Lost Soul

Part 8

بوم وربنا انا حلوة اهو وبنزل بس انتوا اشرار وما بتعلقوش كومنتات بقى على البارت دة وياريت فوت بقى

_________________

اكتوبر 1995
(دخل يونج هوان البيت رمى الشنطه الى فى ايده بعصبيه وصرخ)
يونج هوان:هوان ..كيوهيون انزلوا حالا
(خرج هوان من اوضته وجيسيكا ماسكه ايده وعماله تطبطب عليه..بصلهم كيوهيون ونزل ليونج هوان..وقف الاتنين قدامه)
يونج هوان:مين الى كسر الفازة
هوان(بتوتر):اكيد الوحش الصغير ده الى كسرها
كيوهيون:مش انا يا بابا هوان الى خبطها بالكورة
يونج هوان:انتوا عارفين الفازة دى منين
(وش هوان قلب..بص كيوهيون ليونج هوان)
كيوهيون:من الصين مينغ اصلى اخدتها هديه بعد ما عملت الصفقه
يونج هوان:يبقى مين الى كسرها
(جت جيسيكا حضنت هوان)
جيسيكا:قولنا كيوهيون الى كسرها
(ابتسم يونج هوان بسخريه)
يونج هوان:وهو مش ابنك برضه
(شدت جيسيكا ايد هوان وطلعت الاوضه..بص يونج هوان لكيوهيون بمعنى انه يرفع البنطلون عيط وهو بيبصله)
كيوهيون:بس مش انا يا بابا
يونج هوان:علشان تتعلم الادب
(كمل كيوهيون عياط وهو بيرفع البنطلون يسيب مساحه لوالده يضربه)
كيوهيون:بس مش انا
(رفع يونج هوان عصايته وضرب كيوهيون جامد بيه ..صرخ كيوهيون من الوجع)
يونج هوان:ما تعيطش وما تصرخش
كيوهيون:انا عايز ماما
(رفع يونج هوان العصايه وضربه بيها تانى)
يونج هوان :عد
(دموعه نزلت وهو بيحاول يعد كل مره يغلط فى العد يتضرب بداله)
كيوهيون:10
(رمى يونج هوان العصايه فى الارض..وقعد على الكرسى بتعب زحف كيوهيون علشان يطلع اوضته ..دخل طلع علبه الاسعافات وقعد يعالج رجله يونج هوان منبهه محدش يساعده.. طلع القطن وحط كحول عليها اول لما حطها على رجله صرخ..اتوقع ان امه ولو لثوانى هتدخل تطل عليه...بس الانتظار بيجيب خيبه امل نام مكانه ومحسش بحاجه ..تانى يوم لما صحى لقى الخدامه دخلت بالاكل ليه...سابته ونزلت بسرعه..غير كيوهيون هدومه وقعد يذاكر ..يونج هوان لو عرف انه ما ذاكرش فى الاجازه كل الكتب الى طالبها هيعاقبه ب100 سمع صوت فى الجنينه قام كيوهيون يبص لقى جيسيكا بتلعب مع هوان كانوا بيضحكوا بصوت عالى ..شعر جيسيكا الى كأنه بيطير وراها مشهد من فيلم بيتابعه ورا شباك اوضته..ملامحها هاديه كانت فعلا جميله..رفع هوان راسه لاقى كيوهيون بيبص عليه راح حضن جيسيكا وقالها..بصتله جيسيكا برعب وشدت هوان من ايديه وطلعوا الاوضه...قعد كيوهيون على مكتبه قرأ الكتاب بتاع اليوم طلع علبه الاسعافات وغير على الجرح..من يوم ما اتولد وهو مع الخدم اول لما ابتدى يستوعب الى حواليه ابوه فصله عنهم وبقى لوحده اخوه بيعامله باستحقار امه رافضه وجوده وابوة كالعاده اكيد اتعلم ازاى يعاند ويعافر علشان يعيش كأنه طفل اترمى فى البحر واتقاله عوم..