Used To [Zawgyi/Unicode]

9

"သား Min​လေး ဘာဖြစ်​လာတာလဲ"

တဆတ်​ဆတ်​တုန်​ရီ​နေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်​နဲ့အတူ မျက်​ရည်​လည်​ရွဲနဲ့​ရောက်​လာတဲ့ သူ့ကို မားက ပြာပြာသလဲစိုးရိမ်​စွာ​မေး​နေ​သော်​လည်း​ခေါင်းကိုသာအထပ်​ထပ်​ရမ်း​နေမိသည်​။

"​နေမ​ကောင်းလို့လား သား​လေး ပြစမ်း"

​ကြောက်​အားလန့်​အားနဲ့ နဖူး​ပေါ်ကျ​ရောက်​လာမဲ့လက်​ကို ပုတ်​ထုတ်​လိုက်​မိသည်​။သူ့အပြုအမူ​ကြောင့်​ မားက မယုံနိုင်​စွာ သူ့ကိုကြည့်​နေ​လေသည်​။

"ကျွန်​တော်​ကျွန်​တော်​ဒီစံအိမ်​က​နေ ဘယ်​လိုထွက်​သွားရမလဲဟင်​"

သူ့ကိုရပ်​ကြည့်​နေတဲ့ မားတစ်​ဖြစ်​လဲ ထမင်းချက်​အမျိုးသမီးကြီးရဲ့ပုခုံးကို လှုပ်​ကိုင်​ကာ​မေး​နေမိသည်​။

"သား ဘာ​တွေ​ပြော​နေတာလဲ"

"​ပြောစမ်းပါ အခု​နေထွက်​သွားရင်​ရမလားဆိုတာ"

​ပြောင်းလဲသွားတဲ့​လေသံနဲ့အမူ​အရာ​တွေကို သူမလိုက်​မှီပုံမ​ပေါ်။

"မင်းက...မင်းက ရူး​နေတာမဟုတ်​ဘူးလား မင်းဘယ်​သူလဲ"

သူမရဲ့အ​ဖြေကိုမ​ဖြေအား​တော့ပဲ Jiminတဟုန်​ထိုးဆိုသလို စားဖို​ဆောင်​ဘက်​က​နေ​ပြေးထွက်​ခဲ့လိုက်​သည်​။စံအိမ်​တံခါး​ပေါက်​ဟုတ်​တယ်​တံခါး​ပေါက်​ကြီးဆီကို​ရောက်​အောင်​သွားမှဖြစ်​မယ်​။

​မွန်းတည့်​လုနီးပါး​နေ​အပူ​အောက်​တွင်​ဆာကာရှီအိမ်​တော်​ကြီးထဲ၌​မရပ်​မနား​ပြေးလွှား​နေ​သော ပန်း​ဖျော့​ရောင်​ဝတ်​ရုံ​နဲ့ လူတစ်​ယောက်​ရှိ​လေသည်​။

"ဒုတ်​"

​နောက်​ဘက်​ဆီက ကြားလိုက်​ရတဲ့အသံတစ်​သံ​ကြောင့်​လှည့်​ကြည့်​လိုက်​တော့ စံအိမ်​ကြီးရဲ့အ​ဆောင်​တိုင်​ထက်​မှာ စိုက်​ဝင်​နေတဲ့ ခပ်​ချွန်​ချွန်​ဓားတစ်​လက်​။​နေ​ရောင်​အောက်​မှာ တလက်​လက်​တောက်​ပ​နေတဲ့ဓားသွားက သူ့ကိုလွတ်​အောင်​ပြေးဖို့ သတိ​ပေး​နေသလို။

ဆာကာရှီသခင်​ကြီး။

စိတ်​ထဲက ဖျတ်​ခနဲ​ရေရွတ်​လိုက်​မိပြီး​ပြေးလွှား​နေတဲ့​ခြေလှမ်း​တွေကို အရှိန်​ပိုမြှင့်​လိုက်​သည်​။ကျွန်​တော်​ခင်​ဗျားလက်​ထဲမှာ​တော့ အ​သေမခံနိုင်​ဘူး သခင်​ကြီး။