sadece yuru ...

65 6 0
                                    

bu söz bile benim içimdeki siniri ve buradan biran önce gitme durtusunu bastirmamisti.merdivenlerden inerken bi yandanda nereye gideceğimi  dusunuyordum.düşünmek bi ise yaramak yerine sinirini bozmustu çünkü tatil için geldiğimiz İzmirde tanidigim hickimsenin olnadigi anlamami sagladi."sadece yürü" dedim içimden "yuruyebildigin kadar yuru "

merdivenlerden inmem bittiğinde kafami çevirip salona vaktim.ali naci yerde yatmiyordu.kanepeye yari oturur yari yatar vaziyette oturmustu ve suda onun suratindaki yaralarla ilgileniyordu.neyseki beni görmemişlerdi.hemen kafami çevirip asagi giriş kapisina giden merdivenlere yoneldim.

merdivenler bittiğinde kapidan disari ciktim ve gözlerimi kapatip  bahçedeki çiçeklerin kokusunu içime çektim.bu biraz olsun beni mutlu etmişti.

gözlerimi actigimda mursel abi ve goktanin konuştuğunu gördüm.Göktan sinirli bi şekilde mürsel abiyee bisiyler anlatırken mürsel abi kafasini onune eğmiş onu dinliyordu.hizli adımlarla onlarin yanından geçmeye calistim ama Göktan beni fark etmişti."nereye gidiyorsun emre ,kasindaki yaraya neden pansuman yaptirmadin?" dedi."insanlara rahatsizlik vermicegim bi yere gidiyorum,yaram önemli değil" dedim ve bahçe kapisindan hizla disari ciktim.

altimda mavi bi esortman,uzerimdeyse bordo desensiz bol bi badi ile kaç saat yürüdüm bilmiyordum.ama artik takatim kalmamistim.evden baya uzaklastigimin farkindaydim.bi yerlerde oturup dinlenmeliydim.

yalanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin