Chapter 3

24 3 0
                                    

"Mom, kelan ba pupunta dito si Dad?" Tanong ko kay Mom habang nagbabake kami ng brownies.

"Hmmm, wait tawagan ko sya."

"Thanks mom, and uh, pasabi dala sya ng box of diff. Chocolates and Ice cream. Nag cra-crave kasi ako eh."

"Sure, honey." Lumayo muna si mom at naghanap hanap ng signal para matawagan si dad when i suddenly remembered the word 'honey'

Hinugot ko ang phone sa bulsa ko at chineck kung may messages ako. Pero, wala eh. Parang nalungkot ako bigla.

*beep*

Nabuhayan ako ng biglang tumunog ang phone ko. It was from him, i mean the unknown number.

From 09*********
Hey!

Me to 09*********
         Can i ask you something?

From 09*********
            Sure, honey. What is it that you wanted to ask?

Me to 09*********
              What's your name?

From 09*********
               I can't tell you my name, but u can call me Seb.

Pinalitan ko na ang no. Na nakalgay at pinalitan ng "Seb"

Me to Seb
          So uh, why did you text me?

From Seb
          Nothing. Bawal ba?

Me to Seb
           No, i'm just wondering

"Dear sabi ni dad mo mamaya na daw ang uwi nya and he also said, na sige bibilhan ka daw nya. Ikaw na bahala dyan sa brownies ah? Tawagin mo kami pag okay na" she smiled at me and turned her back and started walking upstairs.

Tinignan ko ulit ang phone ko at nagsimulang magreply

Me to Seb
           Hey, you still there?

From Seb
            Why? Missed me?

Tangina talaga 'tong lalaking 'to. Kung ano ano pinagsasa-sabi.

Me to Seb
         Fuck you

From Seb
          Do you even know what's the meaning of that word? Okay, here let me explain it to you. It means na nagaaya kang makipagsex sa isang tao. But sorry, i refuse to have sex with you. My body is only mine, got that?

What the fucking fuck? That's not what i fucking meant!

Me to Seb
           That's not what i meant idiot! Ang bastos mo!

From Seb
          Ikaw ang bastos. Nagaaya ka. Hmmm....

Bahala ka tangina mo. Nakakagago kausap. Tiningnan ko ang brownies kung luto na, and yes luto na. Inayos ko lahat ito sa table at tinawag silang lahat para mag merienda.

"Hmmmm smells gooood!"

"Is that a compliment Khezia?" Ngiti kong tanong sakanya.

"Yes ate, amoy palang masarap na. Pano pa pag tinikman?" Tangina na-green minded ako don ah?

I chuckled.

"Sige na, kain ka na. Asan sila kuya Llee at Gladden mo? And of course si mom?" Tanong ko kay Khezia nang mapansing wala pa sila.

"They're probably at their rooms ate. Go check it. Kakain na ako hehehez." And i did. I went to their rooms i saw them sleeping. Wala namang ginawa pero bat parang pagod na pagod sila? Pumunta naman ako sa room ni mom. Bubuksan ko na sana, napatigil ako nang pakinggan ang sinasabi nya. May kausap ata sya sa phone? Or skype?

"Sinunod nyo ba lahat ng sinabi ko?"

"Yes dad. Andito na kami kahapon pa." Kausap ni mom si lolo? Hmmm.

" Si Leonard?" Si lolo nga.

"He's on his way papunta dito"

"Okay. Make sure no one will know that y'all there. Understood?"

"Yes dad" What are they talking about? Hmmm.
I opened the door and smiled at mom. Parang nagulat sya.

"Kanina ka pa andyan,anak?" Feeling ko there's a reason kung bat kami andito. Not because to have a vacation. But i think to hide. But why?

"Uh, no. Actually, kaakyat ko lang. Why mom? Is there something wrong?"

"Nothing dear. Okay na ba ang brownies?"

"Yeah mom, kaya tara na gutom kna ako" Bumaba na kami at kinain yung mga binake naming brownies.

In The Middle of the WoodsWhere stories live. Discover now