كان قرأ قبل كده ان نسبه كبيرمن المنوم ممكن تموت ..طب لو اخد علبه المنوم كلها وقتها اكيد محدش هيعاقبه وممكن امه تحبه هو مش مستوعب كلمه الموت بشكل كلى لسه..اتسحب من اوضته ودخل اوضه يونج هوان اخد علبه المنوم وفضاها كلها واخدها..ابتدى يدوخ بعدها بثوانى..خرج كيوهيون من اوضه يونج هوان مكملش لاوضته وكان وقع فى الارض سمعت جيسيكا الصوت خرجت جرى لقته واقع فى الارض دخلت وقفلت الباب تانى..كان شايفها وهى بتتجاهله..غمض كيوهيون عنيه بألم وفتحها تانى ..همس لنفسه ااه هو ده الموت علشان كده بيقولوا مخيف وبارد طفل السبع سنين جرب الاحساس دة جرب احساس الموت غمض عنيه باستسلام....صحى كيوهيون لقى نفسه فى المستشفى وجنبه السواق بتاعه ايل ساتغ)
كيوهيون:فى حاجه حصلت
ايل سانغ:انت عملت كدة ليه
(بصله كيوهيون وعنيه اتملت دموع)
كيوهيون:ماما مابتحبنيش ..فممكن لو مت
(حط ايل سانغ ايده على كتف كيوهيون)
ايل سانغ:انت مش هتحتاج حد فى حياتك عارف انك مش هتفهمنى دلوقتى بس لبعدين...انا ما قولتش لسيد يونج هوان بالى حصل علشان ما يعاقبكش لما يرجع من السفر واكيد مدام تشو مش هتتكلم والحمد الله انى لحقتك دقيقه كمان وكنت هتموت فعلا
(بصله كيوهيون)
كيوهيون:هرجع البيت امتى
ايل سانغ:هروح اسئل الدكتور
(خرج ايل سانغ من الاوضه ثوانى ودخل دكتور شاب لسه ..كان بيتسحب)
دكتور كيم:انت كويس
(حرك كيوهيون راسه بالايجاب)
دكتور كيم:انت مين الى ضربك فى رجلك
كيوهيون:مينفعش اقول
دكتور كيم:مش هقول لحد انا هساعدك
كيوهيون:مينفعش اقول لحد حاجه
(افتكر كلمه يونج هوان * لو حد سألك على الندبه الى جسمك وقولتله انا هأذيه هو*..هز كيوهيون راسه بينفض عنه صوت يونج هوان)
الدكتور كيم:مين الى عالجها اول مره
كيوهيون:انا
(بصله الدكتور بشفقه)
دكتور كيم:انا اسمى دكتور كيم ..انا عالجتها كويس لو تعبت كلمنى فى اى وقت وانا هجيلك
(طلع كارت صغير حطه فى جيب كيوهيون..طبطب عليه)
دكتور كيم:انا اسف انى مش هقدر اساعدك
(دخل ايل سانغ الاوضه..وقف كيم بسرعه وعمل كأنه بيقيس نبض كيوهيون وهمس فى ودنه)
دكتور كيم:الى ما بينا هيفضل سر مش هقوله لحد
ايل سانغ:فى حاجه
دكتور كيم:بتطمن عليه
ايل سانغ:احنا هنمشى دلوقتى السيد الصغير اتأمرله بالخروج
دكتور كيم:بحالته دى
ايل سانغ:هقدر اتصرف فى البيت
(شال ايل سانغ كيوهيون من على السرير وروحوا البيت..لما وصلوا مسك ايل سانغ ايد كيوهيون ودخلوا ..لقى جيسيكا قاعده بتأكل هوان..بصلها كيوهيون بغضب)
جيسيكا:اخدته فين
ايل سانغ:كنا بنتمشى
جيسيكا:وايه الدم الى قصاد اوضته دة
ايل سانغ:كان السيد الصغير بيلعب
(ضحكت جيسيكا باستهزاء..طلع كيوهيون اوضته ..ومدد على السرير..بص فى سقف الاوضه..دى اللحظه الى فهم فيها ان مفيش حاجه اسمها ماما)
.......
