önünde beklemeye başladık. Babamın bana vurduğunu unutmuştum ama Mert hatırlatınca sanki yeniden vurmuş gibi hissettim acısını. Gözlerim doldu. Mert görmesin diye başımı çevirdim ama o çoktan görmüş olacak ki yandaki duvara yumruk attı ve "naptı lan sana?"
  "Mert bir şey yapmadı gerçekten. " dedim belki inanır umuduyla. Ama tabii ki inanmadı yanıma geldi ve yüzümü avuçlarının içine alıp daha yumuşak bir ses tonuyla,
   "Defne bak korkma hem zaten kimden korkuyorsun ki çocukları ve karısı tarafından terk edilen aşağılık bir adamdan mı? Sana hiçbir şey yapamaz tamam mı? Bak bu zamana kadar ona bir şey yapmadım çünkü sana bir şey yapmadı. Ama bu bir şey yapmayacağım anlamına da gelmez. Ben ondan korkmuyorum. Onunla mücadele ediyorum "dedi ve ekledi. "ikimiz için. "
    Tam o sırada bizimkilerin çoktan geldiğini ve az önceki konuşmalara şahit olduklarını gördüm. Alya'nın gözleri kızarmıştı. Yağız ise suauyordu. Gerçi ne diyebilir ki çocuk bir gün misafir olup sabah gidicekti. Şimdi nelere şahit oldu. Mert elini yüzümden çekti. Burak yanıma geldi ve "Defne ne yaptı" dedi koluma dokunup. Tam söyleyecektim ki saçımı kulaklarımın arkasına atarken yanağımı gördü ve "bu ne lan"diye bağırdı. Herkes bana bakıyordu.Boğazıma kadar gelen hıçkırığımı geri gönderdim.  Gözlerimi kapattım "bana vurdu"dedim ve hıçkırmaya başladım. 4'ü de aynı anda 'ne' diye bağırdı. Mert kolumdan tutup sarstı beni ne dedin sen falan dedi. Dayanamadım ve yere çöküp ağlamaya başladım.
      Mert yere eğildi beni iki tarafımdan tutup yanaklarımdan öptü ve ayağa kalkıp anahtarı Burak'a verdi kızları al eve git dedi ama Burak "saçmalama bende geliyorum"deyince Mert anahtarı Yağız'a uzattı ve kızlar sana emanet dedi ve gittiler. Bense mal gibi yere oturmuş ağlıyorum. Alya'ya baktım. Dudaklarını birbirine bastırıyordu ağlamamak için. Bir şey söyleyemiyordu. Alya böyleydi işte konuşmaya başlarsa ağlamaya başlardı. Yağız ise şaşkınlıkla bana bakıyordu. Sonra yere eğildi ve beni kollarımdan tutup ayağa kaldırdı. Bi taksi çevirdi. Sonra beni ve Alya'yı arka koltuğa bindirip kendisi ön koltuğa geçti. Ve Alya'dan evi şoföre tarif etmesini rica etti. Bende başımı cama yasladım ve uykuya daldım.