Aslında Hepimiz Birer Savaşcılarız!

Şahlanıp Koşmak İçinde Var!

Hayatımız boyunca bir çok imtihana tabii tutuluruz.Hayatımızın ''hayat'' olabilmesi için en temel olaydır bu.

Kimimiz aileden,

Kimimiz çok sevdiği birini kaybettiğinde,

Kimimiz de aşkını yitirdiğinde.

Peki,bu imtihanlar karşısında nasıl davranıyorsun? Kendini salıveriyor musun yoksa dimdik ayakta mı duruyorsun gücün tükenene kadar?

Kendi yaşadıklarıma şükretmeyi gerçekten büyüdüğüm de öğrendim.Şu yaşıma kadar da -20- bir sürü olaya şahit oldum ve duydum.Babasının zevkleri yüzünden bir annenin hastane de geçirdiği çaresiz günleri,abisinin uyuşturucu bağımlısı olup bütün aileyi yok etmesini,babasını ansızın genç yaşta kaybetmiş bir gencin yaşadığı çaresizliği,annesine artık daha sımsıkı sarılışını..

Öyle bir an geliyor ki her şeyden kaçmak istiyorsun biliyorum.Sonsuza kadar uyumak,kendini bir süre hayata çevrimdışı olarak kapatmak istiyorsun ya da belki şuan bile evden kaçmak istiyorsundur,benim şuan kaçmak istediğim gibi.

Ama değiyorlar mı sence?

Değmiyorlar.

İnsan,bazen hayatta çok olumsuzluklarla yüz yüze geldiği vakit, "bu dertler bu sıkıntılar bu kadar belalar,hep beni mi bulur?" der sabırsız davranır, bela ve musibet perdeleri arkasındaki sır perdesini anlamaz.Geçenlerde okuduğum bir kitapta yazan şu kesit,ne zaman sıkıntıya düşsem aklıma gelir;

''Başınıza bir sıkıntı geldiği zaman isyan etmeyin.Allah,''kulum verdiğim sıkıntı karşısında beni mi anacak yoksa isyan mı edecek''der.O sıkıntının da Allah'tan geldiğini bilin ki,dua edin.Dualar hiçbir zaman geri çevrilmez.Vakti geldiği zaman gerçekleşir.Sabrederken şeytanın size vereceği vesveseleri unutmayın.Sıkıntının,belanın kimden geldiğini bilin.''

Dua et.

Sabırlı ol.

Bekle.

Hayatın mı daha değerli yoksa seni üzenler mi?

Ne duygular içinde olursan ol benliğini kaybetme,kendinden vazgeçme.Düştüysen vakti geldiğini inandığında tekrardan doğrul,hayata dön.Çünkü hayatlar böyledir.Hiç kimsenin hayatı dümdüz bir çizgide gitmez.Düşe kalka bu hayatı yaşayacaksın,her olay karşısında verebileceğin tepkiyi iyi bil.Bir oyun oynarken gitmememiz gereken yoldan gittiğimizde ve yandığımızda,2.sefer oynadığımız zaman bir daha o yoldan gitmeyiz,deneyim kazanmışızdır artık.Yaptığın yanlışlar karşılığında yıkılma.Bir daha yapmazsın biliyorum ama 2.sefer tekrardan o olayı yaşadığında hem bir daha yaptığını yapmaz hem de tepkin daha normal,daha güçlü olur.

Şunu da unutma,

Ne zaman sıkıntıya düşersen düş,her zaman ayağa kalkmasını bil.Yalnız hissediyorsan dm'den bana ulaşabilirsin.Ben daima senin yanındayım.Sonuçta burayı daha iyi bir yere getirmeye çalışıyoruz değil mi?