deep end

16: bedreig je me nu?

Met tegenzin loop ik de enorme school binnen, met mijn veel te zware tas en krukken loop ik naar de lift toe. 

Het enige wat leuk is aan een gebroken voet hebben is dat je dan met de lift mag, een opluchting voor mij aangezien ik het háát om te bewegen en de trappen hier doden mij. 

Ik druk op het knopje met nummer 3, aangezien ik in die verdieping les heb en net als de lift dicht wil gaan word die tegengehouden. 

Een meisje loopt naar binnen. Haar lange blonde haren vallen me gelijk op. Ze is lang en heeft grote, blauwe ogen. Het lijkt haast alsof ze uit een Victoria Secret modeblad is gekomen. Met mijn zwarte haar, bruine ogen en korte lengte voel ik me behoorlijk onzeker. Ik ben gewoon een zak aardappelen in vergelijking met haar. 

Verrotte aardappelen. 

Het meisje glimlacht lief naar me en ik dwing mezelf om terug te glimlachen. Een tring geeft aan dat we aan zijn gekomen en ik loop de lift uit. Als ik weg wil lopen word ik onderbroken door niemand minder het meisje zelf.

''ben je nieuw hier?" vraagt ze lief. Ik stop geïrriteerd en knik, ik ben echt niet toe aan enig vorm van communicatie. 

 ''ja.'' Antwoord ik, ze knikt en glimlacht alweer. Ik wil weg lopen maar alweer word ik tegengehouden. ''Ik ook.'' 

Ik rol met mijn ogen maar zodra ik haar teleurgestelde blik zie spreek ik mezelf inwendig aan. Ze denkt nu zeker dat ik een bitch ben, en hoe graag ik nu gewoon weg wil lopen. Iemand probeert een gesprek met me aan te gaan en ik kan haar niet negeren. 

''Ik ben verhuisd, dit is mijn eerste dag hier op school, ik had de laatste twee weken verlof.'' Legt ze uit, ik knik. 

''Oke.'' 

''En jij?" Vraagt ze enthousiast, hoe kan ze zo enthousiast en energiek zijn in de ochtend? 

Een paar luide stemmen laten me opkijken. Ik zie een groepje jongens en een meisje aan komen lopen, een van die jongens is Ryan. Maar natuurlijk.

Ze lopen ons voorbij en even scant Ryan ons, hij kijkt eerst naar mij, dan naar het blonde meisje naast mij waarvan ik de naam niet weet. Ik zie hem knipogen naar haar en ben even verbaasd door deze handeling. 

Wat een fuckboy.

Deze handeling laat het meisje naast me blozen. Maar natuurlijk, meisjes zouden flauwvallen als Ryan zo iets bij hun deed. Alleen om zijn uiterlijk, wat ik wel begrijp. Maar hij is een klootzak, en hij is ook weer niet zó knap ofzo?

Stop met liegen tegen jezelf, je weet zelf ook wel dat hij de knapste jongen is die je ooit hebt gezien.

 Ik irriteer me aan mijn eigen gedachten. Het meisje richt zich weer op mij en ik hoor haar iets vragen, maar ik ben te afgeleid door Ryan om te snappen wat ze bedoelt. Hij heeft zijn blik nu op mij gericht en hij likt zijn lippen. Niet voor lang trouwens, een harde tik van een brunette naast hem doet hem haar kant op kijken, de brunette kijkt ons vies aan en zoent Ryan vervolgens vol op de mond waarna ze hem weg trekt. Ik ben even gechoqueerd door deze gebeurtenis. 

Wat the actual was dat? 

''Hey!'' Haalt de blondine me uit gedachten. ''Heh? Sorry wat?" Antwoord ik. 

''Ik vroeg of jij nieuw was op deze school.'' 

''Ehm, ja.'' 

''Echt? Omg toevallig!" Uit ze vol energie, ik vraag me sterk af waarom ik hier nog sta, ik kan niet tegen energieke mensen in de ochtend.

Ik kan uperhaubt niet tegen energieke mensen.

Of ochtenden.

''Wie waren die jongens net eigenlijk?'' Gaat ze verder met haar gesprek, ik zucht. ''Ik ken alleen een van hun, Ryan.''