Koluma attığım faça izleri gibiydi.Geçip gitti fakat hatırası kaldı.O ela gözleri,o antrasit renkli kazağı,o kolları ve o gün.Öyle huzurlu bir gündü ki tekrar yaşamak isterdim ama ne demiş Mirkelam?"Geçip giden huzur/Zamanları unut" demiş işte bu bir şarkısına bağlı kaldığım insan.
Dün akşam çay vaktinde bir avuç Antep fıstığı yedim ve amcalarımdan birine küçükken bana "Fıstık" dediği için ona "Amca bahçene benim için Antep fıstığı diker misin?" dediğimi hatırlıyorum.Amcam "Dikerim." demişti.O küçük yaşımda her şey güzeldi.Büyük amcalar, büyük teyzeler tarafından sevilmek güzeldi.Şimdi ise ben büyüyordum.
Artık o teyzeler, amcalar değil;o bile bana sevgisini layık görmüyordu.Bu kalbime çok acı veriyordu.Küçükken anneannemlerin kümesinde tavuğa parmağımı gagalatmak istediğimde tavuk parmağımı ısırmıştı ve biraz olsun acımıştı.Bu böyle bir acı değildi ama ikisi de hatıra da saklıydı.
Şimdi dönüyorum da o güne ve daha derinlere gidiyorum.Ben bir hata mı yaptım?Yoksa üzdüm mu ?Lakin biliyorum geri gelmeyecek ve yine Mirkelam'dan bir söz.
Gittin şimdi sen/Yoksun yanımda/Bir şey istemem neye yarar/Hatıralar...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şeftali Kız,Muz Erkek
No FicciónSen beni terk ettin ya ben sana kitap yazdım. ----------------------------------------------------------------- Kalpleri atan kişiler okusun kitabımı.Kalpleri attıkça,sevsinler güzel kalpleri.Hayatı ve kendini de sevsin.Sevdikçe ısınsın,ısındıkça se...