مارس 2000
(كان كيوهيون واقف رافع البنطلون وبيتلقى العقاب الاسبوعى عمل او معملش حاجه بقى مقرر الضرب بالعصايه لغايه ما ينزف ويطلع يعالج رجله ويكمل مذاكره..ما بقاش يعيط او يتوجع)
كيوهيون:50
(بصله يونج هوان بعصبيه ..نزل كيوهيون من على الكرسى وطلع اوضته لقى جيسيكا بصاله..شايفه رجله بتنزف مفيش دمعه واحدة نزلت من عينه دخلت بسرعه اوضتها وقفلت الباب وهى بتهمس لنفسها وحش..اتعود على الكلمه دى..دخل اوضته منظر رجله بشع عالجها بالكحول..وقعد يذاكر..سمع صوت خبط على الباب واتفتح مره واحده بصله كيوهيون بملل)
كيوهيون:اية الى جابك
شيون:جاى ازورك
(بص شيون على رجل كيوهيون)
شيون:عملت ايه
كيوهيون:كنت معدى من جنبه وما قولتلوش مساء الخير
(مسك شيون القطن وقعد يلف رجله)
شيون:هتروح لدكتور كيم بكره
كيوهيون:اه رغم انه بيتجنن لما بيلاقيها قربت تخف
شيون:طب هنذاكر
(حرك كيوهيون راسه ببرود..قعد الاتنين يذاكروا)
شيون:انا همشى علشان تعبت
كيوهيون:خلاص ماشى
شيون:انا قررت اجي اقعد معاك يومين اخر الاسبوع
كيوهيون:هتستحمل
شيون:متخافش هستحمل
(خرج شيون من البيت وهو بيبص لاوضه كيوهيون بحزن.. اتحرك كيوهيون فى الاوضه بملل حاول ينام بس فشل نزل  علشان يشرب ميه سمع صوت جاى من المكتب..اتسحب بالراحه ووقف قدام الباب)
يونج هوان:انتى اتجننتى
جيسيكا:ايوة اتجننت
(ضربها يونج هوان بالقلم وقعت جيسيكا على الارض)
يونج هوان:كنتى عايزة تحطيله سم فى الاكل
جيسيكا:علشان هو السبب الوحيد الى انتى حاسبنى بسببه فى البيت
يونج هوان:تقومى تقتلى ابنى الوحيد
(بصتله جيسيكا بسخريه)
جيسيكا:ابنك الوحيد الى انت كل يوم بتضربه
يونج هوان:ليه بقيتى تخافى عليه
جيسيكا:انا تعبت منك ومنه
يونج هوان:ماكنتيش تبقى عاهره وتسلمى نفسك لواحد وتيجى انتى وابنه وتعيشوا فى بيتى
جيسيكا:كنت فكراك بنى ادم بس طلعت اقل من حيوان
يونج هوان:وانتى مش اكتر من عاهره
جيسيكا:ما انت بتحب العاهرات علشان كدة اتجوزتنى
يونج هوان:صح
(ضربها برجله فى بطنها..بصتله جيسيكا بغل)
جيسيكا:انا بكرهك وبشمئز كل ما اشوفه علشان جزء منك
يونج هوان:وهو بيكرهك تحبى اقوله لما حاولتى تجهضيه وهو فى بطنك ولما اتولد كنتى بتحاول تقتليه
(قامت وقفت قصاده وبصتله بعند اكتر)
جيسيكا:شبهك بيعاند الوحش الى فيك اتنقله
(بصلها يونج هوان بغضب وشدها من شعرها صرخت جيسكا من الوجع)
يونج هوان:مش عايز اسمع نفسك فى البيت انا هتخلص منك بمعرفتى
(كان كيوهيون واقف مصدوم..اه علشان كدة بتكرهه علشان فضل عايش.. بس هو ذنبه ايه فى انه اتولد..طلع كيوهيون اوضته كان بيفكر فى كل نظره كانت بتبصاله طب ما هى اختارت من الاول انها تعيش وهو جيه نتيجه لاختيارها مقدرش يغفل ولو لحظه..الفجر سمع صوت هوان وهو بيكلمها..فتح كيوهيون باب الاوضه لقاها ماسكه شنطه صغيره وبتشد هوان من ايديها)
