In The Middle of the Woods

Chapter 14

DEDICATED TO Maxshane13

Sumalampak ako sa kama ko ng makarating kami galing sa Mall. Sa sobrang laki ng mall inabot kami ng hapon kakalibot at bibili-bili ng magugustuhan naming dalawa. Bumili kami ng bago naming mga damit, sapatos, at saka kami naggrocery para daw sakaling magutom ako. Hehe love nya ako ih.

Nagshower ako at nagbihis para sana matulog pa ng maisipan kong magbukas ng facebook account ko. Hmmm. Wala namang gaanong Notif. Pero sandamakmak ang mga messages galing sa mga bulok na tao na kunwari may care saakin. Tss.

Habang nagiiscrol ako sa Newsfeed ko, napansin kong puro kadramahan ni Alessia ang nakikita ko. May nakita pa akong isang post nya na nakaagaw ng atensyon ko.

'You're the one who made me happy and made me whole again, but i never thought you will be the reason who will broke me into pieces'

Pumunta ako sa timeline ni Ford at nakita ang kahalikan nyang babae sa DP nya. And it wasn't Alessia. It's another girl. Nagtuloy tuloy lang ako sa pag iiscrol ng mapahinto ako ng makita yung pictures na inupload ko. Kaming dalawa. Naramdaman ko ang tuloy tuloy na pagtulo ng mga luha ko ng magbalik alala ang mga panahong magkasama kami. Akala ko nakamove on na ako. Akala ko hindi ko na sya mahal. Akala ko naalis ko na sya sa sistema ko. Pero lahat ng 'yon ang 'akala' ko lang pala. I can't believe myself! I need to move on. Meron na akong Seb. Sya lang dapat.

Napahawak ako ng mahigpit sa phone ko at nagpipigil na hwag itong ibato. Ipinikit ko ang mga mata ko at nagflashback lahat ng alala namin. Kung paano kami nagkita at nagkakilala.

FLASHBACK

Andito ako ngayon sa Library sitting pretty at nakaearphone habang nagbabasa. Sa bawat upuan at mesa ay mayroong nakaupo na nagbabasa. Tanging ang katabi ko nalang na upuan ang walang nakaupo. Napatigil ako sa pagbabasa ng may biglang umupo sa tabi ko. Nagtama ang panigin naming dalawa at parang bumagal ang galaw ng mga nasa paligid ko at tanging perpektong mukha nya ang aking nasisilayan. His beautiful jet black eyes, his perfect nose, his kissable lips, his long and thick eyelashes and his perfect eyebrows which makes him more attractive and the freckles on his cheeks. Nakita ko ang pagbuka ng bibig nya pero hindi ko narinig ang sinabi nya kaya tinggal ko ang earphones na nasa tenga ko. I gave him what-is-it-look? At nakuha nya naman agad at inulit ang sinabi.

"Is it okay if i sit here--" napatigil sya sa pagsasalita ng may mga 'ayieeee' sa likuran nya habang ginugulo ang kanyang buhok. Hindi ko napansin 'tong mga ito. Kaya nagulat ako sa biglaang pag sulpot nila. Napabalik naman ang tingin ko sa lalaking katabi ko ng muli siyang magsalita.

"Pagpasensyahan mo na sila. Okay lang bang umupo ako dito?" He asked and gave me a sweet smile. Para namang natunaw yung puso ko sa ginawa nyang pagngiti. Gusto kong magsalita pero di ko magawang ibuka ang bibig ko kaya tanging tango nalang ang naibigy kong sagot saka isinuot ang earphones ko at ibinalik ang paningin ko sa binabasa ko. After a few minutes nakaramdam ako na may kumakalabitbsa braso ko. Tinignan ko kung sino ito at sino pa ba? Yung poging katabi ko. Tinaasan ko sya ng kilay saka sya ngumiti.

"Uhm..... I--i--uh just wanted to ask something." Tumigil muna sya sandali saka nagsalita.

"What song are you listening to?" Tanong nya na parang nahihiya pa. At sa wakas, nakapagsalita na ako.

"The Sharpest Lives by My Chemical Romance. Why?" Kunot noo kong sabi sakanya. Nakita ko naman ang biglang panlalaki ng mata nya at ang pagsilay ng mga ngiting gustong gusto ko makita.

"Fan ka?" Tanong nya.

"Yes. Kilala mo sila?" At hanggang ngayon di parin natatanggal ang ngiti nya sa mga magagandang nyang labi.

"Fan din nila ako!" Wait---what? Omg for real?

"Di nga?" Di ko parin makapaniwalang tanong.

"Look at these." He said then showed me all of his musics of MCR, and others ay mga Merch. Nagningning naman ang mga mata ko ng makita ko ang tshirt nya ng may nakalagay na MY CHEMICAL ROMANCE at ang logo nila na bagong bili at hindi nya pa nagagamit.

"WOOOOOW! Akin nalang 'tong Shirt? Pleaseeeee--" He chuckled.

"Sure. By the way, what's your name?" Ay oo nga pala.

"Graeycha, you?"

"Ford. Nice to meet you Graeycha" he said and offered a handshake. And we did a handshake.

As days passed, madalas kami na nagkakasama at mas nakikilala namin ang isa't isa hanggang sa umabot sa puntong naging kami at tumagal. At umabot din sa puntong hiwalayan. Masakit man pero kailangang tanggapin.

END OF FLASHBACK

Iminulat ko ang mata ko at kinapa ang mga mata ko. Shit. Umiiyak na pala ako. Umupo ako at tumunganga pa bago tumayo, umupo sa couch at binuksan yung tv at nanood ng cartoons.

"Haaaay! Kakaistress. Mawala ka na! Mawala ka na! Lumayas ka sa isipan ko! ARGH---"

"What are you doing?" Napatayo naman ako ng biglang sumulpot si Seb na nakakunot ang noo.

"Uh...good morning?" Nerbyos kong sabi nalang sakanya. Lumapit sya saakin at napaatras naman ako. Ng makalapit sya saakin at hinawakan nya ang magkabilaang pisngi ko at inangat ang mukha ko saka tumingin sa mga mata ko.

"Bat namamaga ata mata mo? Did you cry? Why?" Inalis ko yung kamay nya na nasa magkabilaang pisngi ko at tinakpan ko ang mga mata ko.

"Hindi. Ano kasi alas tres na ako nakatulog kaya ganito mata ko." Pagdadahilan ko. Kita ko parin na nakakunot ang noo nya at parang di naniniwala sa dinahilan ko.

"Graey! I'm not dumb. Just tell me the truth kung bakit nagkaganyan yang mata mo." Yung Filipino accent nya talaga. Shit. Nakakaattract.

"Ganito kasi mata ko pag nagpupuyat ako. Promise, hindi ako umiyak. 'To naman." I laughed nervously. Nawala ang kunot nya sa noo at hinila nya ako para bigyan ng yakap.

"Shut up. I know you cried. Magang maga yung mata mo. I just don't want to see you cry." I'm still lucky to have this Man in my life.

Iwanan na ako ng lahat, wag lang sya.

A/N:
Sorry kung natagalan sa pag uudpate. Busy sa school. Sa lahat ng sumosuporta sa story ko THANK YOU SO MUCH. Itry try ko pong magupdate lagi💗