Boy Who Cried Wolf [Luhan EXO] [EDITING]

Chapter 30: That Man, That Woman

XOXO^^

READ.COMMENT.VOTE.FOLLOWME

======================================================

Chapter 29: That Man, That Woman

Kai POV 

Niyakap ako ni shinhye sa likod pero hindi ko alam kung bakit. Pero ramdam ko ngayon na umiiyak siya. Nung tinanong na niya ako kung ano ang pangalan ni hyung. Bigla siyang umiyak.

Jongin ako to

Luhan hyung ? Totoo ba ang naririnig ko? Kaming dalwa lang naman ni Shinhye dito.

Yakapin mo siya.

"Hyung~" bulong ko sa sarili ko. Bigla kumalas naman siya sa pagkayakap sa akin.

"Sorry Kai. Sige una ka na. Baka hinihintay ka ng mama mo at ng kapatid mo. Pasensya ka na" aalis na sana siya pero bigla ko naman siya hinawakan sa kamay. At niyakap. Hindi ko alam kung nababaliw ako. Pero boses ni Hyung amg naririnig ko. At lahat ng sinasabi niya ay tama kaya ginagawa ko to ngayon.

"Ewan ko kung bakit ka na lang yumakap sa akin at bigla nalang umiiyak pero kung basta basta na lang kita pabayaan ng ganyan kalungkot mag aalala ako"

"Okay lang ako. Wag kang mag alala weird lang talaga ako kaya nagawa ko yun " tapos pumiglas siya sa yakap at naglakad na palayo pero

"Baliw ka ba ?" bigla siyang tumigil sa paglalakad niya at lumingon sa akin.

"Anong ibig sabihin mo sa sinabi mo ?"

"Baliw ka. May umiiyak bang walang problema?"

"Wala ka na dun"

"Hindi ko nga alam ang problema mo. Naiilang ka ba sa akin kasi kakakillala palang natin?"

"Kai, Hindi mo ako naiintindihan. Kahit anong paliwanag ang bibitawan ko sayo hindi mo ko maiintindihan"

"Paano naman kita maiintindihan eh hindi ka naman nagpapaintindi. Napapansin kita palagi. Simula nung nagkakilala tayo. Alam kong lungkot ang nababalot ss puso mo. "

"Wala pakialam okay? Wala kang alam kung ano ang nararamdaman ko. "

"Duwag ka. Yun ang nararamdaman ko.Duwag ka sa puntong sinasarili mo ang problema mo"  lumapit siya sa akin at sinampal ako

"Wala kang karapatan na sabihan ako niyan. Sasabihin ko sayo. Kaya lumalapit ako sayo at tinutulungan ka dahil sa may atraso ako kung wala yun hindi na ako nagsayang ng oras" aalis na sana siya.

"Alam ko ang sinasabi mo sa akin at sa lahat na pinaliwanag mo sa akin. Pero may isa akong hindi ko alam"

"Aalis na ako"pupunta na sana siya sa loob ng kotse niya

"Kilala mo ba si Luhan Hyung ?"lumingon siya sa akin

"Pagod na ako Kail "

"Sagutin mo ko ng diretso. Kilala mo ba si Hyung?" tumingin siya sa akin ng diretso. Pero biglang may tumawag sa akin

"Oppa tara na sa loob. Basang basa ka na oh. Baka magkasakit ka yan" pinayungan ako ni hyehae at nagkatitigan kami ni shinhye

"Tara na hyehae. Tama ka. Baka magkasakit ako" pupunta na sana ako sa loob pero tinigil ko si Hyehae "Shinhye" sabi ko sa kanya

"Kasabay ng malakas na ulan ang luha mo. Kaya dapat sa ulanan ka nalang lagi umiiyak para wala makapansin sayo pero sasabihin ko sayo hindi lagi umuulan" pumasok na ako sa loob ng bahay kasama si hyehae