كيوهيون:انتى رايحه فين
جيسيكا:ما تعملش صوت
كيوهيون:هتهربى
جيسيكا:بقولك ما تعملش صوت انت غبى
(نزلت جيسيكا بسرعه.. شافها وهى بتقابل راجل وبتركب العربيه..نزل بسرعه ومسك فى فستانها)
كيوهيون:ماما ارجوكى حاولى بس ولو لمره تحبينى
(زقته جيسيكا عنها)
جيسيكا:انت جيت غلطه هندم عليها بقيه حياتى ..وحش بيحاول من وهو لسه فى بطنى يعيش حتى لما حاولت انك تنتحر جيه السواق الغبى وانقذك.. انت سبب الخراب لولا انك كنت فى بطنى كنت همشى من بدرى بس رجعنى تانى بسببك عرفت ليه انا بكرهك انت هتبقى نسخه تانيه منه واسوء
(ركبت جيسيكا العربيه واتحركوا بسرعه..دخل كيوهيون البيت لقى يونج هوان فى وشه)
يونج هوان:كنت بتعمل ايه بره ايه الى بهدل هدومك
(اول لما كيوهيون شافه اترعب)
كيوهيون:انا
(بص يونج هوان للباب وطلع بسرعه اوضه جيسيكا لقاها فاضيه..ثوانى كان مغير هدومه واخد العربيه ومشى...قعد كيوهيون على الارض مقدرش يتحرك..لغايه الضهر لقى يونج هوان داخل كان مصدوم اول لما شافه)
يونج هوان:ماتت بسببك
كيوهيون:مين الى ماتت
(مسكه يونج هوان من كتفه وهزه جامد)
يونج هوان:العاهره الى ولدتك هربت وسابتك مع راجل تانى مع ابنها الى منه الى ما حبتكش وحاولت تقتلك ميه مره وانت فى بطنها ..ماتت
(بصله كيوهيون بصدمه )
كيوهيون:انت قتلتها
(دخل يونج هوان اوضته فضل كيوهيون مكانه بيحاول يستوعب الى قاله...ما راحش الجنازة ...لما رجع يونج هوان لقى معاه ايونجى)
يونج هوان:عمتك هتقعد هنا معانا تراعيك
(بصله كيوهيون ببرود وطلع..سمع صوت ايونجى)
ايونجى:انا بخاف منه وبخاف اتكلم معاه اصلا
يونج هوان:لو قعدتى هنا معاه هديكى الفلوس الى انتى عيزاها
ايونجى:اوبا ..انت بتساومنى
يونج هوان:هتسمعى كلامى
(بصتله ايونجى بغضب..سمع كيوهيون كل كلمه وابتسم بسخريه..طلع اوضه جيسيكا كان فى صوره كبيرة ليها مع هوان)
كيوهيون:كنت بتمنى فى يوم تعاملينى زى هوان مش هعيط عليكى ومش هعيط على اى واحده من جنسك.. بس هشكرك انتى علمتينى ان كلكم عاهرات بتضعفوا قدام حاجه راجل او فلوس حتى لو هتأذى الى حواليكى
(مسك كيوهيون الصورة بعدها رماها فى الارض وداس عليها كانت عنيه ميته..طلع يونج هوان وايونجى بسرعه شافوا لقوه بيرمى كل حاجه متعلقه بيها فى الارض ..بصلهم ببرود وخرج من الاوضه دخل اوضته وقفل الباب وراه)
فتح كيوهيون عنيه كان بيحاول يتنفس كان قاعد فى اوضه سول..ذكريات ماكنش عايز يفتكرها هجمت عليه ..مسح كيوهيون عرقه وهو بيبص لسريرها المتبهدل ..قرب كيوهيون منه مسك التى شيرت بتاعه الى كانت لابساه..مسكه ما بين ايديه وقربه من وشه بيحاول يحتفظ بريحتها..دخلت هانا الاوضه)
