Platonik

5. Bölüm

  Nedense içimde bir huzursuzluk vardı. Galiba kızıyordum. Ona mı? Bana mı? Ona olamaz. Senin yazdığını bile bilmeden nasıl sana yönelsin. Hata o zaman bende. Hiç böyle bir yola kalkışmamalıydım. Yine kendimi heba ederdim onu için, yine üzerdim kendimi, yine düşerdim peşine. En azından şimdi ki kadar canım acımazdı.

Onunla aynı yerde olmayı hayal ederken şimdi gerçek olmuş. Ama ben huzursuzum. Çünkü isteyerek olan bir şey değil. İstese benimle kalmak istemez. Beni sevmez. Neden? Niye?

Acaba çok mu çirkinim. Fiziksel özelliğin sevgiyle alakası olmadığını destekliyorum ama benimle doğru dürüst bir konuşması olmayan birinin benim davranışlarıma göre beni sevmesi imkansız. Bilmiyor çünkü.

  Bende ortalama bir güzellikteyim. Beni başkalarından ayıracak renkli gözlerim yok mesela. Boyum çok uzun değil. Her öğrenci gibi sivilcelerim var. Yanımda olan bir kaç arkadaşım yok ki sınıfta fark edileyim. Beni görmemesi normal o zaman.

Ama seviyorum beni fark etmemesine rağmen. Tanımamasına rağmen seviyorum. Çirkinler sevemez, güzel olanlar sever diye de bir kanun yok ki zaten.

Sevmek beleş, nerde beleş orda ben. Ama bu sevmemin bedeli beleşken ben üstüne kaç milyon sevgi koydum. Sıfırdan, her gün yeniden üstüne ekleyerek, bu yüzden vazgeçmek zor geliyor bana. Denemek zor vazgeçmeyi düşünmek daha zor..

SlaKoparan