hayat

ALIŞTIM

Her şeye rağmen mutluyum hayatımda hiç olmayacak kadar mutluyum.

Belki her şeyden korkuyorum.
Kırılmaktan üzülmekten düşünmekten her şeyden...

En çok da sevmekten korkuyorum.

Arkamda yıkık dökük bir insan bırakmak istemiyorum.

Ben ölürsem kurtulurum

Peki ya sevdiğim insan ne yapar.

Ben kurtuldum bu Hayattan...

Peki ya sevdiğim insan ne yapar?

Ne mi yapar?

İki seçenek var.

Ya bu dünyada cehennemi yaşar.

Ya da onun ölüm sebebi ben olurum.

Peki ya gerisinde bıraktıları varsa

O zaman ne yapacak?

O yüzden benim bu saatten sonra sevmeye sevilmeye ihtiyacım yok.

Ben seversem onlar üzülücek.

Onlar severse ben alışıcam.

Kalbim vicdanım sevdiğim insanı arkamda bırakmayı kaldıramaz.

Öleceğim belki ama diğer dünyada da Hayat devam ediyor.

Düşünmekten giç bir zaman kurtulamayız.

Kim bilir belki Hayat bu sefer bana güler.

İnanmak istemiyorum ama kalbim bu  sefer her şey iyi olacak diye umutla atıyor.

Peki insanları ne kadar tanıyorum

Onlar beni ne kadar  tanıyor.

Beni ben olarak göremezler

Çünkü ben Lalin Serin değilim

Arrık bir ruhım yok

Kaybettim ruhumu

Bir sabah gözlerimi açtım

İşte o sabah ben ruhumu kaybettim

Ama ruhumu tekrardan kazanacağımı hissediyorum

Volkan Vural

Umutum oldu

Her şeyim oldu

Ne kadar tanıyorum diyebilirim

Ama önemli olan zaman değil

Kalbini ne kadar işlendiği

O benim için her şey oldu

Ben de onun yaşama sebebi oldum

Artık sahiplendim

İnsan ne zaman sevdiğini anlamaz

Ama zaman geçer

Zaman geçtikçe insan

ALIŞIR

Ben ona alıştım hissediyorum o da bana alıştı

Kalbimi paramparça edecek kişi yoktu bu zamana kadar da olmadı ama artık var

Benim için sıradan biri kalbimi kıramaz

Ama  sevdiğim kişi alıştım dediğim kişi kalbimi paramparça edebilir

Kalbim şu an yok çünkü ben ölümü bekliyorum

Volkan ise benim olmayan kalbimi iğleştirmeye çalışıyor

Ama kalbimi iğleştiremese de

Vazgeçilmezim o

Çünkü ben ALIŞTIM

NE ONLA NE DE ONSUZ YAPABİLİRİM

İNSANLAR NASIL SİGARA BAĞIMLISIYSA BEN DE ONA BAĞLANDIM ALIŞTIM

İNSANLAR ALIŞKANLIKLARINDAN

VAZGEÇEMEZ

BENDE ONDAN VAZGEÇEMEM

ALIŞKANLIĞIM OLDU

BENİ BU HAYATA BAĞLAYAN TEK İNSAN OLDU

KENDİMİ ONA BIRAKTIM...

YAŞAMA SEBEBİM OLUR MUSUN DEMİŞTİ.

ŞİMDİ İSE BEN ONA YAŞAMA SEBEBİM OLUR MUSUN DİYORUM

İKİMİZDE BİRBİRİMİZİ TAMAMLIYACAĞIZ

O BENİM BEN ONUN ALIŞKANLIĞI OLDUM

İNSAN ALIŞKANLIKLARINDAN VAZGEÇEMEZ

YA ÖLÜR

YA DA ONUNLA BİRLİKTE YAŞAMAYA DEVAM EDER.

BİZİM SONUMUZ NASIL OLACAK BİLMİYORUM

AMA BEN ONSUZ BU HAYATTA OLMAK İSTEMİYORUM

ALIŞKANLIĞIMDAN VAZGEÇMİYECEĞİM

ÇÜNKÜ ONA OLAN İNANCIMI KAYBETMEM

HEYECANIMI KAYBETMİŞTİM

İNANCIMI KAYBETMİŞTİM

ARTIK HEYECANIMI DA

İNANCIMI DA

BULDUM...

ALIŞKANLIĞIMDAN VAZGEÇMEYE
NİYETİM YOK...

ÇÜNKÜ YA ONUNLAYIM

YA DA ONSUZ...

_____________

Herkesin alıştığı biri vardır.
Ama insan alıştığının farkına varmaz.
Sadece onu kaybettiğinde farkına varar.
Bu saatten sonra farkına varsak da hiç bir şey fark etmez.
Çünkü kaybettin.

Yorumlarınızı ve beğenilerinizi bekliyorum.

Her şeye rağmen hayat devam ediyor.
Yaşadıklarınızı ve ya üzüldüklerinizi geride bırakın.

Düşünmek bize hiç bir şey katmaz.

Sadece acı çekmemize sebep oluyor...