هانا:انضف الاوضه
كيوهيون:سيبيها
(فضل ماسك قميصها بأيده وطلع اوضته)
POV Kyuhyun
كانت بتضحك عليا فى اى نقطه ..من اول لما اتجوزنا وهى عرفاه ولا عرفته لما راحت المكتبه كانت بتضحك فى وشى ازاى
عملت كده ليه واتجوزنا من الاول اصلا ليه قولتلها انى هخسر اللعبه قصادها بس هى دمرتنى ما خلتنيش اخسر بس
(ضحك باستهزاء)
ثقه..حب كنت صح من الاول
End POV
(مدد كيوهيون على السرير جسمه تعبان كان قميصها جنبه)
كيوهيون:لو كنت عارف ان النهايه كده كان ممكن تفضلى جنبى اليوم دة
(غمض كيوهيون عنيه باستسلام للنوم..صحى على صوتها وهى بتنده عليه..قام كيوهيون بسرعه نزل الدور التانى ودخل اوضتها لقاها واقفه قدامه وبتضحك..جرى كيوهيون واخدها فى حضنه)
كيوهيون:انا اسف
(طبطبت سول عليه)
سول:اتأخرت وانا بجيب الكتب ومردتش اصحيك
كيوهيون:افتكرتك مشيتى
سول:مش انا قولت هفضل جنبك
كيوهيون:انا اسف
(بعدته سول عنها وهى بتبتسم)
سول:انت اخدت القميص بتاعى ليه
(فلتت دمعه من عنيه وهو بيبصلها)
كيوهيون:خليكى معايا
(مسحتها سول)
سول:انا معاك..معرفش انى هوحشك اوى كده
كيوهيون:انتى اخدتى قلبى كله مش هعرف اعيش من غيرك
سول:انا الى هيبقى صعب عليا اعيش من غيرك بعد كدة
(قرب كيوهيون تانى منها علشان يحضنها بس اختفت ما بين ايديه كأنها هوا بص كيوهيون للمكان ثوانى بصدمه صرخ بأسمها فاق كيوهيون من النوم..نزل بسرعه اوضتها ملقاش حاجه..كأن روحه راحت منه قعد على السرير باستسلام حط وشه ما بين ايده)
كيوهيون:انتى عملتى فيا ايه
(مخرجش كيوهيون من اوضتها ..وضب الورق الى على السرير كان بيلمس خط ايديها)
كيوهيون:لو كنتى هتمشى كنتى تلمى حاجتك على الاقل
(سمع صوت خبط على باب الاوضه..اتكلم بصوت مخنوق)
كيوهيون:ادخل
(دخل شيون الاوضه)
شيون:انت بتعمل ايه
كيوهيون:بشيل الورق ده
شيون:كيوهيون انا حاسس ان فى حاجه غريبه
كيوهيون:اتفق مع المحامى يجهز اجراءات نقل فلوس فى البنك بأسمها
شيون:اسمع بس
(بصله كيوهيون بغضب كانت عنيه لونها احمر)
كيوهيون:مش عايز اسمع كلمه واحده عنها
(خرج كيوهيون من الاوضه..نده هانا)
كيوهيون:محدش يدخل الاوضه دى اقفليها بالمفتاح
شيون:مش هتروح الشغل
كيوهيون:مش قادر اروح النهارده..تشرب حاجه
(نزل كيوهيون البار صب كاس لنفسه وقعد ..نزل شيون وراه )
شيون:هتشرب من غير فطار
(مسك كيوهيون الكاس الى فى ايده رماه)
كيوهيون:اه هشرب من غير ما اكل هشرب علشان احاول انزل بكره الشركه الى بسببها اتجوزت الى بسببها عرفت اول انسانه حبيتها..كنت بتسأل انا متغير ليه ادينى بقولك انى حبيتها وكنت خايف من اللحظه دى خايف من اللحظه الى هى هتيجى فيها وتسبنى
شيون:كيوهيون انا مش قصدى
كيوهيون:انا مش عايز اشوف حد النهارده يا شيون
(مسك كيوهيون الازازه وطلع اوضته..كان بيشرب من غير وعى لما تخلص واحده يطلب الى بعدها )
كيوهيون: انتى لسه واضحه قدامى اتوقعت لما هشرب مش هقدر اشوفك قولتلك مش عايز اثرك فى الاوضه بس انتى سبتى اثرك فى قلبى فى الاخر يا سول
(تانى يوم صحى كيوهيون ..اخد شاور وغير هدومه ونزل)
هانا:حضرتك مش هتاكل
(ما بصلهاش وخرج من البيت..راح كيوهيون الشركه..لقى جيهو جوه بتجهز الورق بتاعه)
كيوهيون:اطلعى بره
جيهو:بحضر لحضرتك الورق
كيوهيون(على صوته):الريحه الى انتى حطاها عبت الاوضه
(انحنت جيهو وخرجت من الاوضه بسرعه..دخل شيون المكتب)
شيون:انت جيت ليه
كيوهيون:هشتغل
شيون:كيوهيون روح النهارده
كيوهيون:مش هوقف حياتى بسببها
(وصلت رساله لشيون ..خرج من المكتب بسرعه..ما اهتمش كيوهيون وقعد على مكتبه ..كانت جيهو قاعد فى مكتبها وقلبها هيقف هى من خبرتها معاه عارفه خلاص ان اى غلطه ولو صغيره غير مقصوده بتبقى النهايه ..فضل قاعد فى مكتبه لغايه اخر اليوم اخد الجاكت بتاعه وراح البار...راحت بنت ناحيته اول لما دخل بصلها باستحقار وهى بتحاول تقرب منها..شدها من ايديها..وخرجوا من البار اول لما راحوا البيت وطلعوا الدور التالت وقف كيوهيون قدام باب الاوضه وقبل ما يلمس الباب سمع صوتها *لأ خليها مقفوله* حط كيوهيون ايده على ودانه وصرخ)
كيوهيون:ابعدى عنى
(زق كيوهيون البنت ..جريت البنت من البيت..نزل اوضه سول رمى كل هدومها فى الارض وكسر كل حاجه فيها)
كيوهيون:انا مش هقدر اسامحك
(عدى اسبوع ..شيون اختفى من الشغل ..كيوهيون بيطرد موظفه او اتنين يوميا..واخر اليوم بيروح بار وبيرجع مع بنت وما بيقدرش يدخلها الاوضه ..كان قاعد فى مكتبه بيحاول يفوق من الى شربه لقى اون سو دخل مكتبه)
اون سو:كيوهيون
(قام كيوهيون من مكانه وانحنى ليه)
اون سو:هى سول كويسه
(بصله كيوهيون باستغراب)
اون سو:بوران بقاله فتره بيحاول يتواصل معاها قالت هتعمله البحث..هى ما عرفتش حاجه صح
كيوهيون:حاجه ايه
اون سو:الى هقولهولك يفضل سر ما بينا
كيوهيون:مش فاهم
اون سو:انا عندى سرطان فى المخ..سول مينفعش تعرف علشان كدة كنت فى الصين الشهرين الى فاتو
كيوهيون:هى سول ما كلمتش حضرتك خالص
اون سو:اخر مره كلمتنى فيها كان من 10 ايام..بوران كان بيحاول يوصلها من فتره هو قالها البحث دة علشان تتشغل..هى قالتلك حاجه
(هز كيوهيون راسه بالنفى)
اون سو:طيب هى كويسه
كيوهيون:اه يا عمو كويسه
اون سو:هى فى البيت
كيوهيون:اتخنقت من جو البيت وراحت منتجع وسايبه الموبايل هى هتكلم حضرتك قريب جدا
