Platonik

8. Bölüm

☘️ 20 dakika sonra

"Başa alalım o zaman ben Yiğit."

"Ben de Beren." Dedim cılız ses tonumla.

Aramızda bir sessizlik olunca biraz bekledim ve merakıma yenik düşüp ona döndüm.

"Neden eve gitmedin de kütüphaneye geldin?"

Gerçekten neden gelmişti. Oysa çok mutluydu. Mutlu olan biri okulda tek başına niye kalmak istesin ki.

"Biraz sessiz bir yerde kalmak istedim ama işte."

  Ses tonunda sitemden çok efkar vardı. Üzüldüm bir an için. Her ne kadar önce ben girip sessiz kalmaya ihtiyaç duysam da, kendimi suçlu hissettim.

"Üzgünüm." Dedim hüzünle.

"Sen niye üzülüyorsun ki. Seninde amacın buydu galiba. Suç okulda. Niye iki tane kütüphane yapmıyorlarsa" Elini havaya kaldırıp sallıyordu bir yandan da gülerek kızıyordu okula.

Evet gülerek kızıyordu. Farklı birisi çünkü o. Herkesten herşeyden farklı. Bu yüzden sevdim ben onu.

SlaKoparn