(اتنهد اون سو براحه..وطبطب على كيوهيون)
اون سو:شكرا انك مخليها مبسوطه ..قالتلى انها مرتاحه معاك ومبسوطه انا شاكر ليك انك بتاخد بالك منها وعايزك تفضل جنبها لانى معرفش هفضل جنبها لغايه امتى انا مش لاقى علاج..هرجع الصين بعد الاجتماع فى عمليه
كيوهيون: هتصل بحضرتك ياريت تبقى تطمنى عليك
(ابتسم اون سو وخرج  من المكتب ..قعد كيوهيون مكانه اتوتر من كلامه  ..هى قالت لو هتهرب هتبعت على الاقل لابوها حد من اخوتها كان عرف على الاقل حرك رقبته بعصبيه هو مش قادر يفسر حاجه من الى بتحصل حواليه هى هربت منه ولا حد اجبرها بس ازاى ركبت معاه العربيه بكل سهوله..دخل دونغهى مكتبه)
كيوهيون:ايه الى جابك
دونغهى:حسيت بملل
كيوهيون:انا مش طايق نفسى
دونغهى:انت مش طايق نفسك من ساعه ما سول مشيت مع هيونغ شيك ما انت كنت يوميا بتجيب بنت البيت تلاقيها بتربيك ولا حاجه
كيوهيون:ثانيه هيونغ شيك مين
دونغهى:بارك هيونغ شيك الى حضر اخر حفله تبرع للشركه ..شيون قالى انه احتك بيك فى الحفله الى فاتت
كيوهيون:هو شيون يعرف
دونغهى(بمنتهى البرأه):اه قولتله.. ما بعد ما بعتلكم الفيديو شيون بعتلى وقالى اعرف صاحب العربيه مين ملقتهاش مترخصه فقربنا الكاميرا من وشه بما انه لابس كاب وكده وقولتله اسمه بارك هيونغ شيك
كيوهيون:يعنى هى كانت تعرفه من قبلها..(بص لدونغهى بغضب) فين الحيوان ده
دونغهى:تقريبا راح جزيرة جيجو
(خرج كيوهيون من مكتبه بعصبيه اتصل بشيون)
كيوهيون:انت كنت عارف انها مشيت مع هيونغ شيك من غير ما تقولى
شيون:انت فين
كيوهيون:انا بسألك رد عليا
شيون:هجيلك اعرفك كل حاجه استنانى فى البيت
(ركب كيوهيون عربيته وروح على البيت بعد ساعه كان شيون وصل)
كيوهيون:فهمنى ايه الى حصل حالا
شيون:ميونغ سو
كيوهيون:مين
شيون:الى كنا هنعمل معاه صفقه فى لندن خطيب سول
كيوهيون:ماله
شيون:هو الى اخدها
كيوهيون:ها سول مستحيل
شيون:سول ركبت العربيه مع هيونغ شيك لمصلحتك انت ما كنتش تعرف حاجه
(فتحت سول عنيها لقت نفسها مربوطه )
سول:ايه المكان ده
ميونغ سو:هنلعب باعصابه شويه طالما ما اهتمش نبعتله نخليه ييجى
(لمس ميونغ سو ايديها..جسم سول قشعر وبصتله برعب)
سول:ارجوك وقف
(دموعها نزلت على خدها ..لمس ميونغ سو الجروح الى على وشها )
ميونغ سو:مش لو كنتى فضلتى ساكته ماكنتش هتجبرى حد يتعامل معاكى بالطريقه دى
سول:كيوهيون مش هييجى
ميونغ سو:هنشوف
(بص ميونغ سو على جسمها)
ميونغ سو:مفيش واحد هيشوف مراته مع واحد تانى وهيسيبها صح
(بصلها ميونغ سو بسخريه و قطع فستانها صرخت بأسم كيوهيون اتمنت الزمن يقف كل حاجه حواليها بقت ضبابيه لما لمسها بشفايفه عقلها ما استوعبش وفقدت وعيها  رفضت تحمل الموقف ان حد غيره هيلمسها)